Tuna Mascarenhas

Tuna Mascarenhas
Lehen Dama	;
Lehen Dama
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Maria Antonina Pinto
Jaiotza	1944ko ekainaren 13a
Herrialdea	Cabo Verde
Heriotza	Praia, 2009ko irailaren 9a (65 urte)
Familia
Ezkontidea(k)	António Mascarenhas Monteiro
Hezkuntza
Heziketa	University of Leuven (en)
Jarduerak
Jarduerak	kimikaria eta aktibista

Tuna Mascarenhas izenarekin ezaguna, jaiotzaz Antonina Mascarenhas Monteiro, Maria Antonina Pinto (Cabo Verde, 1944ko ekainaren 13a – Praia, Cabo Verde, 2009ko irailaren 9a) caboverdetar laborategi medikoko aktibista eta zientifikoa izan zen. Cabo Verdeko lehen dama izan zen 1991tik 2001era, António Mascarenhas Monteiro senarraren agintaldian. Fundação da Criança–verdiana sortu zuen zerbitzuak eskaintzeko, hala nola haur pobreentzako eta haien familientzako haurtzaindegiak.^[1]^[2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kimikan graduatu zen Lovainako Unibertsitatean, eta António Mascarenhas Monteiro senarra ezagutu zuen bertan.

Tuna Mascarenha-k hiru ume izan zituen: Gamal, Marisa eta Liliana.^[3] Praian gaixotasun luze baten ondoren hil zen 2009an, 65 urte zituela.^[1]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ospitaleko lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Unibertsitateko ikasketak amaitu ondoren, Cabo Verdera itzuli zen eta Agostinho Neto ospitalean Osasun Ministerioko funtzionario lan egin zuen. Bera eta senarra ekintzaileak izan ziren Cabo Verdeko independentzia-mugimenduan 1960 eta 1970 urteetan. Hala ere, desadostasun ideologikoengatik utzi zuen mugimendua.^[1]

Lehen dama[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1991ko martxoan, Cabo Verdeko bigarren lehen dama bihurtu zen, bere senar António presidente hautatu zutenean. Hala ere, kargu berria izan arren, Agostinho Neto ospitaleko analisi klinikoen laborategian jarraitu zuen, presidentziako jauregian egon zen bitartean. Mascarenhas lehen dama aktiboa izan zen 1991tik 2001era.^[1]

Fundação da Criança–verdiana sortu zuen, izaki pobreei gizarte-zerbitzuak ematen zizkiena.^[4] Bere fundazioak, halaber, haurtzaindegi zerbitzua eskaini zuen umeentzat jaiotzatik 3 urte izan arte. Zentro hori gabe, emakumeek, askotan, lana aurkitzen zutenean, leku gutxi izaten zituzten beren umeak eramateko.^[1]