Hititera
| Hititera | |
|---|---|
| Datu orokorrak | |
| Lurralde eremua | Hitita Inperioa |
| Eskualdea | Anatolia |
| UNESCO sailkapena | 6: galdua |
| Hizkuntza sailkapena | |
| giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak Anatolian (en)  | |
| Informazio filologikoa | |
| Hizkuntza-tipologia | SOV hizkuntza |
| Genero gramatikalak | genero neutroa eta genero komuna |
| Kasu gramatikalak | nominatiboa, genitiboa, akusatiboa, datiboa, bokatiboa, ablatiboa, lokatiboa eta instrumentala |
| Alfabetoa | Hittite cuneiform (en) eta Idazkera kuneiformea |
| Aurrekaria | Hattic (en) |
| Hizkuntza kodeak | |
| ISO 639-2 | hit |
| ISO 639-3 | hit |
| Glottolog | hitt1242 |
| IETF | hit |
Hititera[1] (nešili, euskaraz "Nešako hizkuntza") hititen hizkuntza hila da. Badaude k. a. XVI. eta k. a. XIII. mende arteko idazkun kuneiformeak baina bere mailegu eta izenak XX. mendera arte ailegatu ziren akadierari esker.
Jadanik Brontze Aroaren amaieran, hititera luviterak ordezkatua izan zen eta k. a. XIII. mendean hititen hiriburua zen Hattusasen ez zen hizkuntza nagusia.[2] Inperioaren desagertzearekin batera hizkuntza ere galdu zen. Edonola ere, hititera indoeuropar hizkuntzarik zaharrena da.
Erreferentziak
- ↑ 47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2010-12-23).
- ↑ Yakubovich, Ilya. (2010). Sociolinguistics of the Luwian Language. Leiden: Brill, 307 or..
|
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |