María Duval (aktorea)

Wikipedia, Entziklopedia askea
María Duval (aktorea)
Bizitza
JaiotzaQuerétaro1937ko abuztuaren 2a (86 urte)
Herrialdea Mexiko
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakzinema aktorea, telebista-aktorea, antzerki aktorea eta abeslaria
Ahots motasopranoa
Musika instrumentuaahotsa
DiskoetxeaPeerless Records (en) Itzuli

IMDB: nm0245065 Allmusic: mn0001690899 Edit the value on Wikidata

María Dussauge Ortiz, ezaguna María Duval izenez (Santiago de Querétaro, Querétaro, Mexiko, 1937ko abuztuaren 2a) Mexikoko zinemaren Urrezko Garaiko aktorea eta abeslaria da.[1] Bolero eta rantxeretan espezializatua dago.[2]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Santiago de Querétaro hirian jaio zen, eta urte batzuk eman zituen Salvatierran, Guanajuaton.[3] Berrogeita hamarreko hamarkadaren erdialdean hasi zen abeslari. Antzerkian debuta Luis de Llano Palmerrek ekoitzitako Los novios musika-lanarekin egin zuen. 1956ko urrian estreinatu zen Musikariaren Antzokian.[4] Armando de María y Campos antzerki-kritikariak hauxe idatzi zuen: «María Duval oso ederra da, ahots atsegina du eta, zalantzarik gabe, soprano handia izango da».[4]

Bere lehen filma Melodías inolvidables (1959) izan zen, non María Elena Marqués, Enrique Rambal eta Demetrio Gonzálezekin batera aritu zen, eta honako hau esan zuen: «Emozio handia izan zen; orain [1965] nire karrera artistiko osoaren oroitzapen gustukoena da».[2][2] Resortesekin, Del suelo no paso (1959) filmeko protagonista izan zen, eta 800 leguas por el Amazonas (1959) eta El grito de la muerte (1959) filmen arrakastatsuetan ere parte hartu zuen.

Rantxero-zinemaren irudi gisa ere finkatu zen, rol nagusietan aritu baitzen, hala nola, Dos hijos desobedientes (1960), Dos gallos gallinas (1963), Los parranderos (1963), Tres palomas alborotadas (1963), El amor llegó a Jalisco (1963), Tres muchachas de Jalisco (1964), Gallo corriente, gallo valiente (1966) eta Los alegres Aguilares (1967)

El Santo izeneko borrokalari ospetsuarekin, Santo vs. las mujeres vampiro (1962), Santo vs. el estrangulador (1965) eta Espektro del estrangulador (1966) lanetako protagonista izan zen.

Hainbat komediatan parte hartu zuen, besteak beste, El Piporroko dama gaztea izan zen Ruletero a toda marcha (1962), Capulina Barridos y regados-en (1963) eta Viruta Cada quién su lucha (1966) eta La cigüeña distraída (1966) filmetan.

Paper dramatikoak izan zituen Cuando regrese mamá (1961), Juan Colorado (1966), Casa de mujeres (1966) eta The Bandits (1967) lanetan; azken hori Estatu Batuekin egindako koprodukzioa da.

Hirurogeita hamarreko hamarkadan, Pepito y la lanpara maravillosa (1972) filmatu zuen Chabelorekin, eta La otra mujer (1972), Mauricio Garcesekin. Hurrengo bi hamarkadetan, telebistako produkzioetan parte hartu zuen, hala nola La voz de la tierra (1982) eta María José (1995).

Bere familia arte-inguruneari ere lotuta dago. Bere neba José Antonio Dussauge Ortiz abeslaria zen, José Antonio Duval, José Luis Duval tenorearen eta Consuelo Duval komediante, aurkezle eta aktorearen aita.[5]

Ez dakigu askorik bere bizitza pribatuari buruz, 1965an alaba bat zuela aipatu eta hitz hauek esan zituen:

Nire bizitza pertsonalean une tristeak eta desatseginak izan ditut, eta nahiago dut haiek ez gogoratu. Gauza batengatik bai, pozik nago; nire bizitzan tragediarik gertatu ez delako. Nahiago nuke Jainkoak horrela mantentzea nire bizitza. Horixe nahi dut gehien. Hala ere, uste dut ezin dela zoriontsu izan etengabe. Beti daude urduri jartzen gaituzten arazoak eta zigorrak; horregatik, une egokiak aprobetxatu behar dira ahalik eta ondoen. Esan dezaket zoriontsu bizi naizela nire karreran lortu dudanagatik, nire familiaren osasunagatik, lasaitasunagatik eta egonkortasun ekonomikoagatik.[2]

Diskografia hautatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Disko txikiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • «Todo y nada» (Discos Peerless)
  • «Tú me acostumbraste» (Discos Peerless, 1957)[6]

Estudio-albumak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Dos gallos y dos gallinas(1963), RCA Victorrek argitaratutako albuma, izenburu bereko filmeko abestiekin.[7] Album horretarako, Duvalek filmean kantatu zituen hiru kantak grabatu zituen Tecalitlángo Mariachi Vargasekin:
    • «Las alteñitas»
    • «Las baladas del puente», Rosina Navarrorekin duetoan
    • «Un madrigal», Miguel Aceves Mejía, Marco Antonio Muñiz eta Rosina Navarrorekin

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Miscelanea. 20 de mayo de 1965.
  2. a b c d Maria Duval y los platillos. 20 de octubre de 1965. Aipuaren errorea: Invalid <ref> tag; name "Maria Duval y los platillos" defined multiple times with different content
  3. «La Mujer Salvatierrense: María Duval, cantante» La Tierra del No-Pasa-Nada marzo de 2014.
  4. a b Estreno del teatro Del Músico con el estreno de la revista Los novios. 9 de octubre de 1956.
  5. «Desde niña fue cómica: Consuelo Duval dice que su vida es mejor con las canciones de Agustín Lara, que interpretaba su mamá» El Universal 21 de febrero de 2007.
  6. «Tú me acostumbraste by María Duval» Rate Your Music.
  7. RCA Victor Mexican Albums speak your language. 25 de mayo de 1963.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]