Begoña Caamaño

Wikipedia, Entziklopedia askea
Begoña Caamaño

Bizitza
JaiotzaVigo1964ko urriaren 14a
Herrialdea Galizia
HeriotzaSantiago de Compostela2014ko urriaren 27a (50 urte)
Heriotza moduaberezko heriotza: minbizia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaliziera
Jarduerak
Jarduerakkazetaria eta idazlea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak

Facebook: begonha.caamanho Edit the value on Wikidata

Begoña Caamaño Rascado[1] (Vigo, Pontevedra, Galizia, 1964ko urriaren 14a - Santiago de Compostela, Coruña, Galizia, 2014ko urriaren 27a) galizierazko kazetari eta idazle pontevedrarra izan zen, baita feminista eta ekintzaile politikoa ere.[2][3][2]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lanbide hastapenetan, Radio Popularren jaioterriko eta Radio del Noroesteko informazio zerbitzuetan lan egin zuen. Galiziako Albiste Agentziako eta El Sol egunkari madrildarreko korrespontsala izan zen Vigon, eta A Nosa Terra, Tempos eta Novas da Galizan kolaboratu zuen.[4][5] 1989tik aurrera Radio Galegan hasi zen. Vigoko ordezkaritzatik, Rosa Martinezekin batera, Trecolas saioari ekin zion. 1992an irratiaren erredakzio nagusira pasatu zen, eta han hainbat informazio-zerbitzuren erredaktore-lanak egin zituen Diario Cultural delakoan. Geroago Andando a Terra, Club Cultura eta Expresso de Medianoite zuzendu eta aurkeztu zituen. Halaber, Galiziako Irrati Publikoko kultura eta informazio zerbitzuetan lan egin zuen. Radio Galegako enpresa-batzordeko kidea izan zen, eta Galiziako Irrati eta Telebista Korporazioko (CRTVG) Enpresa arteko Batzordeko burua izan zen. Batzorde horretan, Galiziako ingurune publikoa manipulatzeko egindako salaketengatik nabarmendu zen, Prestige petrolio-ontziak 2002an izandako hondoratzeari buruzko informazioari emandako tratamendua zela eta.[5][6]

Galizian argitaratutako hainbat aldizkari feminista eta antimilitaristetan ohiko kolaboratzailea izan zen, halaber, galizierazko narratiba-lan batzuen egilea, non fikziozko bi lan nabarmentzen idatzi zituen: Circe ou edo pracer do azul (2009), Zirtzeren mitoaren berregite bat eta Morgana en Esmelle (2012).[4][5] Azken horrekin zenbait literatur sari jaso zituen, besteak beste, Literatura Kritikarien Espainiako Elkarteak ematen zuen Galiziako narratibaren kritika, Literatura Sorkuntzako Antón Losada Diéguez Saria (2013), Ánxel Casal saria eta Galiziako Idazleen Elkartearen Saria.[7][2] Ángel Basanta kritikari espainiarrak «autore aparta» zela esan zuen, eta saria zela-eta, Xosé Manuel Eyré espainiar kritikariak Morganaken Esmelle lanean izandako «filiazio cunqueiriarra» eta «errebindikazio feminista» nabarmendu zituen.[3][8]

Bat-bateko heriotza zela eta, bi lan utzi zituen erdizka: hirugarren eleberri bat beste emakume bat protagonista zela, Xerezade, eta birramonaren bizitzari buruzko eleberri bat.

Inplikazio politikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetari gisa egindako lanarekin batera, jarduera sindikal indartsua izan zuen. Hala, 1987an Vigon egin zen Galiziako Informazio Sindikatuaren I. Kongresuan parte hartu zuen, eta Radio Galegako Enpresa Batzordeko kidea izan zen, CRTVGko Enpresa arteko Batzordeko presidente gisa. Bertan, erakunde publikoaren informazio-manipulazioaren aurkako inplikazioarengatik nabarmendu zen.

Begoña Caamaño Mulleres Galegas na Comunicación (MUGACOM) Elkartearen sustatzaileetako bat izan zen. Elkarte hori 1997ko martxoaren 8an eratu zen Santiago de Compostelako Unibertsitateko Komunikazio Zientzien Fakultatean, komunikazio arlo desberdinetako profesionalen talde baten ekimenez, emakumeen eta gizonen arteko berdintasunezko tratua lan esparruan defendatzeko, baita komunikabideetan emakumearen irudia aztertzeko ere.

Ekintzaile nekaezina izan zen, hainbat agerraldi eta performance egin zituen hainbat kausaren aurka, esaterako: genero-indarkeriaren, abortuaren, antimilitarismoaren, intsumisioaren eta 2002ko Prestige-ren hondamendiaren aurka.[9]

Mulheres Nacionalistas Galegas (MNG) eta Emakumeen Mundu Martxako kidea izan zen, eta ekintza publiko ugari egin zituen.

Parte-hartze aktiboa izan zuen Galiziako Bloke Nazionalistak antolatutako "Dou a cara" kanpainan, Galiziako Osasun Publikoaren, Hezkuntza Publikoaren eta Alderdi Popularraren 2012ko dekretu eleaniztunaren aurka.[10]

Omenaldiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Begoña Caamaño 2014ko urriaren 27an hil zen, berrogeita hamar urte zituela. Agurtzeko, ekitaldi zibil jendetsua egin zen Boisaca tanatorioko kaperan. Galiziako hainbat lekutatik etorritako senide eta lagun ugari bildu ziren.
  • 2015eko urriaren 24an, bere lagun hurbilenek Begoñisima omenaldi ekitaldia antolatu zuten, Santiagoko Antzoki Nagusian. Bertan emakumeak izan ziren nagusi: Radio Galegako kideak, arte eszenikoetako eta dantzakoak, idazleak, poetak eta musikariak. Emakume horiek hartu zuten parte, eta haren irudiari eta lanari buruzko ikus-entzunezkoak proiektatu ziren. Omenaldi horretan bertan aurkeztu zen O Libro das amigas. De Circes e Morganas, Uqui Perconsoren diseinuarekin eta Montse Amigoren eta Leandro Lamas-en irudiekin. Caamañoren lagun ziren 24 emakumeren testuak biltzen ditu, bere lagunak feminista, aktibista politiko eta giza eskubideen defendatzaile gisa egindako lanaren berri eman nahi izan zutenak. Gainera, 2017ko urriaren 24an Granell Fundazioak mahai-ingurua antolatu zuen, eta sororitateari buruz eztabaidatu zen; kontzeptu horretan eragin izan zuen feministak.
  • 2017an, Coruñako Diputazioak Begoña Caamaño saria sortu zuen, kulturaren alorrean genero-berdintasunarekin konprometitutako pertsona, erakunde, talde edo proposamen artistiko bat bereizten duena.[11]
  • 2019an, Santiagoko Udalak hiriko adopziozko alaba izendatu zuen eta Fontiñas auzoko epaitegien atzean dagoen parkeari eman zion izena.[12]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]