Itxaso Martin

Wikipedia, Entziklopedia askea
Itxaso Martin

Bizitza
JaiotzaDonostia, 1981 (42/43 urte)
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaEuskal Herriko Unibertsitatea
Tesi zuzendariaMari Luz Esteban
Hizkuntzakeuskara
Jarduerak
Jarduerakidazlea eta kazetaria
Lan nabarmenak
Jasotako sariak

Literaturaren Zubitegia: 874

Itxaso Martin Zapirain (Donostia, 1981) euskal idazle eta antropologoa da. Ikusentzunezko Komunikazio eta Gizarte eta Kultur Antropologian lizentziatua da. 2012 urtean Ni, Vera eleberria argitaratu zuen Elkar argitaletxeak.[1]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus-entzunezko Komunikazioa eta Gizarte eta Kultura Antropologian lizentziaduna da Itxaso Martin. Euskal Irrati Telebistan[2] eta Hamaika Telebistan lanean aritua da.[1]

2012an argitaratu zuen bere lehen literatur lana, Ni, Vera, eromena bezalako gai gogor zein konplexu bat jorratuz.[3] Eleberriaren abiapuntua Itxasoren birramonaren istorioan dago, 51 urtez, 40 urte zituenetik hil arte psikiatriko batean egon zena. [4] Egoera pertsonal batek eraman zuen birramonari buruzko ikerketa egitera, psikiatrikora joan eta bere birramonari buruzko txostenak irakurtzera.[5] Bi zati ezberdinek osatzen dute nobela, lehen partean Martina da protagonista eta erotzen ari dela sentitzen du, beldur handiz. Bigarren partean Vera, Martinaren birramona, Itxasorenaren historian oinarritutako pertsonaia da protagonista. Bi parteak ahots jokoen bidez lotzen saiatu da idazlea.[6] Liburu honek, Gipuzkoako Liburu Saltzaileen Elkarteak banatzen duen Zilarrezko Euskadi saria lortu zuen 2013an.[7]

Abiapuntu berdina du bere tesi lanak ere, Mari Luz Esteban Galarzak zuzendutako Eromena, azpimemoria eta isiltasuna(k) idazten: hutsune bihurtutako emakumeak garaiko gizartearen eta moralaren ispilu[8]. Lan honetan lehen frankismo garaian “erotzat" hartutako eta psikiatrikoetan sartutako emakumeen eta horren inguruko isiltasuna gaia lantzen du.[9][10] Garaiko gizarte eta moralak baldintzatutako rol hegemonikoa hausten zuten emakumeak psikiatrikora eramaten zituztela frogatzen du ikuspuntu feminista batetik landutako ikerketa honek.[11] Lan honekin Ikasketa Feministei edo Genero Ikerketei buruzko UPV/EHUko tesi onenaren Micaela Portilla Vitoria Saria (4. edizioa) jaso zuen 2016an.[8] 2017an argitaratu zuen Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen zerbitzuak.[12]

Idazlanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b «Euskal Idazleen Elkartea. Idazleak. Itxaso Martin» www.idazleak.eus (Noiz kontsultatua: 2018-02-21).
  2. «Komunikazio Irekiko Gida: Itxaso Martín» gida.irekia.euskadi.eus (Noiz kontsultatua: 2020-04-09).
  3. (Gaztelaniaz) «La locura, la difícil apuesta de la debutante Itxaso Martín Zapirain» Pompas de papel 2012-10-11 (Noiz kontsultatua: 2018-03-26).
  4. Imaz, Lurdes. (2012). «Ni, Vera» Aizu! (Armiarma, kritiken hemeroteka) (Noiz kontsultatua: 2018-03-26).
  5. Erredakzioa. (). «Itxaso Martin: "Eroak eta, gainera, emakumeak: horixe zen gehien ezkutatu behar zena" - 111 Akademia» 111 Akademia (Noiz kontsultatua: 2018-03-26).
  6. Lasarte, Gema. (2012-10-07). «Martina, Vera bera da, baina Vera, ez da Martina bera» Argia (Armiarma, kritiken hemeroteka) (Noiz kontsultatua: 2018-03-26).
  7. «Uberan - Euskal Idazleen Elkartea - Espero ez zuenean» uberan.eus (Noiz kontsultatua: 2020-04-09).
  8. a b «Eromena, azpimemoria eta isiltasuna(k) idazten» HABE IKASBIL (Noiz kontsultatua: 2018-02-21).
  9. «"Medikuntza eta psikiatria gizartetik bereiz daudela uste dugu, baina ez da hala"» Argia (Noiz kontsultatua: 2020-04-09).
  10. (Gaztelaniaz) Martin, Itxaso. (2016-04-22). «Locas: Mujeres psiquiatrizadas» ehutb.ehu.eus (Noiz kontsultatua: 2018-03-26).
  11. «Eromena, azpimemoria eta isiltasuna(k) idazten - Egitaraua - 54. Durangoko Azoka - Kulturaren Plaza» durangokoazoka.eus (Noiz kontsultatua: 2020-04-09).
  12. «Eromena, azpimemoria eta isiltasuna(k) idazten - Egitaraua - 52. Durangoko Azoka - Kulturaren Plaza» durangokoazoka.eus (Noiz kontsultatua: 2018-02-21).

Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]