Kabildo kolonial

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kabildoak Kanariar Uharteetan eta gero Indietan, Amerikan eta Filipinetan Espainiako Inperioak hirien administraziorako bokazioetan sortutako udal korporazioak ziren. Espainiako Erdi Aroko udaletxeen euskarri berri batera egokituz sortu ziren, batzuetan kabildoak ere deituak izan zirenak, katedral elizetako katedral-kapituluen antzera. Kabildo terminoa latinezko capitulum burutik dator. Bakoitzak goiburuan zuen izen osoa Kabildo, Justizia eta Erregimentu Oso Ilustrea... zen.

Río de la Platako Erregeorderriko kabildoen alderdiak.

Kabildoa —udaletxea edo kontzejua (concillium) ere deitua— hiriaren edo herriaren legezko ordezkaritza zen, bizilagunek udalerriko arazo judizial, administratibo, ekonomiko eta militarrak zaintzen zituen udal erakundea. Bere egitura eta osaera Espainiako kontzejuen antzekoa zen, baina bere eskumenak desberdinak ziren eta bere garrantzia politikoa ere aldatu egin zen, itsasoz haraindiko erresuma eta probintzietako gizarteak zituen baldintza bereziengatik.

Konkistaren lehen urteetatik, tokiko eliteak errege burokraziaren aurka ordezkatzeko mekanismo eraginkor bat osatu zuten. Errege xedapen ezberdinek Espainiako erregearen ordezkarien agintearen mende jartzen saiatu ziren, baina metropolitik urruntasunak autarkia maila altua onartzera behartu zituen, gutxienez XVIII. mendearen amaiera arte, Borboien erreformak kontzejuen eskumenetan aurrera egin zuenean, intendentziak sortuz batez ere.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]