Edukira joan

Margarita Parra Álvarez

Wikipedia, Entziklopedia askea
Margarita Parra Álvarez

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMargarita Parra Álvarez
JaiotzaValentzia1958ko azaroaren 5a (66 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakkimikaria eta unibertsitateko irakaslea

Margarita Parra Álvarez (Valentzia, 1958ko azaroaren 5a) espainiar kimikaria da. Valentziako Unibertsitateko Kimika Organikoko katedraduna, 2010eko urritik aurrera.[1] Valentziako Unibertsitatean irakasten du eta masterreko hainbat ikerketa proiektu zuzentzen ditu. [2]

Margarita Parra Valentziako abokatu baten eta Madrilgo idazkari baten alaba bakarra da.

Valentzia hirian ikasi zuen eta gero Unibertsitatean sartu zen. Zientzia-adarrarekiko interesa haurtzaroko irakasleengandik sortu zitzaion, eta horrek kimikari buruzko jakin-min handia piztu zion.

Karrera zientifikoa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1976an hasi zituen ikasketak Valentziako Unibertsitateko Kimika Fakultatean, Burjassoteko campusean, 1973ko ikasketa-planaren arabera. Kimika Organikoaren adarrean espezializatu zen, eta, ondoren, Kimikan doktoratu zen 1986an, Valentziako Unibertsitatean. Aldi berean, unibertsitateko FPI bekaduna izan zen (ikertzaileen prestakuntza) 1983-1986 bitartean.

Doktoretza lortu zuenean, LRU (1986-1988) irakasle laguntzaile plaza bat jaso zuen, Inperial College London doktoratu ondorengo urtebeteko egonaldiarekin uztartu ahal izan zuena.

Valentziako Unibertsitateko Kimikako Graduko proiektuaren koordinatzailea ere izan zen. [3] 2010eko urrian Valentziako Unibertsitateko irakasle izendatu zuten kimika organikoaren arloan. [4] 2 hilabeteko egonaldia egin zuen Salamancako Unibertsitatean, itsas metabolitoen sintesirako funtsezko bitarteko gisa tetrahidropiranoen 2,2,6,6-tetrasustituidoen sintesia ikertzeko proiektu batean lankidetzan.

Gaur egun Valentziako Unibertsitatean katedra eta irakaskuntzan aritzen da.

Halaber, Aintzatespen Molekularraren eta Garapen Teknologikoaren (IDM) Unibertsitate arteko Ikerketa Institutuaren ikerketan laguntzen du.[5]

Ikerketaren ildoaren barruan hainbat gai nabarmentzen dira, besteak beste:

  • Azido karboxilikoen dianioien egitura eta erreaktibitatea.
  • Produktu naturalak isolatzea eta karakterizatzea
  • Kimiosentsoreak

Argitalpen ugarien artean, aldizkari zientifiko espezializatuetan argitaratutako artikuluak nabarmentzen dira: Journal of Natural Products, Journal of the Chemical Society, Tetrahedon, Tetrahedon Letters, besteak beste. Gainera, Valentziako Unibertsitateak 2007an argitaratutako liburuan espezializatutako liburuen argitalpenean parte hartu du Prestakuntza Iraunkorreko Zerbitzuak "10 Experiencias en innovación educativa: Jornada de intercambio de ideas entre docentes de química de universidades valencianas” PDI prestakuntzarako, 78 orrialde. [6]

Ikerlari gisa, Margarita Parrak patente ezberdinak argitaratu ditu, beste ikertzaile batzuekin batera, hala nola:

  • R. Mestres, A. Tortajada, M.J. Aurell, M.Parra, S.Gil, L. Ceita y A. Simó, Procedimiento para la preparación de ácidos Retinóicos aromáticos y sus derivados (1992). UNVA- Universidad de Valencia (España)
  • R. Mestres, M.J. Aurell, M.Parra, S.Gil, A.Tortajada, Procedimiento para la preparación de ácidos Retinóicos y sus derivados (1991). UNVA- Universidad de Valencia (España)
  • Raul Gotor; Margarita Parra; Salvador Gil; Ana María Costero, Método Colorimétrico de detección del anión cianuro (2013). UNVA-Universidad de Valencia (España)

Irakasle gisa izandako lana hain nabarmena izan da, Valentziako Unibertsitateko Kimika Fakultatean Kalitatezko Irakaskuntza Saria eman baitzion 2006, 2007 eta 2018 urteetan.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Margarita Alvarez. Katedradun izendapena. ISBN http://www.dogv.gva.es/datos/2010/11/09/pdf/2010_11921.pdf..
  2. Universidad de Valencia. Segundo equipo de profesores. Química Orgánica. Consulta 16 de mayo de 2016
  3. Universitat de València. Grado en Química
  4. Boletín Oficial del Estado. Nº 271, martes 9 de noviembre de 2010. II. AUTORIDADES Y PERSONAL A. Nombramientos, situaciones e incidencias. UNIVERSIDADES
  5. Universitat de València. Instituto Interuniversitario de Investigación de Reconocimiento Molecular y Desarrollo Tecnológico (IDM)
  6. 10 Experiencias en innovación educativa: Jornada de intercambio de ideas entre docentes de química de universidades valencianas.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]