Lankide:Irebil/Proba orria

Wikipedia, Entziklopedia askea

PlayStation (PS bezala laburtua, normalean PS1/PS bat edo PSX bezala ere ezaguna) Sony Computer Entertainment enpresak garatu eta merkaturatutako etxeko bideo-joko kontsola bat da. 1994ko abenduaren 3an kaleratu zuten Japonian. Kontsola ezaguna izan zen bere joko liburutegi zabalagatik, frankizia ospetsuagatik, prezio baxuagatik, eta nerabeen eta helduen kontsola nagusi bezala iragartzen zuen gazte-marketin agresiboagatik. PlayStationek Sony boterean jarri zuen bideo-jokoen industrian. 100 milioi unitate baino gehiago igorri zituen lehen entretenimendu plataforma bihurtu zen hamarkada bat baino gutxiagoan.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jatorria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

PlayStation bideokontsola Ken Kutaragi teknologia-ingeniariak sortu zuen; bera PlayStation-aren "aita" dela esaten da. Sony enpresan hardware-ingeniaritzari buruzko atalaren zuzendaria zen. Bere alaba Nintendoren Famicom (SNES) bideokontsolarekin jolasean ikustean, Kutaragiri bideo-jokoen arloan eta Nintendorekin lan egiteko interesa sortu zitzaion. Izan ere, Famicom (SNES) bideokontsola miresten zuen eta argi ikusten zuen bideokontsolak etxeko entretenimendurako sistema nagusi bihurtuko zirela. Kuratagik diseinatutako Sony SPC700 soinu-prozesatzailea Nintendoren Famicom kontsolan erabilia izatea lortu zuen. Horren ondorioz, Sony enpresatik ia kaleratua izan zen, enpresak ezer jakin gabe Nintenorekin lan egin zuelako. Hala ere, Kuratagik diseinatutako SPC700 txiparen ahalmena aitortuz, Sony-ko Norio Ohga buruak enpresan mantentzea erabaki zuen.[1]

1988an sortu zen PlayStation bideokontsola, Nintendo eta Sony enpresen arteko elkarlanari esker.[2][3] Garai hartan, Nintendok Family Computer Disk System izeneko periferikoa erabiltzen zuen biltegiratze-sistema moduan Famicom (SNES) bideokontsolan. Kontsolaren azpian jartzen zen, eta disketeen teknologia erabiltzen zuen, ordura arteko kartutxoen osagarri gisa. Sony Nintendorentzat lanean ari zen bere bideokontrolarako SPC-700 soinu-txipa sortzen. Orduan, CD-ROM osagarri bat garatzeko enkargua eman zion Sonyri. Proiektu hari Play Station edo SNES-CD izena jarri zioten. Egia esan, PlayStation izena Yamaha-k erregistratua zuen marka moduan, baina Sony-ren zuzendari zen Nobuyuki Idei-ri izena hainbeste gustatu zitzaionez, tratua egin eta izena eskuratzea lortu zuen.

Bideo-jokoen merkatua indar handia hartzen ari zen eta Sonyk bere lekua lortu nahi zuen. MSX ordenagailuaren fabrikatzaile nagusia zenez, elektronikan zuen esperientzia erabili nahi izan zuen bideo-jokoetarako kontsola propioaren hardwarea garatzeko. Nintendoren eta Sonyren arteko hasierako lankidetzarako akordioa CD-ROM gailu bat garatzera mugatzen bazen ere, Sonyk Famicom (SNES) kontsolarekin bateragarria izango zen Sonyren kontsola propioa garatzeko asmoa zuen. Helburua bai SNES kartutxoekin eta baita Sonyk diseinatuko zuen Super Disc CD formatu berriarekin bateragarri izatea zen. Akordioaren arabera, saldutako Super Disc joko guztien nazioarteko eskubideak Sonyrenak bakarrik izango ziren. Horrek Sonyri bideo-jokoen merkatua neurri handi batean kontrolatzeko aukera eman zion, bideo-jokoen merkatuan liderra Nintendo zen garaian. Gainera, musikarako eta zinemarako softwarearekin erlazionatutako lizentzia guztien onuradun bakarra ere Sony izango zen; hain zuzen ere, hori zen bigarren mailako aplikazio gisa Sonyk lortu nahi zuena.[4]

