Wikipedia, Entziklopedia askea

Korrokoi bizkarbeltza edo lazuna Euskal Herriko kostaldean dagoen arrain bat da.

Izena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Korrokoiaren izen zientifikoa Mugil cephalus da. "Mugil" erromatarrek jarri zioten izena da eta cephalus hitzak "burua" esan nahi du. Arrain honek buru handia duelako dauka izen hori.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Korrokoi bizkarbeltza.

Arrain handia da, 35-75 cm artekoa izan daiteke baina ohikoena 50cm inguru neurtzea da. Luzea da, hodi itxurakoa. Buru handia du. Bizkarraldea oliba kolorekoa du, aldemenean zilar kolorea du eta sabelaldean zurixka da. 6 edo 7 marra fin ditu.

Ez dauka hortzik.

Bizitokia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ur gaziko arraina da, ipar ekialdeko Ozeano Atlantikoan, Itsaso Beltzean eta Mediterraneo itsasoan bizi da gehienbat.

Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Algak.

Egunez jaten dute. Izaki txikiez elikatzen dira eta ur gezetako algak ere jaten dituzte.

Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uztaila eta urria artean ugaltzen dira. Eme bakoitzak 5-7 milioi arrautza jartzen ditu. Arrautzak ernaldu ondoren 48 orduetara jaiotzen dira larbak. 7-8 urte betetzean ugaldu daitezke berriz.

Sukaldaritza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

   Ba al dakizu   
Mundu osoan haragi preziatua du baina Euskal Herrian ez da jaten.

Grezian, Italian, Frantzian eta Egipton bottarga izeneko plater bat prestatzen da korrokoiaren haragiarekin. Asiako beste hainbat herrialdetan ere kontsumitzen da arrain hau.