Edukira joan

Philippe Lamour

Wikipedia, Entziklopedia askea
Philippe Lamour

Q2994340 Itzuli lehendakari

1974 - 1992 - Jean-Claude Bousquet (en) Itzuli
Mayor of Ceillac (en) Itzuli

1965 - 1983
BRL (en) Itzuli presidente-zuzendari nagusi

1955 - 1974
chambre d'agriculture du Gard (en) Itzuli lehendakari

1950(e)ko hamarkada - Charles Daussant (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakPhilippe Jules Emmanuel Joseph Marie Lamour
JaiotzaLandrecies1903ko otsailaren 12a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaBellegarde1992ko uztailaren 25a (89 urte)
Familia
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakabokatua, goi-funtzionarioa, ekonomialaria eta politikaria
Enplegatzailea(k)Le Nouveau Siècle (en) Itzuli
BRL (en) Itzuli
Q3391493 Itzuli  (1930 -
Interministerial Delegation for Territorial Planning and Regional Attractiveness (en) Itzuli  (1963 -  1974)
KidetzaQ2994340 Itzuli
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkakBigarren Mundu Gerra
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Le Faisceau (en) Itzuli
Q20724590 Itzuli
1934ko irudia, Pierre Bonny inspektorearekin batera.

Philippe Lamour (Landrecies, 1903ko otsailaren 12a - Bellegarde, 1992ko uztailaren 25a) frantses abokatua izan zen.

Parisen egin zituen zuzenbide-ikasketak. Oso gazterik hasi zen abokatu-lanetan. Hogeita hamar urte zituenean ospetsu egin zen Seznec eta Stavisky aferetan egindako lan bikainagatik. Nekazarien Konfederazio Nagusia sortu zuen, eta bertako idazkari nagusia izan zen. Indar handiz lan egin zuen Frantziako nekazarien eta erakunde sindikal, finantzetako eta antolamenduzkoen alde. 1945ean Ekonomia Batzordeko kide egin zuten (1953 arte), eta 1946an Kredituaren Batzorde Nazionaleko kide (1971 arte). Frantziako ardogile elkarteen federazioko lehendakaria izan zen. 1974an Languedoc-Roussillon eskualdeko batzorde ekonomiko eta sozialeko lehendakari egin zuten.

  • La République des producteurs 1926,
  • Entretiens sous la Tour Eiffel 1929 (Renaissance du Livre),
  • L'affaire Seznec 1931 (Éditions de la Province),
  • Un dur, André Cayatterekin batera, 1934 (Nouvelles Éditions Latines),
  • L'affaire Peyrières, André Cayatterekin batera, 1934 (Nouvelles Éditions Latines),
  • Un monstre, André Cayatterekin batera, 1935 (Nouvelles Éditions Latines),
  • La peau des autres 1936 (Baudinière),
  • 60 millions de français 1967 (Buchet/Chastel),
  • Prendre le temps de vivre, Jacques de Chalendarrekin batera, 1974 (Le Seuil),
  • L'écologie, oui, les écologistes, non 1978 (Plon),
  • Le cadran solaire, 1979 (Robert Laffont),
  • Les quatre vérités, 1981 (Robert Laffont) .

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]