León Gieco
| León Gieco | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Raúl Alberto Antonio Gieco |
| Jaiotza | Cañada Rosquín (en)  , 1951ko azaroaren 20a (73 urte) |
| Herrialdea |  Argentina |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | harmonicist (en) , abeslaria, egile abeslaria eta film-zuzendaria |
| Jasotako sariak | |
| Kidetza | PorSuiGieco |
| Izengoitia(k) | Ricardo Gómez eta León Gieco |
| Genero artistikoa | rock |
| Musika instrumentua | ahotsa aho-soinua |
| leongieco.com | |
              | |
Raúl Alberto Antonio Gieco (Cañada Rosquín, Santa Feko probintzia, 1951ko azaroaren 20a), ezagunakoa León Gieco izen artistikoaz, argentinar folk-rock musikari eta musikagilea da. Argentinako musika folklorikoaren eta rockaren arteko fusioa egiteagatik bereizten da. Hori dela eta, Argentinako Bob Dylan izengoitia eman zaio[1].
1978an, «Sólo le pido a Dios» abestia aurkeztu zuen, nazioartean errekonozimendua lortuz, eta munduan zehar ibiltzera iritsi zen; Mercedes Sosak ere interpretatu zuen. Giecok beste album batzuk grabatu zituen Argentinako Music Hall seiluarentzat hirurogeita hamarreko hamarkadaren erdialdean, guztiak ezagunak, Argentinako gobernuak bere laudorioa zentsuratzeko presio handiagoa jasan zuen arte.
Diskografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Diskoa | Urtea |
|---|---|
| León Gieco | 1973 |
| La banda de caballos cansados | 1974 |
| El fantasma de Canterville | 1976 |
| IV LP | 1978 |
| Pensar en nada | 1981 |
| De Ushuaia a La Quiaca (Vol 1-3) | 1985 |
| Semillas del corazón | 1989 |
| Tesoro, los niños primero | 1991 |
| Mensajes del alma | 1992 |
| Desenchufado | 1994 |
| Orozco | 1997 |
| De Ushuaia a La Quiaca (Vol 4) | 1999 |
| Bandidos rurales | 2001 |
| Por favor, perdón y gracias | 2005 |
| El desembarco | 2011 |
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ León Gieco. rock.com.ar (Noiz kontsultatua: 2015-08-21).
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: León Gieco  |
Datuak: Q742007
Multimedia: Leon Gieco / Q742007