María Sánchez

Wikipedia, Entziklopedia askea
María Sánchez

Bizitza
JaiotzaKordoba, 1989ko apirilaren 16a (35 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaKordobako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakalbaitaria, idazlea eta poeta

María Sánchez Rodríguez (Kordoba, 1989ko apirilaren 16a) landa-albaitaria, poeta, narratzailea eta feminista da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

María Sánchez Kordoban jaio zen 1989an. Familia osoa du Sevillako Sierra Nortekoa[1]. Albaitarien alaba eta biloba da, eta familiako lehen emakumea da tradizioz gizonezkoena izan den lanbide bat[2], landa albaitaritza, hartu duena. Albaitaritzan lizentziatu zen Kordobako Unibertsitatean, 2014an. Unibertsitatean ikasten ari zen bitartean, ikasketak literatura eta poesia liburuekin uztartu zituen[3].

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Florida Arrazako Ahuntz-hazleen Elkarte Nazionaleko (ACRIFLOR) kide da (Florida deitzen zaio, udaberrian lore-zelai bat gogorarazten duen larruazaleko pikeatze gorriagatik[4]). Albaitaritza-zerbitzuak eskaintzen ditu Espainiako eta Portugalgo 90 ahuntz-ustiategitan[5]. Azoka eta gazta-dastatzetara joaten da[6], eta abeltzaintza estentsiboari eta landa eremuei buruzko ekitaldi eta biltzarretan parte hartzen du.

Ibilbide literarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emakumeek landa eremuan duten papera aldarrikatzen du, esaterako, bere amonarena eta amarena, beti subalternotzat jo diren lanak egin baitituzte, gizonezkoen botere peko eremu horretan. Kosta egin zitzaion bere inguruko emakumezkoengan bere burua ikustea: ''Txikia nintzela, gizona izan nahi nuen. Horiek ziren nire erreferentzia". Idazle gisa ere gertatzen zitzaion: "Ez dago landa eremuko emakumezko narratzailerik, eskola uzten baitzuten, landan laguntzeko; aldiz, haien nebek ikasten jarraitzen zuten.[7]" Bere lanaren eta narratibaren bidez, landa ingurunea eta emakumeek eremu horretan duten garrantzia aldarrikatzen ditu.[8] [9] [10]

Aldian-aldian, hedabide digitaletan kolaboratzen du, eta literaturaz, feminismoaz, abeltzaintza estentsiboaz, kulturaz eta landa eremuaz hitz egiten du.[11]

Las entrañas del texto proiektua zuzentzen du, zeinaren bidez sorkuntza prozesuari buruz hausnarketa egitera gonbidatzen dituen irakurleak.

Halaber, Almáciga[12] proiektua lantzen dihardu; Iberiar penintsulako hizkuntzetako landa inguruneko hitzen "haztegi" txiki bat da, eremu horretako hitzak biltzeko xedea duena, gal ez daitezen. Izen hori duen liburua argitaratu du 2020an,[13] eta proiektu irekia izatea nahi duenez, webgunean lantzen jarraitzen du, kontzeptu gehiago biltzen.

Carne Cruda irratian kolaboratzen du, Notas de campo (Landa oharrak) atalean; marjinetatik egindako soinu-egunerokoa da, landa eremuan bizi diren eta hura zaintzen duen pertsonei eta animaliei buruzko istorioz betea.

Bere poemak aldizkari eta antologietan argitaratu dira. Esate baterako, Apuestas (La Bella Varsovia, 2014) antologian, beste zortzi poetaren testuekin batera[14]. Hainbat hizkuntzatara itzuli dituzte haren poesiak, besteak beste, frantsesera, portugesera eta ingelesera. Cuaderno de campo (La Bella Varsovia, 2017) bere lehen liburuan, familiako istorioak baliatu zituen poema liburua osatzeko[6] [15].

