Soina, eguzki efektua

Wikipedia, Entziklopedia askea
Soina, eguzki efektua
Jatorria
Sortzailea(k)Pierre-Auguste Renoir
Sorrera-urtea1875
IzenburuaTorse, effet de soleil
Mugimenduainpresionismoa
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak81 (altuera) × 65 (zabalera) cm
Genero artistikoabiluzia eta erretratua
Egile-eskubideakjabetza publiko
Deskribapena
Kokapena
LekuaOrsay museoa
BildumaOrsay museoa, ezezaguna, Luxenburgoko Museoa eta Louvreko margogintza saila
InbentarioaRF 2740
JabeaGustave Caillebotte eta Frantzia
Historia
Erakusketak2nd impressionist exhibition (en) Itzuli
Renoir (en) Itzuli
Discovering the Impressionists: Paul Durand-Ruel and the New Painting (en) Itzuli

Soina, eguzki efektua (frantsesez: Torse, effet de soleil) Pierre-Auguste Renoir margolari frantsesaren margolana da, 1875-1876an egina. Gaur egun Parisko Orsay museoan ikus daiteke.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Obra, bigarren erakusketa inpresionista zela eta, jendaurrean 1876an erakutsi zen lehen aldiz. Mihiseak eskandalua sortu zuen lanaren benekotasun gordinaren ondorioz: bereziki garratza izan zen Albert Wolffen-ek egin zuen kritika, Le Figaron: "Saia zaitezte azaltzen Renoir jaunari soina ez dela usteltzen ari den haragi-masa bat, gorpu baten erabateko usteldura adierazten duten orban berde eta moreekin".

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolan hau interesgarria da, Renoirrek argiaren eta kolorearen ikasgai inpresionista bereganatu zuela erakusten baitu. Mihisearen oinarrian dagoen ideia zientifikoa da gorputz batek ez duela distira egiten bere argi islatuarekin bakarrik, baizik eta baita inguruko objektuetan zehar iragazten den argiarekin ere, eta, beraz, balio kromatikoak modu egokian determinatzen dituzte. Renoirrek mihisean itzultzen du fenomeno hau, Anna izeneko bainulari gazte baten gorputz-enborra irudikatzea aukeratuz, eguzki kiskalgarritik babesteko, natura berde eta oparo batean murgiltzen baita. Gainera, Renoirren poesiarekin koherentea den hautu figuratiboa da, arte klasikoaren Venus inspirazio iturri duena, paisaia baino giza irudia lehenesteko joera handiagoa duena.[2]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. https://www.musee-orsay.fr/fr/oeuvres/etude-torse-effet-de-soleil-1094
  2. Giovanna Rocchi, Giovanna Vitali (2003). Renoir. I Classici dell'Arte, Florentzia Rizzoli, ed. 94.or.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]