Solitoi

Wikipedia, Entziklopedia askea
Uhin bakartia laborategi bateko uhin-kanal batean.

Matematikan eta fisikan, solitoia uhin-pakete bakartia da, deformatu gabe abiadura konstantean barreiatzen dena. Solitoiak ingurunearen efektu ez-linealen eta sakabanatzaileen deuseztapengatik sortzen dira. Solitoiak sistema fisikoak deskribatzen dituzten ekuazio diferentzial partzial ahulki ez-lineal eta sakabanatzaile mota askoren soluzioak dira.

John Scott Russell (1808–1882) ingeniariak deskribatu zuen lehen aldiz 1834an solitoiaren fenomenoa, Eskoziako Batasunaren Kanalean uhin bakarti bat ikusi ondoren. Russellek fenomenoa errepikatu zuen uhin-tanke batean eta "translazio-uhin" izena eman zion.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.