Oiongo Etnografia Museoa

Wikipedia, Entziklopedia askea

Oiongo Etnografia museoa arabako Oion herrian kokatutako etnografia museoa da. 1995eko urtarrilaren 22an ireki zituen ateak lehenez, horretarako Etxe sindikaleko eraikineko aretoa egokitu zelarik.  

Objektu aipagarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bereziki aipatzekoa: Museoaren sarreran, III. Giralda dago ikusgai. Izena Jasokundeko Andra Mariaren Elizaren dorrearen puntan egon zen (1982-2000) haize orratzetik hartu zuen (irule baten irudia azaltzen da, gurpilarekin eta goruarekin). Materialak: Burua zurezko tailua da, eta gorputza burdinazko txapa.

Apaingarri erlijiosoak: kasulak, manipuluak, estolak, besahezur-zapiak, korporal poltsak, kaliz-errezelak, kapak, dalmatikak.

Nabarmenenak: kapa berdea, kasula, dalmatika, besahezur-zapia eta zetazko kaliz-errezel berdea., XVIII. mendeko materialak. Oihal zilarduneko ternoa, XVIII. mendearen erdialdekoa, Toledoko tailerretakoa. Damasko dalmatika zuria, zeta naturalezkoa, zuria eta arrosa.

Museoaren atalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1.Nekazariza

    1. Lurraren aireberritzea.
    2. Zokorrak haustea
    3. Lur landuen mantentzea.
    4. Bilketa
    5. Garraioa
    6. Fruitu ateratzea
    7. Oliogintza
    8. Ardogintza
    9. Ardogintza
  1. Abeltzaintza
    1. Identifikazioa.
  2. Lanbideak
    1. Zapatagintza
    2. Larrukigintza
    3. Zurgintza
  3. Pisuak eta Neurriak
    1. Solidoak
    2. Likidoak
  4. Garraioa
    1. Zama
    2. Trakzioa
  5. Etxeko Bizimodua
    1. Ogia egitea.
    2. Etxeko lanak.
    3. Altzariak.
  6. Eliz apaingarriak.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]