Alil ioduro

Alil ioduro
Formula kimikoa	C3H5I
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Mota	konposatu kimiko
Ezaugarriak
Fusio-puntua	−99 °C
Masa molekularra	167,944 Da
Identifikatzaileak
InChlKey	HFEHLDPGIKPNKL-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	556-56-9
ChemSpider	21171407
PubChem	11166
NBE zenbakia	1723
ZVG	510269
EC zenbakia	209-130-4
ECHA	100.008.302
UNII	46830QOA4D

Alil ioduroa edo 3-iodopropenoa konposatu organikoa da haluroen familiakoa eta . CH₂=CH–CH₂–I formula duena. Likido hori argia eta egonkorra da^[1]. Sintesi kimikoan erreaktibo gisa usatzen da.

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alil ioduroa Marcellin Berthelot kimikari frantsesak deskribatu zuen lehen aldiz 1855ean. Fosforo ioduroa eta glizerina erreakzionaraziz sintetizatu zuen.

Egun alil ioduroa lortzeko alil alkohola metil ioduroz tratatzen da.

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alil ioduroa erreaktibo gisa baliatzen da sintesi organikoan, adibidez, N-alkil-2-pirrolidonak^[2], azido sorbikoaren esterrak edo ordezkatutako azido barbiturikoa sintetizatzeko^[3]. Kimika organometalikoan alilo estekatzailea sartzeko erabiltzen da^[4].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ (Ingelesez) PubChem. «Allyl iodide» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).
↑ (Ingelesez) Bertleff, Werner. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Carbonylation» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a05_217. doi:10.1002/14356007.a05_217. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).
↑ (Ingelesez) Wollweber, Hartmund. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Hypnotics» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a13_533. doi:10.1002/14356007.a13_533. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).
↑ (Ingelesez) Behr, Arno. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Organometallic Compounds and Homogeneous Catalysis» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a18_215. doi:10.1002/14356007.a18_215. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q15311877
Multimedia: Allyl iodide / Q15311877

[1] (Ingelesez) PubChem. «Allyl iodide» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).

[2] (Ingelesez) Bertleff, Werner. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Carbonylation» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a05_217. doi:10.1002/14356007.a05_217. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).

[3] (Ingelesez) Wollweber, Hartmund. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Hypnotics» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a13_533. doi:10.1002/14356007.a13_533. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).

[4] (Ingelesez) Behr, Arno. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Organometallic Compounds and Homogeneous Catalysis» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a18_215. doi:10.1002/14356007.a18_215. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).

[1]

[2]

[3]

[4]