Salomé Lelouch

Wikipedia, Entziklopedia askea
Salomé Lelouch

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakSalomé Margot Lelouch
JaiotzaParisko 8. barrutia1983ko ekainaren 25a (40 urte)
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
Familia
AitaClaude Lelouch
AmaÉvelyne Bouix
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakaktorea, antzerkigilea eta idazlea

IMDB: nm0500992 Allocine: 34670 Edit the value on Wikidata

Salomé Lelouch (Paris, 1983ko ekainaren 25a) antzerkigile, antzezle, eszenografo eta antzerki-ekoizle frantsesa da.

Ramon Agirreren eta Itziar Ituñoren Hobe ixilik antzezlana (Txalo Produkzioak, 2022) Salomé Lelouch dramaturgo frantsesak idatzitako "Fallait pas le dire!" antzezlanaren moldaketa da.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Haurtzaroa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Claude Lelouch eta Évelyne Bouixen alaba, Pierre Arditik hazia amaren lagun bihurtu zenean, Salomé Lelouch bere aitaren film bateanehen aldiz agertu zen zineman , Vive la vie! bi egun besterik ez zuen eta aitak sehaskan grabatu zuen.[2] 1986tik 1993ra, aktore goiztiarra zela, bere filmetan bakarrik agertu zen, 1994tik aurrera beste zuzendari batzuei zerbitzatu aurretik, hala nola Claude Sussfeld.

Trebakuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1998an, hamabost urte zituela, film askotan azaldu bazen ere, urtebete eman zuen Francine Walterren esolan La Bruyère antzokian, Pierre Arditi-k nahi baitzuen Salomékaktore lanbidearen oinarriak ikasz ezan. Gainera, ez zuen gustuko klaseak galtzea, eta hegazkinez egun baterako bidaltzen zuten, eskola.saiorik galtzea debekatu zion eta batxilergoa pasatzera behartu zuen.[3]

Karrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kameraren aurrean izandako esperientzien ondoren, 1999an hasi zen antzerkian Elton Johnen Betaurrekoak lanean, eta pieza batzuetan agertzen jarraitu zuen, batez ere 2003an À chacun sa vérité lanarekin ( Bakoitzari bere egia, Niels Arestrup eta Gérard Desarthe-rekin) eta 2004an Un baiser un vrai lanarekin (Michel Duchausne-rekin), zineman eta telebistan agertzen den bitartean.

2003an, aktore-karrera bertan behera utzi ondoren, Ciné 13 Théâtre-ko zuzendaritza hartu zuen, bere aitarena zen antzoki hori urtebetez itxita egon zen porrot baten ondoren, eta . Orduan, ikuskizun biziak eszenaratzen, idazten eta ekoizten ditu, sortu berria duen P'tite Peste Production enpresaren bidez.[4][5]

Fantastic'Arts 2007 jaialdiko film laburren zinemaldiko epaimahaia. Ezkerretik eskuinera: Bob Swaim, Bruno Salomone, Alysson Paradise, Salomé Lelouch eta Zoé Félix.

2007an, Fantastic'Arts zinmaldiko epaimahaiko kide izan zen, Bob Swaim, Bruno Salomone, Alysson Paradise eta Zoé Felixekin.

2012an, Michel Fieldekin elkartu zen kronista gisa, TF1eko Au Field de la nuit saioan.[6]

2014an, Parisko La Bruyère antzokian estreinatu zen Weissmann jaunaren ezkontza. Karine Tuilen liburua, judu zahar baten identitate-krisiaren kontakizun burleskoa.

2015ean, Matrioshka Productions sortu zuen Ludivine de Chastenet-ekin, eta, bere ekoizpenez gain, Camille Chamoux-en[4] L’Esprit de contradiction "Kontraesan-espiritua" eta Née sous Giscard "Giscard azpian jaioa" bezalako ikuskizunak ere zabaldu zituen.

2016. urtean, François Hollande presidentearen eta Musika Egile, Konpositore eta Editoreen Elkarteko (SACD) egileen arteko topaketan parte hartu zuen, besteak beste, Denise Chalem, Thomas Jolly, Eric Assous eta Chloé Lamzawbert antzerkigileekin, baita Gérard Krawczyk et Costa-Gavras zinemagiuleekin ere.[7]

Politikoki zuzena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urte berean, Politikoki Zuzena (Politiquement Correct) eszenaratuko du<a href="https://fr.wikipedia.org/wiki/Th%C3%A9%C3%A2tre_de_la_P%C3%A9pini%C3%A8re" rel="mw:ExtLink" title="Théâtre de la Pépinière" class="mw-redirect cx-link" data-linkid="101">théâtre de la Pépinière</a>[8]. Pieza hori quatre ans arituko da, eta bi izendapen izango dituMolière sarietan Frantziako antzerki.sari garrantzitsuan. Izendatua izan zen 2017, egikeentzako Molière sarian eta bigarren paperean aritzen diren antzezleentzako Molière sarian. Obra honetan “Front National alderdia epizentroa da” , baina komedia sentimental eta politikoa ere, bada non ezkerreko emakume bat muturreko eskuin gizon batekin maitemintzen baita, “sakoneko kontuak, aurkako joera politikoak dituzten bi izakiren arteko maitasun-istorio jaio berriaren ikuspegitik” jorratzen ditu.

