Patagonia parke nazionala (Txile)
| Patagonia parke nazionala (Txile) | |
|---|---|
 | |
| Kokalekua | General Carrera probintzia, Txile |
| Koordenatuak | 47°07′06″S 72°29′05″W / 47.118333°S 72.484722°W |
  Patagonia parke nazionala (Txile) Patagonia parke nazionala (Txile) (Txile) | |
| Azalera | 304.527,75 ha |
| Izendapena | Parke nazional |
| Sorrera | 2018 |
| Administratzailea | Corporación Nacional Forestal |
| Webgunea | https://www.parquepatagonia.org |
Patagonia parke nazionala Txileko parke nazional bat da, Chile Chico eta Cochrane komunetan kokatua, Aysén del General Carlos Ibáñez del Campo eskualdean. 304.527,75 hektareako azalera du. 2018ko urriaren 25eko 98. zk Dekretuaren bidez parke nazional izendatu zuten. [1] Parkeak Txileko Patagoniako erdialdeko barne sektoreko ekosistemen lagin adierazgarri bat babesten du.
Bere erakargarritasun nagusiak eremuak oraindik mantentzen dituen ezaugarri txukunetan datza, eta horrek Patagoniako faunaren espezie bereizgarrien biziraupena dakar, mehatxatutako Huemulen populazioak nabarmenduz, Andeetako hegoaldeko mendilerroaren ezaugarri den oreina, eta horrek bere kontserbaziorako premiazko ekintzak eskatzen ditu.
Parke honek kontserbazio-unitate handi bat osatzen du, Tompkins Conservation Foundation-ek 2017an Txileko Ogasunari emandako Chacabuco antzinako etxaldeko lurrak eta Txileko antzinako bi natura-erreserba: Jeinimeni aintzira erreserba nazionala (161.100 hektareakoa), [2] Chile Chico-ren hegoaldean dago General Carrera eta Capitán Prat probintzietan, eta Cochrane aintzira erreserba nazionala (6900 ha), aipaturiko azken probintzian dagoena. Bi erreserbak parke nazionala sortu zuen dekretu berberak desafektatu zituen. [1]
Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eguraldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Klima erdi-lehorra da ekialdean, baso-eremuan heze bihurtzen dena, prezipitazioa gehienbat neguan kontzentratzen da. Papadakisen sailkapenean, baso-klima "Patagoniako klima hezean" sartzen da, eta estepako klima "patagoniar erdi-idorraren" barruan sartzen da (ardi-hazkuntzarako egokia), eta Andeetako tontorretan "alpetar" klimara pasatzen da.
Urteko prezipitazioak 1000 mm inguru dira baso eremuan eta 600 mm baino gutxiago estepa eremuan. Tenperatura freskoak dira udan eta oso hotzak neguan.
Inguruak labar artearen agerpen baliotsuak aurkezten ditu, zaharrena 7 mila urte baino gehiagokoa eta berriena Tehueltxe jatorrikoa. Parkearen iparraldean aleron, petroglifoak dituen "Piedra Clavada" eta "Cueva de las Manos" Pedregoso ibaiaren inguruan bisitatu daitezke.
Biodibertsitatea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eremuak Patagoniako faunaren populazioak ditu, mendietan, baso hostogalkorretan, estepetan eta Patagoniako hezeguneetan adierazgarri diren hegazti-fauna anitza biltzen duena.
Ekoeskualde aldetik bere errekak eta aintzirak Patagoniako ur gezako ekoeskualdean sartzen dira. [3] Lurreko ekoeskualdeei dagokienez, ekialdeko estepa eremuak Patagoniako estepakoak dira, [4] baso-eremuak Magallanesko baso subpolarrean sartzen dira; Azkenik, baso-eremuen gaineko Andeetako altuerak hegoaldeko Andeetako esteparen parte dira.
Fauna[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ugaztunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Dagoeneko parkean detektatu edo babestuta daudela susmatzen duten ugaztun-espezieen artean honako hauek daude: [5] [6] Huemula, guanakoa, puma, geofroy-ren katua, txila azeria, Patagoniako kulpeoa, Patagoniako txingea, güiña, Patagoniako bizkatxa, oliba sagua, zetazko oinaren sagua, pitxe, etab.
-
-
-
-
-
-
Hegoaldeko guanakoa -
Hegaztiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hegazti-fauna ugaria da, kontserbatu beharreko inguruneen aniztasuna dela eta, eta behatu daiteke: okil beltza, ñandua, kondorra, eper kapetona, arranoa, belatza, hegoaldeko hued-hueda, okila, birigarroa, katxaña, antiojoen ahatea eta beste hamaika ahate eta txori txiki. Hegazti-espezieen zati handi batek udazkenean iparraldera migratzen du eta udaberrian itzultzen dira ingurura, neguan uretako zenbait eremu izoztu egiten baitira eta elurrak eremuaren zati handi bat estalki zuriz estaltzen baitu astez.
.jpg)
Flora[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Estepa eremuan, bere espezie bereizgarri batzuk koirona, neneoa, urre-lore orkidea, loro mokoa, kadilloa, harrizko egurra, llareta, etab. [7]
Basoan lenga eta ñirrea dira nagusi, soilguneetan kalafatea eta txaura ugariak dira. [7] [8]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Ministerio de Bienes Nacionales. (11 de diciembre de 2018). «Desafecta de su calidad de tal la Reserva Nacional Lago Jeinimeni y la Reserva Forestal Lago Cochrane y créase el Parque Nacional Patagonia, en las comunas de Chile Chico y Cochrane, Provincias General Carrera y Capitán Prat, Región de Aysén del General Carlos Ibáñez del Campo. Deja sin efecto Decreto Supremo nº 3, de 26 de enero de 2018, del Ministerio de Bienes Nacionales» Diario Oficial de la República de Chile.
- ↑ [Esteka hautsia]
- ↑ Abell, R., Thieme, M. L., Revenga, C., Bryer, M., Kottelat, M., Bogutskaya, N. & Petry, P. (2008). Freshwater ecoregions of the world: a new map of biogeographic units for freshwater biodiversity conservation. BioScience, 58(5), 403-414.
- ↑ Olson, D. M., E. Dinerstein, E. D. Wikramanayake, Burgess N. D., Powell G. V. N., Underwood C. E., J. A. D'Amico, Itoua I., Strand H. E., Morrison J. C., Loucks C. J., Allnutt T. F., T. H. Ricketts, Kura Y., Lamoreux J. F., Wettengel W. W., P. Hedao and Kassem K. R. (2001). Terrestrial ecoregions of the world: A new map of life on Earth. BioScience 51.
- ↑ Canevari, M. & O. Vaccaro (2007). Guía de mamíferos del sur de América del Sur. Ed. L.O.L.A., Buenos Aires.
- ↑ Parera, A. (2002). Los mamíferos de la Argentina y la región austral de Sudamérica. Ed. El Ateneo, Buenos Aires.
- ↑ a b «Reserva Nacional Lago Jeinimeni: Un lugar de gran belleza y naturaleza exuberante» El Divisadero 3 de enero de 2009.
- ↑ «Lago Jeinimeni» Chilechico.cl.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q16622740
Multimedia: Patagonia national park / Q16622740