PlayStationaren aurkezpena 1991ean Las Vegas-eko Consumer Electronics Show (CES) azokan egitekoak ziren, baina bertan behera geratu zen. Izan ere, Nintendoren lehendakari zen Hiroshi Yamauchi konturatu zenean Sonyk SNES CD-ROM formatu berrian argitaratuko ziren bideo-joko guztien kontrola lortuko zuela, Sonyrekin zuen kontratua onartezina zela ikusi zuen. Nintendo bideo-jokoen merkatuan nagusi zen arren, Sonyren ikerkuntzarako eta garapenerako saila handiagoa zen. Nintendoren lizentzien egitura babestu nahian, Yamauchik bertan behera utzi zituen, Sonyri ezer esan gabe, Nintendo-Sony SNES kontsolarako CD-ROM osagarria garatzeko zituzten plan guztiak.[5] Nintendoren Ameriketako filialaren buru Minoru Arakawa eta Howard Lincoln presidentea Amsterdamera bidali zituen, Herbehereetako Philips multinazionalarekin kontratu hobea lortzeko asmoz. Philips Sonyren lehiakidea zen. Lortu zuten kontratuaren arabera, Philipsek ekoitzitako makinetan bideo-jokoen lizentzien kontrol osoa Nintendok izango zuen.

Sonyko Kutaragik eta Nobuyuki Ideik CES azoka hasi baino bi egun lehenago izan zuten Nintendoren erabakien berri. Kutaragi hura ekiditen saiatu zen eta Philipsekin ere harremanetan jarri zen, baina dena alferrik izan zen. Azokaren lehen egunean, Sonyk Nintendorekin elkarlanean aritu zela iragarri zuen eta PlayStation bideokontrola berria aurkeztu zuen. Hurrengo egunean, Howard Lincoln eszenatokira igo zen eta Sonyrekin zituen proiektuak bertan behera utzi eta etorkizunean Nintendok Philipsekin lan egingo zuela iragarri zuen. Esaten da hura izan zela bideo-jokoen industrian izan den "inoizko traiziorik handiena".[6][7]

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nintendok Sonyrekin zuen kontratua hausteak atsekabea eragin zuen Japoniako enpresa-komunitatean, idatzi gabeko lege bat hautsi izan balitz bezala. Izan ere, biak japoniar enpresak izanik, ez zuten uste elkarren aurka egin eta atzerriko enpresekin elkartuko zirenik. Kontsola propioa garatuko zutela erabaki zuten Sonyko Ohgak eta Kutaragik. Segarekin elkartu eta CD-ROM-ean oinarritutako makina ekoizteko proposamena sortu zen: Sega Multimedia Entertainment System. Baina Segak ez zuen onartu. Segako Tom Kalinskek zera esan zuen: "Hori ergelkeria hutsa da, Sonyk ez daki hardwarerik egiten. Softwarea egiten ere ez daki. Zergatik egin nahiko genuke hori?". Sonyk ikerketa gelditu zuen eta SNESean oinarritutako kontsola bat garatzea erabaki zuen.[8]

1991ean CES azokan gertakari zalapartatsu haiek izan ziren arren, Nintendoren eta Sonyren arteko negoziazioek aurrera egin zuten eta akordio bat lortu zuten: Play Stationek SNESen jokoetarako portua izango zuen, Kutaragiren audio-txipa erabiltzen bazuen eta bideo-jokoen eskubideak eta irabazien zatirik handiena Nintendorenak izango baziren. Berrehun prototipo-makina sortu ziren, gutxi gorabehera, eta softwareren bat ere garatu zuten.[9] Baina, Sony enpresako kide asko bideo-jokoen industrian sartzearen aurka zeuden eta batzuk Kutaragiren kontrako jarrera erakutsi zuten, enpresa arriskuan jartzen ari zela esanez. Hala ere, Kutaragik bere ahaleginean irmo jarraitzen zuen, bideo-jokoen industria hazkuntza prozesuan zegoela eta Sony ez zela albo batera geratuko argudiatuz. Argi ikusten zuen Nintendorekin elkarlanean aritzeak ez zuela inoiz funtzionatuko, eta erabaki garrantzitsuak hartu beharko zituela sinetsita, Nintendorekin zituen lotura guztiak eten egin zituen 1992ko maiatzaren 4an.[7]

