Kofun Aroa

Japoniako historia

Jōmon Aroa (K. a. X. mendea-K. a. 300)
Yayoi Aroa (K. a. 300-K. o. 250)
Kofun Aroa (250-538)
Asuka Aroa (538-710)
Nara Aroa (710-794)
Heian Aroa (794-1185)
Kamakura Aroa (1185-1333)
- Kenmu Berrezartzea
Muromachi Aroa (1336-1573)
- Nanboku-chō
- Sengoku (1478-1605)
Azuchi–Momoyama Aroa (1568–1603)
- Nanban
Edo Aroa (1603-1868)
- Bakumatsu
Meiji Aroa (1868-1912)
- Meiji Berrezartzea
Taishō Aroa (1912-1926)
Shōwa Aroa (1926-1989)
Heisei Aroa (1989-2019)
Reiwa Aroa (2019-egun)

Kofun Aroa (japonieraz: 古墳時代, Kofun jidai^?) Japoniako historiaren aroa da, 250tik 538 arte hedatzen dena.^[1] Japonierazko kofun terminoa garai horretatik aurrerako hileta-tumuluei dagokie. Kofun Aroa Yayoi Aroaren ondoren dator, eta Asuka Aroarekin batera Yamato Aroa ere deitzen zaie.

Oro har, Kofun Aroa Asuka Arotik aurrera banatzen da bere desberdintasun kulturalen arabera. Kofun Aroa budismoa sartu aurretik egon zen kulturatzat hartzen dute. Politikoki, Yamatoko Gortearen ezarpena eta Kyūshūtik Kantōraino estatu-aliatu gisa zuen hedapena, aroaren definizioan funtsezko faktoreak dira.

Erregistro arkeologikoak eta antzinako iturri txinatarrek adierazten dutenez, 300. urtera arte Japoniako hainbat tribu eta buruzagitza ez ziren estatuetan batzen hasi, hilobi handiak agertzen hasi zirenean, Japoniaren eta mendebaldeko Txinaren artean kontakturik ez zegoen bitartean. Batzuek, «mende misteriotsua», gerra fratriziden garai bat bezala deskribatzen dute, non buruzagitzetako batzuk Kyūshūn eta Honshūn nagusigoa lortzeko lehiatu ziren.^[2]