Lola Blasco

Wikipedia, Entziklopedia askea
Lola Blasco

Bizitza
JaiotzaAlacant, 1983ko urtarrilaren 1a (41 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaRESAD
Madrilgo Karlos III.a Unibertsitatea
(2009 - 2011) master
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakantzerkigilea, antzerki aktorea, antzerki zuzendaria, katedraduna, idazlea, errealizadorea eta aktorea
Jasotako sariak
Twitter: LolaBlascoMena LinkedIn: lolablasco Edit the value on Wikidata

María Dolores Blasco Mena, Lola Blasco izenaz ezagunagoa (Alacant, 1983ko urtarrilaren 1a) antzerkigile, aktore eta eszenako zuzendaria da, eta Literatura Dramatikoko Sari Nazionala jaso zuen 2016. urtean, Siglo mío, bestia mía lanarengatik.[1]

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Interpretazio-ikasketak Cristina Rota eskolan hasi zituen, eta, ondoren, Jorge Einesen estudioan, Arte Dramatikoko Errege Eskola Nagusian sartu zen 2005ean, Dramaturgiako karrera egiteko. 2009an, Buero Vallejo nazioarteko saria jaso zuen, Pieza paisaje en un prólogo y un acto lanagatik, hitzaurre eta ekitaldi batean. Hiroshima hiria bonbardatzea eta Günter Anders filosofoaren pentsamendua ditu ardatz tragedia garaikide horrek.[2]

Urte horretan bertan, Abiosis antzerki-konpainia sortu zuen, eta haren lehen ikuskizunak zuzendu zituen, aktore gisa parte hartzeaz gain. Aldi berean, Madrilgo Carlos III.a Unibertsitatean Humanitateen maisutza ikasten hasi zen, eta 2011. urtean amaitu zuen. Espediente akademiko onenaren saria eta Espainiako dramaturgia garaikidean egindako aitorpenari buruz egindako lanaren sari berezia jaso zituen. Harrezkero, bere karrera sortzailea eta Giza Zientzien Departamentuko irakaskuntza uztartzen ditu: Filosofia, Hizkuntza eta Literatura. Dozena bat antzerki lan argitaratu ditu, baita ikerketa eta iritzi artikuluak ere. Konpromiso politikoa, galdera handiekiko kezka eta hizkuntza berriak gaur egungo eszenan sartzea (ikus-entzunezko eta musikako elementuak, antzinako musika edo oratoriotik hasi eta Spoken word-eraino) izan dira antzerkiaren ezaugarri nagusiak. [1][3][4]Azken urteotan, fabula politikoaren generoari atxiki dakizkioke haren lanak.

