La Douleur (filma)

La Douleur (filma)
Jatorria
Argitaratze-data	2017
Izenburua	La Douleur
Jatorrizko hizkuntza	frantsesa
Jatorrizko herrialdea	Frantzia
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dramatikoa
Iraupena	126 minutu
Kolorea	koloretakoa
Grabazio lekua(k)	place Joffre (en) , rue de l'Université (en) , rue de Lisbonne (en) , rue Saint-Jacques (en) , avenue de La Motte-Picquet, avenue de Suffren, place du Palais-Bourbon (en) , rue de Monceau (en) , rue Sivel (en) , rue Aristide-Briand (en) , rue Vivienne (en) , rue Bonaparte (en) , rue Honoré-Chevalier (en) , rue Palatine (en) , parvis Notre-Dame - place Jean-Paul-II (en) , Paris Descartes Unibertsitatea, place Saint-Germain-des-Prés (en) , Concorde plaza, rue de Constantine (en) , rue Bonaparte (en) , place de Rio-de-Janeiro (en) , place Saint-Sulpice (en) , place Martin-Nadaud (en) eta rue Robineau (en)
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Emmanuel Finkiel
Gidoigilea(k)	Emmanuel Finkiel
Antzezlea(k)
	Mélanie Thierry ; Benoît Magimel (en) ; Benjamin Biolay (en) ; Emmanuel Bourdieu ; Anne-Lise Heimburger (en) ; Elsa Amiel (en) ; Grégoire Leprince-Ringuet (en)
Ekoizpena
Edizioa	Sylvie Lager (en)
Argazki-zuzendaria	Alexis Kavyrchine (en)
Jantzi-diseinatzailea	Anaïs Romand (en)
Historia
Nominazioak	International Submission to the Academy Awards (en) ; Frantzia

La Douleur 2017ko Emmanuel Finkiel frantziar zinema zuzendariaren filma da.

Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Kutxa ahaztu batean bi koaderno zahar aurkitzen dituenean, bere iragana eta itxaronaldiaren min jasanezina gogoratuko du Marguerite Durasek. 1944ko Frantzian, nazien okupaziopean, idazle gazte bikainak aktiboki parte hartzen du Erresistentzian bere senar Robert Antelmerekin batera.^[1]