San Pedro eliza (Pitillas)

San Pedro eliza
Kokapena
Herrialdea	Euskal Herria
Probintzia	Nafarroa Garaia
Udalerria	Pitillas
Koordenatuak	42°25′19″N 1°37′21″W / 42.42182711°N 1.62253822°W

San Pedro eliza Nafarroa Garaiko Erdialdea eskualdeko Pitillas udalerrian kokatutako XVI. mendeko kristiau eliza bat da. Pizkundetar estiloa ditu.

Eraikina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XVI. mendearen amaiera eta XVII. mendearen hasiera bitartean berant eraikitako eraikin errenazentista da, 1606 arte ez baita bere obren tasazioa egiten. Garaiko tipologia normalari jarraituz, gurutze latindarreko eliza bat eraiki zuten, oinplanoan eta burualde poligonalean ondo markatutako gurutzadura zuena. Barrutia nerbio lerronahasiak eta diseinu izartuko beste nerbio batzuk dituzten tertzeletedun gangek estaltzen dute. Azken horiek gurutzaduraren erdiko zatiari eta habeartearen oinei dagozkie, eta burualdeak, berriz, ganga gallonatu bat du, tertzeletez sendotua. Estalki horiek guztiak mentsula zilindriko edo poligonaletatik abiatzen dira, errosetekin. 1906an fabrika handitu egin zen laugarren zatiarekin, Florentzio Antsoleaga eta Angel Goikoetxea arkitektoen zuzendaritzapean. Arkitekto horiek eraikinaren gainerako zatietan nagusi zen estilora egokitu ziren beren eraikuntzan. Parrokiaren kanpoaldeak harlanduzko horma sendoak ditu, bolumen garbiak dituztenak, eta izkinei atxikitako kontrahorma diagonalek baino ez dituzte zeharkatzen. Bloke horretatik herreriar zorrotzeko dorre bat irteten da, harlanduzko lau gorputzez osatua, eta horietako azkena kanpaientzako erdi-puntuetan irekitzen da. Dokumentuen arabera, dorre hori Gabriel Barrenetxe harginak eraiki zuen 1680 inguruan, eta Epistolako hormaren portada ederra lantzeaz ere arduratu zen. Inspirazio manieristakoa da, zirkuluerdiko arku zabala du, motibo geometrikoekin, eta antzeko dekorazioa duten idulkien gainean altxatzen diren bi zutabe doriko ditu. Triglifoak eta diskoak dituen friso klasizista batek triangelu-formako frontoi bat esertzen du. Frontoi hori horma-hobi batek eteten du, eta horma-hobi horren gailurrean beste frontoi zuzen bat dago. Gillen Urritzolak portada hori babesten duen arkupe barrokoa eraiki zuen 1739an.

Tenpluaren barrualdean, barroko estiloko erretaula nagusi bat dago, 1708 eta 1711 artean Juan Zapater arkitekto maisuak egina. Bertikaltasun nabarmeneko trazadurak banku altu bat du, hiru kaleko gorputz bakarra, zutabe salomonikoz eta euskarri salomonikodun atiko kurbatuz osatua. Erretaula originala da, efektu handiko dekorazio nabarra duelako. Batez ere, elementu arkitektoniko guztietara eta erlaitzetatik zintzilik dauden plaka geometriko konplexuetara egokitzen diren hostaila kiribilduek osatzen dute. Bereziki mentsulatsuak dira bankuko mentsulak, jarrera zaileko atlantiar batzuk dituztenak, eta horiei dragoi buztandun izurde batzuen irudi munstrotsuak gehitzen zaizkie. Beste haur batzuk ere agertzen dira zutabe salomondarretan, beren espiretara egokituta, eta alboko kaleen goialdean dauden zainetan. Multzo hau irudigintza zainduarekin osatzen da, katedrako San Pedroren tailua buru dela. Bere bi alboetan, San Bartolomeren tailuak eta domingotar santu bat daude, biak konposizio dinamikoak dituztenak. Kalbarioaren erdian, teilatupea dago, San Migel eta Aingeru Zaindariaren artean, multzoaren errematerako oso egokia den faktura duten tailuak. Bankuak, bere aldetik, Deikundea eta Egiptorako ihesa duten bi erliebe eder ditu, gortinajepean dauden eszenatoki banatan garatzen diren eszenak. Juan Zapater bera ere garai beretan arduratu zen Kristoren erretaulaz, hura ere apaindurazko apeta handikoa. Gurutziltzatu erromanikoa du, XIII. mendekoa. Erretaula horien antzeko estiloa dute San Ramon eta Santa Ana erretaulek, XVIII. mende hasierakoak horiek ere. Lehenengoak, tamaina handiko titularraren mihise barrokoa du, eta bigarrenak, berriz, Santa Ana, Ama Birjina eta Haurraren multzoa, XVI. mendearen bigarren herenekoa. Garai berekoak dira parrokia-etxean gordetzen diren beste irudi batzuk, guztiak Santa Ana ermitaren erretaula nagusikoak. Leku horretan, Ama Birjina eseriaren eta Haurraren tailu gotikoa ere gurtzen zen, XIV. mende hasierakoa, gaur egun presbiterioan agertzen dena. Parrokiako altxorrak urregintzako hainbat pieza ditu, 1758 inguruan Iosepe Ihabar Iruñeko zilargileak landutako errokoko prozesiozko gurutze bat gailenduz.