1992ko ekainean, PlayStation proiektuaren etorkizuna zehazteko asmoz, Ohgak bilera batera deitu zituen Kutaragi eta Sonyko zuzendaritzako zenbait goi-kargu. Kutaragik CD-ROM-ean oinarritutako sistema bat erakutsi zien, isilpean garatu zuen sistema bat zen eta bideo-jokoetan 3D grafiko murgiltzaileak erabiltzeko gaitasuna zuen. Kutaragi ziur zegoen bere LSI txipak milioi bat ate logiko izan zitzakeela, eta horrek Sonyren erdieroaleen gaitasuna gainditzen zuen. Bileran parte hartzen ari ziren gehienak Kutaragi proposatzen ari zenaren aurka bazeuden ere, Ohgak aldeko jarrera erakutsi zuen. Sonyren zuzendaritzako goi-kargu zaharrenak ere kontra zeuden. Haien esanetan, Nintendo eta Sega jostailuzko fabrikatzaileak ziren eta bideo-jokoen industria bitxikeria kultural bat besterik ez zen. Sonyk, aldiz, ikus-entzunezkoen industrian nagusi izaten jarraitu behar zuen, arlo horretan enpresek elkar ezagutzen zuten eta "gizalegezko" negoziazioak egitea eta akordioak lortzea posiblea zen. Kutaragik Ohgari gogorarazi zion Nintendoren eskutik jaso zuten umiliazioa eta Ohgak proiektuari eustea erabaki eta Kutaragiren jarraitzaile sutsuenetakoa bihurtu zen.[7]

Nintendorekin aldentzeko asmoz, Sonyk hasieran "PlayStation X (PSX)" izena jarri zion proiektuari. 1995eko urtarrilean eta maiatzean Europako atala eta Ipar Amerikako atala eratu zituen: Sony Computer Entertainment Europe (SCEE) eta Sony Computer Entertainment America (SCEA). Hasieran, kontsola berria PSX izenarekin merkaturatzea pentsatu zuten, PlayStation izenak ospe txarra hartu zuelakoan, baina azkenean ez zen horrela izan. Zenbaiten nahia Sonyren kontsola izen propioarekin aurkeztea zen, Nintendoren kontsolaren alternatiba moduan aurkeztearren, baina Phil Harrisonek zioen Sonyren zuzendaritzako goi-kargu asko beldur zirela, uste baitzuten bideokontsola propioa aurkezteak Sony marka "zikinduko" zuela eta izen ona galduko zuela. Izan ere, haientzat kontsola "jostailu" bat besterik ez zen.

  1. ↑ (Ingelesez) Fahey, Rob. (2007). «Farewell, Father. Charting the rise and fall of Ken Kutaragi» Eurogamer.net (Eurogamer) (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  2. ↑ (Ingelesez) Hester, Blake. (2019). «The history of PlayStation was almost very different - Deals with Nintendo, Sega, and Microsoft could have dramatically changed the game industry’s trajectory» web.archive.org (Ploygon) (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  3. ↑ (Ingelesez) «History of the PlayStation - The greatest story ever told» web.archive.org (IGN) 2013-01-25 (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  4. ↑ (Ingelesez) Robinson, Andy. (2020). «The Road to PS5: PSOne’s betrayal and revenge story | VGC» web.archive.org (videogameschronicle.com) (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  5. ↑ (Ingelesez) Rogers, Henk. «Remembering My Friend, Hiroshi Yamauchi» Wired ISSN 1059-1028. (Noiz kontsultatua: 2023-12-16).
  6. ↑ (Ingelesez) Donovan, Tristan. (2018-06-23). «The story behind Nintendo’s betrayal of Sony — and how it created its fiercest rival» VentureBeat (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  7. ↑ a b c Asakura, Reiji. (2000). Revolutionaries at Sony: the making of the Sony PlayStation and the visionaries who conquered the world of video games. McGraw-Hill ISBN 978-0-07-135587-2. (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  8. ↑ (Ingelesez) Editor, Mike Williams Reviews; USgamer. (2013-07-11). «Sega and Sony Almost Teamed Up on a Console» VG247 (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
  9. ↑ (Ingelesez) Fletcher. (2007). «Original Nintendo/Sony PlayStation prototype found» Engadget (Noiz kontsultatua: 2024-02-13).
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Lankide:Irebil/Proba_orria&oldid=9595806"(e)tik eskuratuta