Kanoi-bazka

Wikipedia, Entziklopedia askea

Kanoi-bazka[1] pertsona edo pertsona-talde bati buruzko esaera da. Normalean, oso gizarte-maila baxukoak izaten dira, eta inolako begirunerik gabe jasaten dituzte kalteak, heriotza barne. Hasiera batean, esaera hiltzeko arriskuan zeuden soldaduak edo tropak izendatzeko erabiltzen zuten.[2]

Kanoi-bazka metaforaren sorrerak behe-mailako soldaduei egiten die erreferentzia – bazka –, etsaien kanoien suaren elikagai baitira.

Erabilera militarra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdeinuzko terminoa militarrei buruzkoa da -normalean indar gutxikoak-, begirunerik gabe etsaien suaren aurrean jartzen baitzaie, argi eta garbi eta nahita, heriotza kopuru oso handia gertatuko dela jakinik. Erabaki horrek helburu estrategiko nahikoa eskatzen zuen. Historikoki, hierarkia militar tradizionalak nobleek eta jaunek betetzen zituzten, eta horrek tropa utilitaristatzat hartzea ahalbidetzen zien. Terminoa, gutxiespenez, infanteriari eta beste indar militarrei -artilleria, aireko eta itsasoko indarrak- zein maila baxuko soldaduei -normalean hasiberriak eta esperientziarik gabekoak- izendatzeko ere erabili izan da, beteranoen aurrean, eskarmentu handiagokoak eta berrabiatuak.

Jean-Paul Kauffmannen esanetan, lehendabizikoz François-René de Chateaubriandek erabili zuen 1814an,"De Bonaparte et des Bourbons" panfletoan hain zuzen ere:

« On en était venu à ce point de mépris pour la vie des hommes et pour la France, d'appeler les conscrits la matière première et la chair à canon,

Giza bizitzarekiko eta Frantziarekiko mespretxu puntu honetara iritsiak ginen, erreklutei lehengaia eta kanoi-bazka deituz.

»


Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Elhuyar Hiztegia
  2. (Gaztelaniaz) Salanova, Juan. Carne de cañón, frase hecha o dicho. in: Dicionario de Dichos y Frases Hechas..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]