Riañuko urtegia

Koordenatuak: 42°56′05″N 5°05′00″W / 42.93472°N 5.08333°W / 42.93472; -5.08333
Wikipedia, Entziklopedia askea
Riañuko urtegia
Datu orokorrak
Garaiera1.099,5 m
Motaurtegi
Luzera337 m
Azalera2.230 ha
Bolumena641,35 hm³
Geografia
Map
Koordenatuak42°56′05″N 5°05′00″W / 42.93472°N 5.08333°W / 42.93472; -5.08333
Estatu burujabe Espainia
Autonomia Gaztela eta Leon
ProbintziaLeóngo probintzia
Leku geografikoaLeóngo probintzia
Hidrografia
Betebidea
HustubideaEsla
Arroaren azalera574,2 km²
Arro hidrografikoaDueroko arro hidrografikoa

Riañuko urtegia (Remolinako urtegia ere deitzen zaio) Leongo probintziaren ekialdean dago, Gaztela eta Leongo Espainiako autonomia erkidegoan. Dueroko arro hidrografikoan dago eta Esla eta Yuso ibaien iturriek elikatzen dute.

Alboan, Gilbo tontorra mendi ikusgarria du.

Testuingurua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

650 hektometro kubiko baino gehiagoko edukiera du, Leóngo Tierra de Campos eremuko 84.000 hektarea ureztatzeko helburuarekin eraiki zuten. 1987ko abenduaren 31n amaitu zenetik, haranen antzinako bederatzi herrien azalera urez betetzen du. Hauek ziren herriak: Anciles, Salio, Huelde, Éscaro, La Puerta, Burón, Pedrosa del Rey, Riañu eta Vegacerneja

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zingira XX. mendearen hasieran diseinatu zen eta geroago Errepublika garaian. Ibilbide politikoa 1963an hasi zen eta lanak 1965ean, presako hormigoizko horma altxatuz, diktadura frankistan zehar. Proiektuak oso poliki aurrera egin zuen 1970eko hamarkadan, eta mobilizazio batzuk egin ziren Riaño bailaran. 1978an sistema konstituzionala iritsi ondoren, proiektua izoztuta geratu zen. Sozialistak 1982an boterera iristearekin batera, proiektua berriro hasi zen, urtegiaren eraikuntza azkartuz. Hainbat protesta egin ondoren ibarrean, Leonen, Madrilen, Bilbon eta Valladoliden, eta hilabete batzuetan nazioko eta nazioarteko hedabide guztietan agertu ondoren, Felipe Gonzálezen gobernu sozialistak Madrilen, Javier Saenz de Cosculluela sustapen ministroarekin, haranaren derrigorrezko itxiera eta horren okupazio militarra dekretatu zuten, obren garapena bermatzeko.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]