Carme Canela

Wikipedia, Entziklopedia askea
Carme Canela
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCarme Canela i Mir
JaiotzaBartzelona, 1962 (61/62 urte)
Herrialdea Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzakkatalana
ingelesa
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakabeslaria
Jasotako sariak
Musika instrumentuaahotsa

Facebook: carme.canela.3 MySpace: carmecanela Musicbrainz: 7eed6740-ab8d-4ec4-b425-50dfe3c2877a Songkick: 270082 Discogs: 2374989 Allmusic: mn0000686848 Edit the value on Wikidata

Carme Canela Mir (Bartzelona, 1962) bartzelonar abeslaria da, jazz-kantari ezaguna.[1][2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dee Kohannarekin ikasi zuen Carme Canelak Bartzelonako Musika Modernoaren Gelan eta Musiken Tailerrean. Ahots-teknikaritza ikasi zuen Joaquim Proubastarekin eta Maya Mayskarekin, eta nazioarteko zenbait mintegitan parte hartu zuen, besteak beste, Sheila Jordanekin. [3]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

16 urterekin hasi zuen bere karrera musikala, 4 LP grabatzen dituen Orkestra Encantadako kide gisa.

Nazioarteko jazzista-eremuko hainbat musikarirekin aritu da: David Xirgu, Joan Monné, Bruce Barth, Kurt Rosenwinkel, Mike Mossman, Agustís Vidal, Joan Albert Amargal, Perico Sambeat, David Mengual, Dani Pérez, Gorka Benavti, Laura Simó, Zé Eduardo, Iñaki Salvador, Jordi Bonell, Carles Benavent, Bernardo Sassetti, Xavier Dotras, Agustí Fernández, Robert Ashley.[4]

Hainbat taldetan ere parte hartzen du; besteak beste, Cambra del Teatre Lliure orkestran, Albert Guinovart Ensemblen, Terrassaren Big Band jazzean eta Musiken Tailerreko Big Bandean.

2007an, Carme Canela canta Gioconda Belli. Sencillos Deseos/ Carme Canelak Gioconda Belli. Asmo sinpleak 2007ko maiatzaren 23an estreinatu zuen kontzertua Bartzelonako TNCn, eta diskoan grabatu zuen 2007ko abenduan, 2008aren hasieran argitaratzeko. Lan horretan musika jartzen die Nikaraguako Gioconda Belli poetisaren bertso sentsual eta helduenei. Canelak jazzean kantatu zituen Guillermo Klein-ek pianoan lagunduta, Gorka Benitezek saxoan eta flautan, Dani Pérezek gitarran, Nic Thys baxuan eta David Xirguk baterian lagunduta. Diskoa 2008ko martxoaren 7an ere aurkeztu zen Bartzelonako Auditori aretoan, Barnasants jaialdian eta Mas/Auditori denboraldian.

2011n, Jordi Matas jazz-gitarrista katalanaren poesia-gaiak kantatu zituen Carme Canelak: Carme Canela canta Jordi Matas.[5] 2012an, Bartzelonako Cobla Sant Jordi – Ciutat de Barcelonarekin Nadales diskoa grabatu zuen (Discmedi). Osagaiak 'cobla' bat, jazz-ahots bat eta Gabonetako kanta herrikoi ak izan ziren, Roger Mas kantautorearen laguntzarekin.[6]

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Poti-Poti (1992)- Canciones infantiles
  • Nanas. Canciones de cuna (1996)
  • Cançons de bressol Poti Poti (1996
  • Introducing Carme Canela & Trío (1996)
  • Cravo e Canela (1999)
  • Pans & CD2 (2000) - Villancicos
  • Iris (2002)
  • Univers Miles - Lluís Vidal & Carme Canela (2002)
  • Els nostres estàndards - Carme Canela & Lluís Vidal Trío (2006)
  • Carme Canela canta Gioconda Belli. Sencillos Deseos (2008)
  • Carme Canela canta Jordi Matas (2011)
  • Nadales (2012). Carme Canela con la Cobla Sant Jordi – Ciutat de Barcelona.
  • Granito de sal (2014). Carme Canela & Joan Monné Trío.
  • Ballads (2018) Carme Canela & Joan Monné duet.

Lankidetza diskografikoak[7][aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Vincent (2009), Preludes (2011), Paintings (2015), Xavier Dotras Trio (Picap)
  • Bahamontes, Vicenç Solsona (Femme Sutil, New Mood Jazz, 2009)
  • Al otro lado, Gorka Benítez (Fresh Sound, 2007).
  • Altres cançons a Mahalta. Músiques sobre els poemes de Màrius Torres - Xavier Monge Trio & Carme Canela (2006)
  • Friendship, Perico Sambeat ( The ACT Company, 2003).
  • Deriva, David Mengual (Satchmo, 2003).
  • Passejada de Vidal-Solsona Acoustic Project (Satchmo, 2002).
  • Aigua, Carles Benavent (Nuevos Medios, 2001).
  • Fabou, Gorka Benítez (Freshsound New Talent, 2000).
  • Porgy & Bess Orquestra de Cambra del Teatre Lliurerekin, konponketak eta zuzendaritza Lluís Vidal eta Joan Albert Amargós (Freshsound New Talent, 1998).
  • Australia , Albert Guinovart Ensemblerekin (Vale Music,1998).
  • ¡No pasarán! Canciones de guerra contra el fascismo (1936-1939), 1997an Quico Pi de la Serrarekin.
  • Son Song, Joan Monné Trio (Freshsound New Talent ,1995).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]