Korrokoi bizkarbeltza edo lazuna Euskal Herriko kostaldean dagoen arrain bat da.
Izena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Korrokoiaren izen zientifikoa Mugil cephalus da. "Mugil" erromatarrek jarri zioten izena da eta cephalus hitzak "burua" esan nahi du. Arrain honek buru handia duelako dauka izen hori.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arrain handia da, 35-75 cm artekoa izan daiteke baina ohikoena 50cm inguru neurtzea da. Luzea da, hodi itxurakoa. Buru handia du. Bizkarraldea oliba kolorekoa du, aldemenean zilar kolorea du eta sabelaldean zurixka da. 6 edo 7 marra fin ditu.
Ez dauka hortzik.
Bizitokia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ur gaziko arraina da, ipar ekialdeko Ozeano Atlantikoan, Itsaso Beltzean eta Mediterraneo itsasoan bizi da gehienbat.
Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Egunez jaten dute. Izaki txikiez elikatzen dira eta ur gezetako algak ere jaten dituzte.
Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Uztaila eta urria artean ugaltzen dira. Eme bakoitzak 5-7 milioi arrautza jartzen ditu. Arrautzak ernaldu ondoren 48 orduetara jaiotzen dira larbak. 7-8 urte betetzean ugaldu daitezke berriz.
Sukaldaritza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Grezian, Italian, Frantzian eta Egipton bottarga izeneko plater bat prestatzen da korrokoiaren haragiarekin. Asiako beste hainbat herrialdetan ere kontsumitzen da arrain hau.