Fallait pas le dire ! (Hobeto Ixilik!)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2021eko irailean, Ludivine de Chastenetekin eszenaratu zuen. Fallait pas le dire ! théâtre de la Renaissance antzerkian, Pierre Arditi eta Evelyne Bouixekin.[9] RCJren arabera, Catherine Schwaab-en, adierazpen-askatasunaren alde egiten du, eta horrek aukera ematen du frustrazioa, fede txarra eta kontraesan-espiritua hitzez adierazteko. eraildako lehen ministro israeldar Ysaak Rabin mirestu duela dio, baita Amos Gitai zuzendari disidentea eta atentatuetako jihadisten hitzak.[10] Antzezlanari buruz, Pierre Arditi-k bere errainaren talentua goraipatzen du Observateur egungarian.[11]

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1983 : Viva la vie ! de Claude Lelouch : haur txikia
  • 1986 : Un homme et une femme : Vingt ans déjà de Claude Lelouch : neska bat
  • 1988 : Itinéraire d'un enfant gâté de Claude Lelouch : neska bat
  • 1990 : Il y a des jours et des lunes de Claude Lelouch : Vincent Lindon-en alaba
  • 1992 : La Belle Histoire de Claude Lelouch : Salomé
  • 1993 : Tout ça... pour ça ! de Claude Lelouch : Salomé Grandin
  • 1994 : Quand j'avais cinq ans je m'ai tué de Jean-Claude Sussfeld : Jessica
  • 1995 : Les Misérables de Claude Lelouch : Ziman neska
  • 1996 : Hommes, femmes, mode d'emploi de Claude Lelouch : Lola
  • 2004 : Les Parisiens de Claude Lelouch : Zulzendariaren aguntzailea
  • 2006 : Le Courage d'aimer de Claude Lelouch : Bénichou-ren laguntzailea
  • 2006 : Fracassés de Franck Llopis : Marie
  • 2010 : Ces amours-là de Claude Lelouch : Salomé

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telefilmak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2000 : Les Ritaliens de Philomène Esposito : Anna
  • 2001 : L'Étrange Monsieur Joseph de Josée Dayan : Thérèse Jonavici
  • 2002 : Une Ferrari pour deux de Charlotte Brandström : Olivia
  • 2008 : Drôle de Noël de Nicolas Picard-Dreyfuss : Sandrine
Telesaila[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2004: Le Proc: Juliette

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aktorea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1999 : Les Lunettes d'Elton John de David Hare, mise en scène Stéphan Meldegg, Théâtre Tristan Bernard
  • 2001 : L'École des femmes de Molière, mise en scène Régis Santon, Théâtre Silvia Monfort et Suisse
  • 2001 : L'Année du bac de José-André Lacour, mise en scène Peter Muller, Théâtre Mouffetard, Bobino
  • 2003 : À chacun sa vérité de Luigi Pirandello, mise en scène Bernard Murat, Centre national de création d'Orléans, Théâtre Antoine
  • 2004 : Un baiser, un vrai de Chris Chibnall, mise en scène Stephan Meldegg, Théâtre de l'Œuvre

Eszenaratzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2004 : Un amour de sorcière de Pierre-Antoine Durand, Ciné 13 Théâtre
  • 2005 : La Forêt Magique de Pierre-Antoine Durand, Ciné 13 Théâtre eta bira
  • 2006 : La Dame de chez Maxim de Georges Feydeau, Ciné 13 Théâtre
  • 2006-2007 : Un amour de sorcière de Pierre-Antoine Durand, Théâtre de la Gaîté-Montparnasse, bira
  • 2008 : L'Histoire des ours panda de Matéi Visniec, Ciné 13 Théâtre
  • 2013 : La Dernière demi-heure de Julien Chavannes, Ciné 13 Théâtre
  • 2014 : Le Mariage de Monsieur Weissmann, adaptation d'Interdit de Karine Tuil), Théâtre La Bruyère
  • 2018 : Justice de Samantha Markowic, Théâtre de l'Œuvre, Paris
  • 2022 : Snow Thérapie, adaptation de Snow Therapy de Ruben Östlund, théâtre du Rond-Point

Testua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2011 : Aujourd'hui je suis mort (eszenaratzea: Ludivine de Chastenet)

Testua eta aurkezpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2009 : Qu'est ce qu'on attend ? Ciné 13 Théâtre
  • 2010 : La Réunion, Ciné 13 Théâtre
  • 2011 : Ce jour-là, Théâtre du Chêne noir (Avignon)
  • 2012 : Horizontal, Ciné 13 Théâtre
  • 2016 : Politiquement correct, La Pépinière
  • 2021 : Fallait pas le dire, Théâtre de la Renaissance

Edizioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Audioliburua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Muriel Barbery, , Paris,  éd. Gallimard, coll. « Écoutez lire », 10 juin 2010 (ISBN 978-2-07-012772-6, BNF 42225194)

Aitortzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Izendapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2006: Zinemako Gerard-en lehen zeremonia: Claude Lelouch-en Le Courage d'aimer
  • Molières 2017: Autore frankofonoaren Moliere saria Politiquement correct !
  • Molières 2022: Autore frankofonoaren Moliere saria Fallait pas le dire !

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]