Cristina Llorente

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cristina Llorente
Bizitza
JaiotzaValladolid, 1985eko ekainaren 15a (38 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea, zinema aktorea eta abeslaria
IMDB: nm2629480 Instagram: cristinallorenteoficial Youtube: UCt-BDkY7v7mVxc8ykiK_8EQ Spotify: 4UlH4mVUXOeHP0sOkuueID Musicbrainz: 263d0765-66b9-4d42-bdcc-9378c183889b Edit the value on Wikidata

Cristina Llorente (Valladolid, 1985eko ekainaren 15a) valladolidtar abeslaria, aktorea eta dantzaria da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Cristina Llorente, bost neba-arrebetatik bosgarrena da. Valladoliden jaio zen eta La Rubia auzoan bizi izan zen.[1] 1994an hasi zen aktore eta abeslari gisa, bederatzi urterekin Javier Muñoz musikal-ekoizlea ezagutu zuenean. Hark Ismeneren papera musikal batean egiteko aukeratu zuen. Ordutik, Cristina Llorentek bere ikasketak arte-prestakuntzarekin bateratu zituen, eta hamalau urterekin Londresera joan zen, eta Espainiara itzuli zen adin-nagusitasuna betetzean.[2][3]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aktore eta abeslari musikaletan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Londresetik etorri ondoren musikaletan aritu zen bereziki. Gero, El rey león musikalaren taldean parte hartu zuen, Julie Taymorrek zuzendua (lehena ensamblean eta 2014ko abendutik aurrera, Nala izan zen zazpi denboralditan).[3][4]

2018an El jovencito Frankestein-en bertsio musikalean parte hartu zuen, Ingaren paperean.[3][5]

Abeslari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bestalde, 2007an Permiso para ser yo albuma argitaratu zuen Jana Producciones diskoetxearekin aurkeztua eta Warner Music-ek banatua.[1][6] Disko horren aurkezpena Madrilgo Antzokian egin zen, 2007ko maiatzaren 12an eta 13an, 1.500 ikusleren aurrean.[7] Handik aurrera, 2007ko birari ekin zion Bartzelonan, Luz de Gas aretoan. 2007an eta 2008an kontzertuak egin zituen plaza eta areto handietan: Pachá Madrilen, Plaza Nagusia Valladoliden, Parc del Forum Bartzelonan (Celtas Cortos taldeak gonbidatuta), Plaza Mayor de Santa Perpetua (Bartzelona), Sala Caracol de Madrid, Joxo Cambava, Plaza del Mar, etab.[8] Kontzertu akustikoak ere ematen hasi zen FNACen eskariz, Callaon eta Parquesurren (Madril).

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • “GOOOL 2, Viviendo un sueño” – Zuzendaria Jaume Collet-Serra
  • “Seamos Realistas/ Izan gaitezen errealistak” (film laburra) – Zuzendaria Benjamin Lorenzo

TB[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • “Ghost” Madril .Zuzendaria Federico Bellone (Molly) (protagonista) (2019-2020)
  • “El jovencito Frankenstein” Madril. Zuzendaria Esteve Ferrer (protagonista) (Inga) (2018)[3]
  • “El Rey León/ Lehoi Erregea”. Musikala (gaur egun Madrilen Lope de Vega antzokian) Zuzendaria. Julie Taymor. (Nala) (2011-18)[10]
  • “Blancanieves Boulevard”. Musikala (2009-10) (2010-11) Zuzendaria. Javier Muñoz (Protagonista)[11]
  • “Cómplices, el musical/ Konplizeak, musikala”. (2010) Zuzendaria Andreu Castro.
  • “Grease, el musical de tu vida” (2010eko bira) Zuzendaria Ricard Reguant.[11]
  • “A, un musical de Nacho Cano/ A, Nacho Canoren musikala”. (2008-2009) Zuzendaria Nacho Cano.[11]
  • “Antígona tiene un plan/ Antigonak badu plan bat”. Musikala (2006-2008) Zuzendaria Javier Muñoz
  • “En nombre de la Infanta Carlota/Carlota infantaren izenean”. Musikala (2003-2005), Jana Producciones. Zuzendaria Javier Muñoz (Protagonista)
  • Oscar Wilde-ren “Star’s Child” (2004), Londresko Grange Court Theater-en.

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2007: Permiso para ser yo

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aktore[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Max 2007 sarietarako izendatu zuten, musikalean egindako lanagatik. Antigona tiene un plan.[13]
  • 2007an, Garamond Antzokiko Sari Nazionaletan aktore ezagun onenaren saria jaso zuen.[7]

Abeslari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Llorente 2006ko Musika Interprete Onenaren Telón-Chivas Sarietako finalista izan zen.[7]
  • 2008ko Kameraren Izar Saria ere jaso zuen Miamin, Permiso para ser yo lanagatik Latinoamerikako Abesla Berri Onenaren saria.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b c Bombín, Jesús. (14 de enero de 2009). «En el mundo de la música hay mucha mafia; mi familia me protege de la fama». .
  2. ↑ Gª Centenera, María. (16 de diciembre de 2011). «"Yo, siendo blanca, participo en un musical africano",Entorno, expansion.com» expansion.com.
  3. ↑ a b c d Cristina Llorente se une a la comedia musical 'El jovencito Frankenstein'. 3 de agosto de 2018.
  4. ↑ Simba, un monarca absoluto. 22 de febrero de 2017.
  5. ↑ Romo, José Luis. (11 de noviembre de 2018). Frankenstein canta y baila. .
  6. ↑ Tovar, J.. (10 de febrero de 2011). «Alberto Velasco y Cristina Llorente dejan huella en los Max | Castilla y León | elmundo.es» www.elmundo.es.
  7. ↑ a b c «Cristina LLorente en el Teatro de Madrid» hemeroteca.abc.es 8 de mayo de 2007.
  8. ↑ G. Pérez, Mónica. (25 de octubre de 2007). Cristina Llorente vuelve hoy en Mambo. .
  9. ↑ a b «"Centro Médico": 3 años y más de 1.000 capítulos» El Digital de Asturias 27 de octubre de 2018.
  10. ↑ a b La vallisoletana Cristina Llorente triunfa en el musical de «El Rey León». 12 de enero de 2014.
  11. ↑ a b c d Vergaz, Miguel Ángel. (7 de octubre de 2012). Cristina Llorente: la bella camaleón. .
  12. ↑ 'La pecera de Eva' saltará a Cuatro a partir de 2011. 1 de diciembre de 2010.
  13. ↑ «Los finalistas de los premios Max reciben sus 'maximinos' en la fiesta de candidatos» El Mundo 13 de marzo de 2007.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Cristina_Llorente&oldid=9411758"(e)tik eskuratuta