4. Sinfonia (Gerhard)

4. Sinfonia (Gerhard)
Jatorria
Argitaratze-data	1967
Izenburua	Simfonia n. 4 "Nova York" eta Simfonia núm. 4 Nova York
Ezaugarriak
Bestelako lanak
Musikagilea	Robert Gerhard

Robert Gerharden 4. sinfonia eta azkena, konpositoreak berak "New York" deitu zuena, 1967an idatzia izan zen, New Yorkeko Orkestra Filarmonikoak haren 125. denboraldirako enkargatuta. Gerhardek sinfoniaren estreinaldia Leonard Bernsteinek zuzendua izatea espero zuen, haren lehen sinfoniaren estreinaldia bezala, baina honek ezin izan zuen eta aldiz William Steinbergek zuzendu zuen. Urte bat beranduago, 1968an, Gerhardek partitura berrikusi zuen, Antal Doráti zuzendari hungariarraren eskutik emango zen Europako estreinaldirako.

Konpositorea 1966ko azaroan hasi zen lanarekin haren Cambridgeko egoitzan, eta 1967ko urrian amaitu zuen. 1967ko udan sei asteko eten bat burutu zuen sinfoniaren konposizioan osasun arazoak zirela medio; ospitaleratua izan zen bihotz-arazoak zirela eta. Arazo hauek larritzen joan ziren, eta azkenik ezin izan zuen sinfoniaren estreinaldira bertaratu.

Egitura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sinfonia segidan eta haien artean etenaldirik gabe jotzen diren hamahiru mugimenduz osatuta dago:

Andante
Poco rallentando
Molto vivace, con impeto
Meno mosso
Subito allegro
Flessible
Mugimendu argibiderik gabea
Scherzo
Moderato
Deciso
Allegro con moto
Mugimendu argibiderik gabea
Mugimendu argibiderik gabea

Instrumentazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gerhardek 4. Sinfonian darabilen txantiloi orkestrala bere aurreko sinfonietan eta Orkestrarako kontzertuan (1963) darabilena baino askoz handiagoa da. Orkestra honako instrumentuez dago osatua: 4 zeharkako txirula (3.ak eta 4.ak piccoloak bikoiztuz), 4 oboe, 4 klarinete lan, 3 fagot, kontrafagot bat, 6 tronpa, 4 tronpeta don, 3 tronboi, tronboi baxu bat, tuba bat, 2 harpa, zelesta bat, piano bat, 4 tinbal, perkusioa eta hariak.

Perkusio sekzioa izugarri zabala da. Partituran Gerhardek lau perkusionista erabiltzeko dio, instrumentu guztiak haien artean era honetan banatuz:

1. perkusionista: glockenspiela, 2 txindata, 2 kaxa txinatar, 2 pandero eta antzinako 2 txindata.

2. perkusionista: bibrafonoa, 2 txindata, 2 tinbal latinoamerikar, pordoirik gabeko danbor bat, 2 pandero, triangelu bat, 2 kaxa txinatar, tam-tam txinatar handi bat eta danbor bat.

3. perkusionista: xilofonoa, 2 txindata, 3 tom-tom xinatar, pandero bat, kaxa txinatar bat, klabeak eta kanpai tubular bat.

4. perkusionista: marimba, 2 txindata, tam-tam handi bat, 11 kanpai tubularen sorta bat, 2 kaxa korear (mokugyo), pandero bat, kaxa txinatar bat eta dunbal bat.

Grabaketa esanguratsuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

BBCko Orkestra Sinfonikoa Colin Davisek zuzenduta (2008). Lyrita.
BBCko Orkestra Sinfonikoa Matthias Bamertek zuzenduta (1999). Chandos.
Tenerifeko Orkestra Sinfonikoa Victor Pablo Pérezek zuzenduta (1996). Auvidis Montaigne.

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

ADKINS, Monty (2013). The Roberto Gerhard Companion. Routledge. ISBN: 978-14-0944-515-9
CARDÓ, Antón (2017). El compositor Robert Gerhard (Valls, 1896-Cambridge, 1970): patrimoni humà. Institut d'Estudis Vallencs. ISBN: 978-84-8608-382-3
CESTER, Xavier (2000). Robert Gerhard i la importància de la seva contribució a la música. Manresa: Ed. Faig Cultura. ISSN: 1331-7604
GERHARD, Robert (1972). Symphony 4: “New York”; Partitur. Oxford University Press.
HOMS I OLLER, Joaquim (1991). Robert Gerhard i la seva obra. Biblioteca de Catalunya. ISBN: 978-84-7845-109-8
SÁNCHEZ DE ANDRÉS, Leticia (2015). Pasión, desarraigo y literatura: el compositor Robert Gerhard. Antonio Machado Libros. ISBN: 978-84-9114-086-3

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q89033337