Obra dramatikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2008.- Foto Finis; estreinaldia: 2009ko otsailaren 27an, Madrileko Arte Dramatikoko Errege Eskolako García Lorca aretoan. Lola Blascoren zuzendaritza. Fundamentosek argitaratua, Madril, 2009.
  • 2009.- Oración por un caballo; estreinaldia: 2009ko ekainaren 8an, Madrilgo Arte Dramatikoko Errege Eskola Nagusiko Valle Inclán aretoan. Dirección de María Folguera, Editada por Fundamentos, Madril, 2010, eta El País (Bolivia), 2011.
  • 2009.- Pieza paisaje en un prólogo y un acto; estreinaldia: 2010eko ekainaren 11n, Madrilgo Carlos iii.a Auditorioan. Helbidea: Lola Blasco. 2010ean argitaratu zuen Guadalajarako Kultura Patronatuak. “Buero Vallejo saria” bilduma. Lola Blascoren zuzendaritza.
  • 2011.- Los hijos de las nubes, estreinaldia: 2012ko otsailaren 29an, Sala Cuarto Muro aretoan. Julián Fuentes Retaren zuzendaritza. Caos Editorialek argitaratua, Madril, 2013.
  • 2011.- Un concierto de despedida; Acotaciones-ek argitaratua, Madril, 2012an.
  • 2011.- En defensa de un teatro político-revolucionario ; estreinaldia: 2011ko azaroaren 8an, Laugarren Horma Aretoa. Julián Fuentes Retaren zuzendaritza.
  • 2012.- Proyecto Milgram; estreinaldia: 2012ko uztailaren 6an, Centro Dramático Nazionalaren Valle Inclán aretoa. Julián Fuentes Retaren zuzendaritza. Zentro Dramatiko Nazionalak argitaratua, “Autoreak zentroan” bilduma, Madrilen, 2012an.
  • 2013.- Las tres murallas. Carmen Martín Gaiteren El cuarto de atrás eta beste testu batzuetatik abiatuta sortu zen. Madrilgo Carlos III Unibertsitateko Carmen Martín Gaite liburutegian estreinatu zen. Zuzendaria: Lola Blasco, Patricia Ruth eta Julián Fuentes Reta.
  • 2014.- Habitaciones propias. María Zambrano (idazleari buruzko bakarrizketa) Irakurketa dramatizatua. Estreinaldia, 2014ko urtarrilaren 27an, La Casa Enactivan (Madril). Laura Ortegaren zuzendaritza.
  • 2014.- Bal littéraire. Irakurketa dramatizatua. Deutsches Theater. Berlin Fabrice Melquiot helbidea.
  • 2014.- .Ni mar ni tierra firme, Madril, Cátedra (arg. Francisco Gutiérrez Carbajo). Irakurketa dramatizatua, 2014ko irailaren 29an estreinatua La Casa del Libro de Fuencarralen, Madril. Lola Blascoren zuzendaritza.
  • 2014.- Articulo 47, 2014ko maiatzean estreinatua Madrileko Teatro del Barrio antzokian. Lorena Bayonasen zuzendaritza.
  • 2015.- Canícula, 2015eko otsailaren 6an estreinatua, Laugarren Horma Aretoan.[5] Vicente Colomarren zuzendaritza.
  • 2014.- Siglo mío, bestia mía, estreinaldia ekainaren 6an Alacanteko Arniches antzokian. Irakurketa dramatizatua. Lola Blasco eta Rubén Canoren zuzendaritza. INAEMek argitaratua, “Dramaturgias Contemporánea” bilduma, 2015ean.
  • 2015.- Around the globe chain play. Irakurketa dramatizatua. Estreinaldia, 2015eko martxoaren 27an, New Yorkeko The Lark Play Development Center-en. Helbidea: Ana Margineanu.
  • 2015.- La confesación del Quijote, estreinaldia azaroaren 7an. Irakurketa dramatizatua, La Cervantinan, Madril. Rubén Canoren zuzendaritza.
  • 2015.- Teme a tu vecino como a ti mismo, A 7 pasos del Quijote , azaroaren 25ean estreinatuko baita Teatro Español antzokian, Madrilen. Jaroslaw Bielskiren helbidea.
  • 2015.- Siglo mío, Bestia mía. Estreinaldia, 2015eko abenduaren 1ean. Irakurketa dramatizatua Antzerki Poloniarraren Institutuan. Varsovia. Anna Galasen itzulpena. Helbidea: Katarzyna Raduszewsk. Diàlog-ek 2015eko azaroan argitaratutako itzulpena.
  • 2016.- Canción de cuna. Niemeyer aparkalekua obra kolektiboaren barnean. Maiatzaren 8an estreinatuko da Niemeyer zentroan. Rubén Canoren zuzendaritza.

Bertsioak eta gidoiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azken urteotan, Lola Blascok Hard Candyren (Centro Dramático Nacional, 2015, Julián Fuentes Retaren zuzendaritzapean) eta La señorita Elseren (Sexta Derecha, 2015, José Luis Saizen zuzendaritzapean) bertsioak sinatu ditu. Milgram Proiektuaren gidoia ere idatzi du (izen bereko testu dramatikotik abiatuta), eta Todos somos de Marte, Miguel Bardem zinema-zuzendariak eskatuta.[6]

Aktore[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Autore eta zuzendari izateaz gain, Lola Blasco aktorea ere bada. Hainbat rol interpretatu ditu antzerkian, bere konpainiaren barruan eta kanpoan.[7][8]

