Marina Silva

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marina Silva

Brazilian environment minister (en) Itzuli

2023ko urtarrilaren 1a -
Joaquim Alvaro Pereira Leite (en) Itzuli
Brazilian environment minister (en) Itzuli

2007ko urtarrilaren 1a - 2008ko maiatzaren 13a
Marina Silva - Carlos Minc (en) Itzuli
Brazilian environment minister (en) Itzuli

2003ko urtarrilaren 1a - 2006ko abenduaren 31
José Carlos Carvalho (en) Itzuli - Marina Silva
Acre senator (en) Itzuli

1995eko otsailaren 1a - 2011ko otsailaren 1a
Bizitza
JaiotzaRio Branco1958ko otsailaren 8a (66 urte)
Herrialdea Brasil
Talde etnikoaAfrican Brazilians (en) Itzuli
melanodermia
Lehen hizkuntzaportugesa
Hezkuntza
HeziketaUniversidade Federal do Acre (en) Itzuli
Hezkuntza-mailagradua
Hizkuntzakportugesa
Brasilgo portugesa
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, sindikalista eta ekintzaile ekologista
Lantokia(k)Brasilia
Enplegatzailea(k)Sustainability Network (en) Itzuli
Jasotako sariak
KidetzaGreen Party (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakristautasun ebanjelikoa
Mendekostismoa
Alderdi politikoa Sustainability Network (en) Itzuli
Green Party (en) Itzuli
Langileen Alderdia
Brazilian Socialist Party (en) Itzuli

marinasilva.org.br
Facebook: marinasilva.oficial Twitter: MarinaSilva Instagram: _marinasilva_ Edit the value on Wikidata

Marina Silva, jaiotzaz María Osmarina Marina Silva Vaz de Lima ( Rio Branco, Acre, Brasil, 1958ko otsailaren 8a ) brasildar politikaria, ekologista eta hezitzailea da. 2013 urtean Iraunkortasun Sarea/ Red de Sostenibilidad (REDE) sortu zuen. Bere ibilbide politikoan, Errepublikako senataria izan zen 1995etik 2003ra eta 2008tik 2011ra, eta Ingurumeneko ministroa 2003tik 2008ra. Horrez gain, Brasilgo presidentetzarako postulatu zen 2010ean, 2014an eta 2018an.[1][2][3]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Marina 1958ko otsailaren 8an jaio zen Rio Branco hirian, Acre estatuko hiriburuan, bana haurtzaro osoa bizi izan zuen Breu Velho izeneko seringeiro-herrixka batean, Seringal Bagaco-n Rio Brancotik 70 kilometrora. Gurasoak Pedro María Augusta eta Pedro Augusto izan zituen. 11 neba-arrena izan zituen eta horietatik hiru hil ziren, bi malariarengatik.[4]

Haurtzaroan, ahizpekin batera, mendian lan egin zuen, gero kautxua biltzen. Ehizatzen, arrantzan egiten zuen, eta, azkenean, aitari lagundu zion kautxuaren jabearekin zituen zorrak kitatzen. Hamalau urterekin ikasi zituen matematikako oinarrizko lau eragiketak, bizi zen tokian ez baitzegoen eskolarik. Alfabetatu eta oinarrizko irakaskuntza jaso eta gero, 1981ean Acre Unibertsitate Federalean matrikulatu zen. Unibertsitatean ezagutu zuen marxismoa, eta 1985ean Alderdi Iraultzaile Komunistan afiliatu zen, militarrek erdi klandestinotzat jotzen zuten alderdia. 1984tik 1986ra Acre-ko CUTeko koordinatzaileordea izan zen. 1988an hasi zuen ibilbide politikoa, Acreko Rio Branco udalerrian zinegotzi gisa. Eliza katolikoa alde batera utzi eta Jainkoaren Asanbladak talde ebanjelikoko kidea da.[5]

Ibilbide politikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1985ean Acre-n ingurumen-ekintzaile gisa, Chico Mendesen borroka-lagun izan zen, eta harekin Brasilgo Langileen Zentral Bakarraren (CUT) filiala sortu zuen. Urte berean Langileen Alderdiko7 Partido de los Trabajadores (PT) kide egin zen. Hurrengo urtean diputatu federalerako hautagai izan zen, baina ez zuen lortu hautaketa irabaztea. Acre-ko zinegotzi gisa eztabaida sortu zuen eta gainerako zinegotziek jaso zituzten finantza-onurak itzuli zituen. Ekintza horiekin aurkako politikari asko izan ziren, baina bere ospea handitu egin zen.

1990ean, estatuko diputatu hautatu zuten. Amazoniaren ahots nagusietako bat dela esan daiteke, hainbat proiekturen erantzule izan baitzen, besteak beste, biodibertsitate-baliabideak eskuratzeko erregulazioarena.

1994an Errepublikako senatari hautatu zuten, Acre estatuaren ordezkari, Langileen Alderdiak, bozketa handienarekin, gobernadore ohien eta enpresaburu handien ohiko garaipenari aurre egiteko.

