Lankide:Joxan Garaialde/Logistika militar

Bola Gorri azkarreko kamioiak Normandiako lehorreratzearen ondoren eta Frantziako indar aliatuak hornitzeko antolatuak, erregulazio-puntu batetik pasatzean, 1944

Logistika militarra indar militarren mugimendua, hornidura eta mantentze-lana planifikatzeaz eta gauzatzeaz arduratzen den diziplina da. Adiera osatuenean, hainbat alderdi lantzen dituzten alderdi edo eragiketa militarrak dira.

Elementu horiek honako hauek dira: diseinua, garapena, eskuratzea, biltegiratzea, banaketa, mantentze-lanak, ebakuazioa eta materialaren kokapena; langileen garraioa; instalazioak eskuratu edo eraikitzea, mantentzea, ustiatzea eta jartzea; eta azkenik, medikuaren eta osasun-zerbitzuen laguntza.

Historia

Armada erromatarrerako ekipajeko mandoak, K.o. 100. urtean Trajanoren zutabean ordezkatuak.

Logistika hitza grekerako logistikos adjektibotik dator, eta kalkuluan trebe esan nahi du. Hitzaren lehen erabilera administratiboa erromatarren eta bizantziar garaian izan zen, Logista titulua zuen funtzionario administratibo militar bat zegoenean. Une hartan, hitzak, itxuraz, zenbakizko kalkuluekin zerikusia zuen trebetasun bat zekarren.

Historikoki, armada batentzako hornidurak elikagaien ikerkuntzaren edo arakatzearen bidez lortzen ziren lehenik, batez ere elikagaien eta bazkaren kasuan, eskualde lehortu baten zehar bidaiatzen zuenean edo denbora luzez leku batean geratzen bazen, baliabideak berehala agortzen baitziren. Armadak zuen bigarren beharra eramatea zen, itsasontziekin, karga-animaliekin, bagoiekin edo soldaduen bizkar gainean. Horri esker, armadak autosufizientzia pixka bat zuen, eta, XIX. mendera arte, soldadu batek kanpaina oso baterako behar zuen munizio gehiena gainean eraman lezake. Hala ere, metodo horrek ekipaje-tren zabal eramatera behartzen zuen, armadaren aurrerapena eta tiro-arma bizkorragoen garapena geldiaraz zitzakeena, eta armadak laster gainditu zuen bere burua hornitzeko gaitasuna. Industria iraultzatik aurrera, teknologia, teknika- eta administrazio-aurrerapen berriek hirugarren metodo bat ekarri zuten: hornidurak atzealdeko eremu batean mantentzea eta frontera garraiatzea. Horrek XXI. mendean hasi zen iraultza logistiko bat eragin zuen, eta nabarmen hobetu zituen armada modernoen gaitasunak, eta, aldi berean, sistema berri horren mende jarri zituen.

Bibliografia

• Kress, Moshe. Operational Logistics: The Art and Science of Sustaining Military Operations. Kluwer Academic Publishers, 2002. ISBN 1-4020-7084-5. 

[[Kategoria:Zientzia militarra]] [[Kategoria:Indar armatuak]]