Lankide:Adrian Marin Jimenez/Proba orria
Ukapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Logikan eta matematikan, ukapena edo ezeztapena enuntziatuen arteko operaketa da, enuntziatu bat "ez " enuntziatu batera ( , edo [1] irakurtzen dena) eramaten duena. Intuitiboki, enuntziatu baten ukapena egia da baldin eta proposizio hori gezurra bada eta alderantziz[2].
Definizioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Baldin eta enuntziatu bat bada, -ren ukapena edo ezeztapena, beste enuntziatu bat da adierazten dena eta "P gezurra da" diona.
Ukapenaren egia taula honako hau da:
Egia | Gezurra |
Gezurra | Egia |
Propietateak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ukapen bikoitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Enuntziatu baten ukapen bikoitza, hau da, enuntziatuaren ukapenaren ukapena enuntziatu beraren baliokidea da.
Banakortasun propietatea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
De Morganen legeak disjuntzio eta konjuntzio baten gainean ukapena banatzea ahalbidetzen du:
eta
Zenbakitzaileen ukapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lehen mailako logikan bi zenbakitzaile daude, zenbakitzaile unibertsala ("edozein" esan nahi duena) eta zenbakitzaile existentziala ("existitzen da" esan nahi duena). Zenbakitzaile unibertsalaren ukapena zenbakitzaile existentzialaren baliokidea da eta alderantziz. Hau da,
eta
Adibideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
non | non |
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ (Ingelesez) Comprehensive List of Logic Symbols | Math Vault. 2020-04-06EDT00:04:24-04:00 (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).
- ↑ «Logic and Mathematical Statements - Worked Examples» www.math.toronto.edu (Noiz kontsultatua: 2021-10-24).