1995 urtetik 1997 urtera Langileen Alderdiko Ingurumeneko eta Garapeneko idazkari nazionala izan zen.

2003 urtean, Luiz Inácio Lula da Silva Brasilgo presidenteak Ingurumeneko ministro izendatu zuen. Deforestazioa nabarmen jaitsi zen sasoi horretan.[6] 2008 urtean uko egin zion Dilma Rousseffekin ingurumen-politiketan zituen aldeengatik, orduan meategien eta energiaren zorroaren titularra baitzen. Dimisioak Nazioartean ingurumenaren defendatzaile gisa bultzatu zuen, eta sari eta aintzatespen ugari jaso ditu.

PT utzi eta Brasilgo Alderdi Sozialistan denboraldi labur bat eman eta gero, REDE alderdia sortu zuen, "ingurumenekoa, aurrerakoia eta sozialdemokrata".[7]

2022an, Alderdi Sozialistaren eta Askatasunaren aldeko federazioko Jasangarritasun Sarea alderdiko hautagai gisa postulatu zenean, diputatu federal hautatu zuten São Paulo estatuan, eta kargu horretarako 12. hautagai bozkatuena izan zela.

Lehendakaritzarako hautagai[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2008an dimititu egin zuen, eta 2009ko abuztuan, Langileen Alderdia (PT) utzi eta Alderdi Berdean/ Partido Verden (PV) sartu zen. Horren ondorioz, 2010eko Brasilgo Hauteskunde Orokorretan gutxiengo etniko (zambo) eta pentekostaleko lehen emakumea bihurtu da.[8] Bigarren hauteskunde-itzulira iritsi ez zen arren, Marina Silvak botoen %19,33 lortu zuen, boto-asmoari buruzko inkestek zenbatetsitakoa baino gehiago; izan ere, botoen %14 ingurura iritsiko zela uste zuten.

Eduardo Camposek 2013ko urrian Marina Silvaren Jasangarritasun Sarearekiko programazio-aliantza iragarri zuen, alderdi berriaren eskaera ukatu baitzion Hauteskunde Auzitegi Nagusiak (TSE).

2014ko apirilean iragarri zen Eduardo Camposen Brasilgo presidentziarako aurrez egindako hautagaitza, Marina Silva lehendakariorde zela.[9] Hala ere, 2014ko abuztuan, Eduardo Campos eta haren kanpainako taldekoak aireko istripu larri batean hil ziren, eta Marina Silvak ordezkatu zuen presidentziarako hautagai gisa.[10]

Brasilgo presidentziarako hautagaia izan zen 2014. urteko hautaketan, baina urriaren 5ean kanporatu zuten, botoen% 21,32rekin lehen hauteskunde-txanda gainditu ez zuen eta.[2]

2018ko abuztuan, Rede Sustentabilidade (Red de Sostenibilidad) hautatu zuten presidentegai, Alderdi Berdeko Eduardo Jorge Martinsekin tandemarekin presidenteorde izateko.[3] Lehen hauteskunde-txandaren ondoren, zortzigarren postuan egon zen, botoen %1,00ekin, presidentzia-hauteskundeetako bere emaitzarik txarrena.

Marina Silva Brasilgo Gobernura itzuli da, Amazonia salbatzeko asmoz. 2023. urtean (Brasilgo Geografia eta Estatistika Institutuaren arabera 2000. eta 2018. urteen artean) baso-landarediaren %7,6 galdu eta 3,7 milioi kilometro koadroko galera garbia izan ondoren, Brasil Amazoniak itzulerarik gabeko puntura iristea ekiditen saiatuko da, eta horren berri eman du WWFk berriki egin duen txosten batek.[11]

Hauteskunde-jarduera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Hautaketa Kargua Botoak Lanpostua Emaitza
1986 Acre estatuko hauteskundeak Diputatu federala 2,507 14. Ez hautetsia
1988: Rio Brancoko udal hauteskundeak Zinegotzia 1. Hautetsia
1990 Acre estatuko hauteskundeak Estatuko diputatua 3,331 1. Hautetsia
1994 Acre estatuko hauteskundeak Senatokia 64,436 1. Hautetsia
2002 Acre estatuko hauteskundeak Senatokia 157,588 1. Hautetsia
2010: Brasilgo lehendakaritzarako hauteskundeak Lehendakaria 19,636,359 3. Ez hautetsia
2014 Brasilgo lehendakaritzarako hauteskundeak Lehendakaria 22,176,619 3. Ez hautetsia
2018 Brasilgo lehendakaritzarako hauteskundeak Lehendakaria 1,069,578 8. Ez hautetsia
2022 São Pauloko estatu-hauteskundeak Diputatu federala 237,526 12. Hautetsia

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1996an Latinoamerikarako eta Kariberako Ingurumeneko Goldmann Saria jaso zuen Ameriketako Estatu Batuetan.
  • 2012an, Londresko Joko Olinpikoen inaugurazio-ekitaldian bandera olinpikoa eraman zuten zortzi pertsonetako bat izan zen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]