Tierra de Mujeres liburuan (Seix Barral, 2019) hainbat gai jorratzen ditu: landa ingurunean emakumeek egin duten eta egiten duten lana, "etorkizun iraunkorra" izateko beharra, abeltzaintza estentsiboa zaintzearen garrantzia eta hizkuntza erne zaintzearen garrantzia. Nostalgiarik eta aurreiritzirik gabe hitz egiten du, eta begirada kritikoz hitz egiten du instituzioen ekimen ezari buruz eta agroelikadurako ekoizpenerako tokiko bermeak ezkutatzen dituen sistemari buruz.[6]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Cuaderno de campo (La Bella Varsovia, 2017) - poesia.
  • Tierra de Mujeres (Seix Barral, 2019) - narrazioa.
  • Almáciga. Un vivero de palabras de nuestro medio rural (geoPlaneta, 2020).

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Estudios Rurales fundazioaren 2019ko "Landa harrotasuna" saria, poeta, saiakeragile, dibulgatzaile eta landa-albaitari gisa landa ingurunearen defentsa egiteagatik.[16]
  • 2019ko Gazteriaren Sari Nazionala, Kulturaren kategorian, landa eremuan bizitza mantentzeko beharra ikusgai jartzeagatik, modu eredugarri eta berritzailean.[17]
  • 2020ko Kordoba Berdintasunean saria, artearen eta kulturaren arloan.[18]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) D'Angelo, Oriette. (2017-06-18). «María Sánchez: «El campo es una forma de resistencia», por Oriette D’Angelo ~» Digo.palabra.txt (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «La escritora María Sánchez cree que «hay más machismo en el mundo cultural que en el rural»» BURGOSconecta 2019-02-26 (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Press, Europa. (2019-02-25). «María Sánchez aúna feminismo y mundo rural con 'Tierra de mujeres': "El campo es patrimonio, cultura y conocimiento"» COPE (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Ailouti, Marta. María Sánchez: «Los comentarios más machistas que recibo vienen siempre de círculos culturales» | El Cultural. (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  5. ↑ (Gaztelaniaz) Igualdad. «"Los relatos del 'terror rural' hacen mucho daño al campo, ¿por qué no se habla del terror urbano?"» eldiario.es (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  6. ↑ a b c (Gaztelaniaz) «María Sánchez: "Las mujeres son las grandes olvidadas del campo"» ELMUNDO 2019-02-26 (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) Marcos, Javier Rodríguez. (2019-02-11). «La literatura toma tierra» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  8. ↑ «"Tengo que aprovechar mi posición para dar a conocer y servir de altavoz a todas las mujeres del mundo rural"» Llanuras 2019-03-02 (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «María Sánchez: "Sin las mujeres, el campo hoy no existiría"» ELMUNDO 2018-03-31 (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «Si en la ciudad las mujeres lo tienen difícil, en los pueblos mucho más» El Huffington Post 2019-03-07 (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  11. ↑ (Gaztelaniaz) «María Sánchez» eldiario.es (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  12. ↑ (Gaztelaniaz) «proyectos» maría sánchez (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  13. ↑ (Gaztelaniaz) Almáciga - María Sánchez | Planeta de Libros. (Noiz kontsultatua: 2020-09-28).
  14. ↑ Varsovia, La Bella. Novedad: Apuestas. Nueve nuevos poetas. (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  15. ↑ (Gaztelaniaz) Lugo, El Progreso de. (2017-08-25). «María Sánchez: "El campo es mi narrativa invisible, donde surge todo"» El Progreso de Lugo (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  16. ↑ (Gaztelaniaz) «La Fundación de Estudios Rurales premia a María Sánchez por su defensa literaria del mundo rural» UPA (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  17. ↑ «Ministerio de Sanidad, Consumo y Bienestar Social - Gabinete de Prensa - Notas de Prensa» www.mscbs.gob.es (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).
  18. ↑ (Gaztelaniaz) Córdoba, El Día de. (2020-03-02). «Las mujeres del ámbito rural, protagonistas de los premios Córdoba en Igualdad 2020» El Día de Córdoba (Noiz kontsultatua: 2020-03-24).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=María_Sánchez&oldid=9599522"(e)tik eskuratuta