Laura Morante

Wikipedia, Entziklopedia askea
Laura Morante

Bizitza
JaiotzaSanta Fiora1956ko abuztuaren 21a (67 urte)
Herrialdea Italia
Familia
AitaMarcello Morante
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
frantsesa
Jarduerak
Jarduerakaktorea, gidoilaria, zinema aktorea eta film-zuzendaria

IMDB: nm0603090 Allocine: 4570 Allmovie: p50473 Edit the value on Wikidata

Laura Morante (Santa Fiora, Italia, 1956ko abuztuaren 21a) aktorea, gidoilaria eta film-zuzendaria da, Nastro d'argentoaren eta David di Donatelloren irabazlea.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Santa Fioran jaio zen, Grosseton, eta zortzi seme-alabetatik zazpigarrena izan zen. Aita abokatuaren Marcello Morante abokatua, dramaturgoa eta Elsa Morante nobelagilearen neba zen.[2][3]

Hasieran, Morante dantzaria zen. 18 urte zituela hasi zen aktore lanetan, Carmelo Beneren antzerki-konpainian. Oggetti smarritin estreinatu zen zineman, Giuseppe Bertolucciren zuzendaritzapean. Lehen arrakasta pertsonala izan zuen Nanni Moretti-ri esker, Bianca lanean paper nagusia eman baitzion.[3]

Georges Claisse aktore frantziarrarekin ezkondu ondoren, Morante Parisera joan zen, eta han, hainbat produkziotan parte hartzeari esker, Europako arte-zineman ospea lortu zuen.[3] Italiara itzuli zenean, 2001ean, David di Donatello aktore onenaren saria irabazi zuen, Semearen gela/ La habitación del hijo filmean egindako lanagatik. 2003an, David di Donatello sarietan kategoria berean izendatu zuten Gabriele Muccinoren Gogora nazazu/ Ricordati di me filmagatik, eta Nastro d'argentua saria irabazi zuen Carlo Verdoneren Maitasuna Maitasuna betierekoa da irauten duen bitartean/ L'amore è eterno finché dura filmagatik.[3]

Frantzian oso aktibo, 2012an Morantek zuzendari eta gidoilari gisa debuta zuen La cerise sur le gâteau koprodukzio italiar eta frantsesarekin, eta, haren bidez, Donatelloren Daviderako izendatu zuten zuzendaritza nobelik onenerako.[4]

Hautatutako filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laura Morante- Locandiera B&B, 2018
Laura_Morante, Canneseko Zinemaldian, 2009
Gianni Profita eta Laura Morante, 2008
  • 1981: Sueños dorados
  • 1981: La tragedia de un hombre ridículo
  • 1983: Golpear al corazón
  • 1984: La doble vida de Matías Pascal
  • 1984: Bianca
  • 1985: Goya
  • 1986: À Flor do Mar
  • 1987: Bala blindada
  • 1987: El valle fantasma
  • 1989: Cuerpos perdidos
  • 1989: Los muchachos de Via Panisperna
  • 1990: On Tour
  • 1990: La femme fardée
  • 1996: Vacaciones de agosto
  • 1997: Marianna Ucrìa
  • 1997: La mirada del otro
  • 2000: Las primeras luces del alba
  • 2001: Vajont: Presa Mortal
  • 2001: La habitación del hijo
  • 2001: Hotel
  • 2002: Pasos de baile
  • 2002: Un viaje llamado amor
  • 2003: Teresa de Calcuta
  • 2003: Ricordati di me
  • 2004: L'amore è eterno finché dura
  • 2005: El imperio de los lobos
  • 2007: Il nascondiglio
  • 2006: Patio de butacas
  • 2006: Asuntos privados en lugares públicos
  • 2007: Las aventuras amorosas del joven Molière
  • 2007: La mujer del anarquista
  • 2009: Il grande sogno
  • 2010: Il figlio più piccolo
  • 2011: La cerise sur le gâteau
  • 2012: Ipu, el loco
  • 2013: Romeo y Julieta
  • 2015: Si Dios quiere

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2001ean, David di Donatello aktore onenaren saria irabazi zuen, Semearen gela/ La habitación del hijo filmean egindako lanarekin.
  • 2003an, David di Donatello sarietan kategoria berean izendatu zuten Gabriele Muccinoren Gogora nazazu/ Ricordati di me filmarekin.
  • 2003an Nastro d'argentua saria irabazi zuen Carlo Verdoneren Maitasuna Maitasuna betierekoa da irauten duen bitartean/ L'amore è eterno finché dura filmarekin.
  • 2006an Veneziako Nazioarteko Zinemaldian Francesco Pasinetti aktore onenarentzako saria irabazi zuen Asuntos en lugares públicos lanarekin.[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) «Laura Morante» BodySize.org (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  2. «Stefano Masi; Enrico Lancia. Les séductrices du cinéma italien. Gremese Editore, 1997. - Bilatu» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  3. a b c d Fabio Secchi Frau. Laura Morante: L'aura dell'attrice. .
  4. Anna Finos. (10 de mayo de 2013). «"Diaz" e "La migliore offerta" in corsa per il David» La Repubblica.
  5. «Venice Film Festival (2006)» IMDb (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]