Macaria Iriarte
Macaria Iriarte | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Santikurutze Kanpezu, 1901 (122/123 urte) |
Herrialdea | Araba, Euskal Herria |
Bizilekua | Santikurutze Kanpezu |
Jarduerak | |
Jarduerak | ipuin-kontalaria eta emagina |
Macaria Iriarte (Santikurutze Kanpezu, 1901eko apirilaren 8a - Santikurutze Kanpezu, 1992). Ipuin eta kontakizun folklorikoen ipuin-kontalaria eta jakintsua.
Macariak jasotako kontakizunak Cuentos populares de Kanpezu. Recogidos de boca de Macaria Iriarte liburuan jaso zituzten.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Santikurutze Kanpezun[1][2] edo Ataurin[3] jaio zen 1901ean.[2]
Emakume irakurzalea eta kultua zen. Bere inguruko ipuinak eta kontakizunak jasotzen zituen eta tokiko kultura eta tradizioak gorde eta zabaldu zituen.
Oso gazterik alargundu zen eta sei seme-alabak hazi zituen ia bakarrik.[2]
Herriko emagina zen eta "mondonguera", alegia, txerribodetan laguntzen zuena herrian.[2]
Oroigarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Santikurtzen Kanpezun enparantza batek darama bere izena 2019ko ekainak 21etik[2] eta ipuin sariketa batek ere bai.[4]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b González Sanz, Carlos. (2018-05-26). Macaria Iriarte. O por qué me he dedicado al estudio de los cuentos folklóricos. In Asociación de Profesionales de la Narración Oral en España (AEDA). (Noiz kontsultatua: 2021-07-29).
- ↑ a b c d e Macaria Iriarte, la voz de los cuentos y leyendas que aún siguen vivos en Mendialdea. .
- ↑ «Berdintasunaren inguruko irakurketa sustatzeko gida kaleratu du Kanpezuko liburutegiak» Alea.
- ↑ XIV Concurso Literario Macaria Iriarte Literatur Lehiaketa. In Medialdea.info. (Noiz kontsultatua: 2021-07-29).
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Cuentos populares de Kanpezu. Recogidos de boca de Macaria Iriarte (Recopilación, prólogo y estudio de Carlos González Sanz). Gasteiz: Arabako Foru Aldundia, 1993.