Vaga luna, che inargenti

Wikipedia, Entziklopedia askea
Vaga luna, che inargenti
Jatorria
Ezaugarriak
Bestelako lanak
MusikagileaVincenzo Bellini
BideoaYouTube
Vincenzo Bellini.

"Vaga luna, che inargenti" (Ilargi ederra, zilarrezko kolorekoa) es una arieta compuesta por Vincenzo Bellini konposatutako arieta da, textu anonimo baten gainean; anonimo hori Giulietta Pezzi-ri eskainita zegoen. 1838an argitaratu zen, Casa Ricordiren eskutik, Tre ariette inedite lanean, Belliniren beste bi abestiekin batera, "Il fervido desiderio" eta "Dolente immagine di Fille mia mia". Aria hau ere Ricordik argitaratutako Composizioni da Camera jaso zen, 1935ean, musikagilearen ehun urtemugarekin batera.[1]

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

bel canto estiloan egina, sarritan interpretatua izan da.

Hitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Vaga luna, che inargenti
queste rive e questi fiori
ed inspiri agli elementi
il linguaggio dell'amor;

testimonio or sei tu sola
del mio fervido desir,
ed a lei che m'innamora
conta i palpiti e i sospir.

Dille pur che lontananza
il mio duol non può lenire,
che se nutro una speranza,
ella è sol nell'avvenir.

Dille pur che giorno e sera
conto l'ore del dolor,
che una speme lusinghiera
mi conforta nell'amor

Ilargia, zilarrez zipriztindua
banku eta lore hauek,
elementuetatik gogora ekarriz
maitasunaren hizkuntza;

zuek bakarrik zarete lekuko.
nire desira sutsuaz;
esaiozu nire maiteari.
zenbat desio dudan eta hasperen egiten dudan.

Esaiozu berarekin hain urrun,
nire mina ezin izango da inoiz arindu,
estimatzen dudan itxaropen bakarra
nire etorkizuna harekin iragana izatea da.

Esan gau eta egun
nire irrikaren orduak kontatzen ditut,
Itxaropen horrek, esperantza ezti batek deitzen nau,
eta nire maitasunean suspertzen nau.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Paton, John Glenn (2004). Gateway to Italian Songs and Arias: High Voice. Alfred Music Publishing, 130–135.or. ISBN 0-7390-3547-9

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]