Pistoi-kafegailu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pistoi-kafegailu
sukaldeko tresneria, teontzia, Kafe-makina, Ontzia eta coffeemaking implement (en) Itzuli

Pistoi-kafegailua[1] kafea edo tea egiteko gailu sinplea da, beste kafegailu batzuetakoa baino kafe sendoagoa ematen duena. 1850eko hamarkadan Frantzian asmatua, bertsiorik zaharrena 1852an patentatu zuten Jacques-Victor Delforgek eta Henri Mayerrek.[2].

Funtzionamendua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kafegailu mota honen funtzionamendua oso erraza da: oso ur beroa botatzen da hondoan, kafearen nahasketa ehoarekin batera (10 gramo kafe eho 180 mililitro ur bakoitzeko), eta minutu batzuetan pausatzen uzten da (egokiena ura 93 °C-era iristea da, tenperatura ezin hobea baita kafea ateratzeko). Edabearen zaporea garratza da erauzketa tenperatura horietan egiten bada (disolbatzen diren lehen substantziak kafe-alearen azidoak baitira), eta mikatza tenperatura horietan egiten bada. Atseden-denbora 4 minutukoa da, baina kafearen eta gustuen arabera 5-10 minutu inguru iraun dezake (edabearen zaporea garratzagoa da zenbat eta denbora gehiago utzi atseden hartzen; aleak gehiago eta gehiago disolbatzen baitira minuturo). Hasierako prozesu horretan, pistoia goiko aldean utzi da.[3]

Une batzuk igaro ondoren, pistoia estutu eta enboloa jaitsi egiten da, ura goiko aldean kafe-disoluzioarekin bereiziz eta kafearen hondarrak beheko aldean utziz.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskalterm: [Hipermerkatuetako Produktuak Hiztegia] [2009]
  2. (Frantsesez) Bulletin des lois de la République Française. Impr. Nat. des Lois.
  3. (Ingelesez) Eversys Cameo Core -The Best Professional Automatic Coffee Machine. 2022-01-23.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.