Gorbeiako Estazio Megalitikoa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kurtzegane edo gurutzeganeko zutarria Orozkon.

Gorbeiako Estazio Megalitikoa. Inguru honek aspalditik, aurrehistoriatik, artzaintza ezagutu du eta, ondorioz, aztarna megalitiko asko ikus daiteke. 21 daude katalogatuak; oso zonalde aberatsa da.

Historiaurreko monumentuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Periodo orokorra: Brontze Aroa, Kalkolitoa / Eneolitoa, Burdin Aroa, Neolitoa, K.a. 3000 eta 900 urte artekoak.

Kokapen geografikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bizkaia eta Araba gaineko mugan zabaltzen da estazio megalitiko hau, Gorbeiako mendilerroan. Udalerriak: Areatza, Orozko eta Zeanuri. Batez ere [[kareharri]z osatutako mendigunea da. Gailur nagusiak Gorbeia (1.475 m) eta Lekanda (1.314 m) dira; bertatik Itxinako dolina handira eta bertako paisaia karstikora irits daiteke. Inguru horretako gune garaietan larreak dira nagusi, eta, horietan, ardiak eta ahuntzak.

Sailkatutako monumentuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estazio honetan ondorengo monumentu megalitikoak aurkitu dira:

Trikuharriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Guztira hamalau ezagutzen dira:

  • Astepe 1
  • Astepe 2
  • Astepe 3
  • Edia
  • Errekatxuetako Atxa
  • Gaztañazarreta
  • Igitaia
  • Ipergorta 1 (Gorosteta)
  • Ipergorta 2
  • Mejandi
  • Mendigana (Larreder)
  • Ubixeta
  • Usengatzu
  • Pagozarreta

Tumuluak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Guztira sei ezagutzen dira:

  • Egalazaburu
  • Gorbeiako Gurutzea (Igitaia)
  • Gorbeia II
  • Kortetako Lepoa 1
  • Kortetako Lepoa 2
  • Kortetako Lepoa 3

Menhirra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bakarra baina ederra:

Egoera legala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estazio Megalitikoa Monumentu Multzoa eta Kultura Ondasuna deklaratu zuen Eusko Jaurlaritzak 2009ko martxoaren 6an. Bertan 17 monumentu aipatzen dira.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]