Bekak, sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2016. urtean Literatura Dramatikoko Sari Nazionala jaso zuen: Siglo mío, bestia mía lanagatik [9] Bere beste antzerki proiektu askok hainbat beka eta sari jaso dituzte, Buero Vallejo Pieza paisaje en un prólogo y un acto 2009an . 2011etik 2014ra bitartean, Cuarta Pared aretoak Antzerki Garaikideko Gunean (ETC) emandako bekak nabarmentzen dira, ondorengo proiektu hauetarako: Los hijos de las nubes, En defensa de un teatro político-revolucionario eta Del yo al nosotros.[10][11] Era berean, Milgram proiektua Zentro Dramatiko Nazionalaren Escritos en la Escena izeneko programari esker idatzi zuen.[12] Lola Blasco izan zen 2012. urtean antzerki publikoaren barruan proiektu garrantzitsu hau abian jartzeko aukeratu zen lehena. Gaur egungo Dramaturgiak bekaren irabazleetako bat ere izan zen, INAEMek sustatutako beka, eta haren bidez idatzi zuen bere azken testuetako bat, Siglo mío, bestia mía, 2014. urtean. 2016 honetan bertan, SGAEren beka programaren barruan, beste eskritura proiektu bat garatzeko saria jaso zuen.[13]

Lola Blascoren lanari buruzko ikerketa-artikuluak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Julio E. Checa Puerta, “Del Yo al Nosotros: visión de la familia en la dramaturgia española actual”, in Anales de la Literatura española contemporánea, ALEC, ISSN 0272-1635 0272-1635, VOL. 40, 2. zk. (DRAMA/THEATER SPECIAL ISSUE), 2015, or. 35-59.
  • José Romera Castillo, Sortzaile gazteak antzerkiaren esparruan (20+13=33). Literatura Semiotika, Antzerki eta Teknologia Berrien Ikerketa Zentroaren XXIII. Nazioarteko Mintegiaren aktak, Verbum argitaletxea, 2014.
  • Eduardo Pérez-Rasilla, “Notas sobre la dramaturgia española emergente”, Don Galán. Revista audiovisual de investigación teatral, 2. zk., 2013. [http://irakasleaGalan/donGalanNum2/index.php]
  • Eduardo Pérez-Rasilla, “La escritura más joven. Algunos notas sobre la literatura dramática emergente en España”, Acotaciones, 27, 2004-12-2011, or. 13-32.
  • Carlos Alba Peinado, “Hiroshima o la tragedia de origami” in Lola Blasco, Pieza paisaje hitzaurre eta ekitaldi batean, Guadalajarako Udala, (Col. “Buero Vallejo saria”, 22. zk.), 2010, or. 7-13. ISBN ά87874-51-2.
  • Julio E. Checa Puerta, “Dramaturgas españoles del siglo XXI: Lola Blasco (1983), del ditirambo al rap”, in Imágenes femeninas en la literatura española y las artes escenicas (XX. eta XXI. mendeak), koord. María Francisca Vilches de Frutos, Pilar Nieva de la Paz, 2012, ISBN 9780892951345, or. 353-367.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «Lola Blasco, Premio Nacional de Literatura Dramática 2016 - Ministerio de Educación, Cultura y Deporte» www.mecd.gob.es.
  2. ↑ Carlos Alba en Pieza paisaje en un prólogo y un acto. Buero Vallejo, col. 2010.
  3. ↑ «'Una vida sin examen no merece ser vivida'» Ritmosxxi.com.
  4. ↑ S.L., EDICIONES PLAZA,. «El teatro pone banda sonora a la precariedad laboral de los jóvenes españoles» Valencia Plaza.
  5. ↑ CANÍCULA: UNA ALUCINANTE LOCURA… 'DE JUSTICIA'. .
  6. ↑ User, Super. «Teaser Proyecto Milgram - dirigido por Miguel Bardem» www.centrodelactor.com.[Betiko hautsitako esteka]
  7. ↑ «Crítica de 'EN DEFENSA (un concierto de despedida)', por Agolpedeefecto.» Agolpedeefecto.com.
  8. ↑ 7 Q a Lola Blasco. .
  9. ↑ Lola Blasco, Premio Nacional de Literatura Dramática. .
  10. ↑ País, Ediciones El. (1 de marzo de 2012). «Un pueblo que representa la batalla» EL PAÍS.
  11. ↑ «En defensa (Un concierto de despedida) - Diario de Alcalá» diariodealcala.es.
  12. ↑ Internet, Unidad Editorial. «La docilidad hecha teatro» www.elmundo.es.
  13. ↑ «Fundación SGAE» www.fundacionsgae.org.[Betiko hautsitako esteka]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Lola_Blasco&oldid=9389702"(e)tik eskuratuta