Jacques-André Emery

Wikipedia, Entziklopedia askea
Jacques-André Emery

nagusi jeneral

Bizitza
JaiotzaGex1732ko abuztuaren 26a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaParis1811ko apirilaren 28a (78 urte)
Hobiratze lekuaÎle-de-France
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakapaiz katolikoa
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Jacques-André Emery (Gex, 1732ko abuztuaren 26a - Paris, 1811ko apirilaren 28a) apaiz frantsesa izan zen. San Suplizioren ordenako kide izan zen 1750. urteaz geroztik, eta bertako zuzendari nagusi hautatu zuten 1782an. Iraultzaren garaian, apaizen Konstituzio zibilari uko egin bazion ere, jarrera moderatua izan zuen altxamenduaren aurrean, baina preso hartu zuten Izualdiko garaian. Direktorioaren, Kontsulatuaren eta Inperioaren garaian Frantziako kristautasunaren alde jardun zuen, eta 1806. urtean Sain-Sulpiceko apaiztegia zabaltzeko baimena eskuratu zuen Napoleonengandik. Unibertsitateko kontseilaria (1808) eta Elizaren Kontseiluko kidea (1809) izan zen. Filosofia-liburuak idatzi zituen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]