Natasha Neri

Wikipedia, Entziklopedia askea
Natasha Neri
Bizitza
Herrialdea Brasil
Hezkuntza
HeziketaRio de Janeiroko Unibertsitate Federala
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, zinemagilea, ikertzailea eta film-zuzendaria
IMDB: nm10027961 Edit the value on Wikidata

Natasha Elbas Neri (Brasil, XX. mendea) Brasilgo zine-zuzendaria eta giza eskubideei eta zigor-justiziari buruzko ikertzailea da.[1][2][3] 2018an, Auto de Resistência dokumentala zuzendu zuen, Lula Carvalho argazki-zuzendariarekin batera.[4][5] Neriren ikerketan oinarritutako filmak Rio de Janeiron poliziarekin ustezko liskarretan hil ziren hainbat kasuren tramitazioaren etapa desberdinak deskribatzen ditu, "erresistentzia kasuak" deitutakoak.[6][7][8]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Neri komunikazio sozialean graduatu zen Rio Grande del Sur Unibertsitate Katoliko Pontifizioan 2006an, eta 2009an Soziologiako Masterra egin zuen, Antropologian espezializatuta, Rio de Janeiroko Unibertsitate Federaleko Soziologia eta Antropologiako Graduondoko Programan (PPGSA). Rio de Janeiroko Unibertsitate Federaleko Hiritartasunari, Gatazkari eta Hiri Indarkeriari buruzko Ikerketa Zentroan (NECVU) ikertzaile gisa lan egin zuen 2007tik 2012ra.[4]

Hamar urte eman ditu poliziak eragindako heriotzak ikertzen, eta gaiari buruzko liburu bat eta dokumental bat idatzi ditu.[9] 2018ko urrian, Auto de Resistência dokumentala Indarkeriarik Ezaren Nazioarteko Egunean proiektatu zen Brasiliako Nazio Batuen Etxean (DF), Campanha Vidas Negras-ek sustatutako zine-eztabaidaren zati gisa.[10] Urtebete geroago, 2019ko urrian, dokumental bera aurkeztu zen Nurenbergeko (Alemania) Giza Eskubideen Nazioarteko Jaialdian.[9]

Obra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Argitalpenak

  • 2013 – Quanto a Policcia Mata: Homicídios por Autos de Resistência no Rio de Janeiro (2001-2011). Rio de Janeiro: Booklink. Hainbat egile: Michel Misse, Carolina Christoph Grillo, César Pinheiro Teixeira, Natasha Elbas Néri. ISBN ά85-7729-138-0.[11]
  • 2014 – Letalidade policía e indiferença legal: A apuração judiciária dos ‘autos de resistência' no Rio de Janeiro (2001-2011). Hainbat egile: Michel Misse, Carolina Christoph Grillo, Natasha Elbas Neri.[12]

Filmografia

  • 2018 – Auto de Resistência. Dokumentala. Lula Carvalhorekin batera zuzendua.[3][5][13][14][15]

Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2018an, estreinaldiaren urte berean, Auto de Resistência dokumentala, Neri eta Lula Carvalhok elkarrekin zuzendua, É Tudo Verdade (São Paulo) jaialdiko epaimahai ofizialak Brasilgo film luze dokumental onena izendatu zuen.[16][17][18]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) Julián, Laura. (2019-03-03). «Natasha Neri, directora de cine: “No existe una guerra contra las drogas; es una masacre de la población pobre”» elDiario.es (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  2. (Gaztelaniaz) Festival FIDBA 2023. (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  3. a b «Festival Scope» pro.festivalscope.com (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  4. a b (Portugesez) «Natasha Neri: "Essa aberração não é uma exceção, é um padrão da polícia"» GZH 2015-12-05 (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  5. a b (Portugesez) Gerais, Universidade Federal de Minas. (2015-06-15). «Cine Debate apresenta o filme 'Auto da resistência'» Universidade Federal de Minas Gerais (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  6. «Prisiones brasileñas: "El trato inhumano está permitido"». www.publico.es.
  7. (Portugesez) «Escalada da violência no Rio ganha registros com múltiplos ângulos» Folha de S.Paulo 2018-07-18 (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  8. (Portugesez) Jornalismo, Ponte. (2019-06-03). «Privatização de presídios em SP segue modelo de unidades onde massacres deixaram 111 mortos» Ponte Jornalismo (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  9. a b «Der Staat macht Jagd auf Schwarze» www.nordbayern.de (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  10. (Portugesez) «Campanha Vidas Negras promove cine debate sobre filme ‘Auto de Resistência’» ONU Brasil 2018-10-04 (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  11. (Portugesez) «Quanto a Polícia Mata: Homicídios por Autos de Resistência no Rio de Janeiro (2001-2011). Rio de Janeiro: Booklink, 2013.» NEIP (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  12. (Portugesez) Misse, Michel; Grillo, Carolina Christoph; Neri, Natasha Elbas. (2015-09-16). «Letalidade policial e indiferença legal: A apuração judiciária dos ‘autos de resistência' no Rio de Janeiro (2001-2011)» Dilemas - Revista de Estudos de Conflito e Controle Social 0 (0): 43–71. ISSN 2178-2792. (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  13. (Portugesez) swissinfo.ch. (2019-03-19). «Documentários trazem à tona o desassossego brasileiro» SWI swissinfo.ch (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  14. (Portugesez) Daehn', 'Ricardo. (0306-07-04). «Fogo cruzado, truculência e realidade social dominam longas nacionais» Acervo (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  15. (Portugesez) «Filme sobre violência policial vence festival É Tudo Verdade» Folha de S.Paulo 2018-04-21 (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  16. (Portugesez) «Filme sobre violência policial vence festival É Tudo Verdade» Folha de S.Paulo 2018-04-21 (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  17. (Portugesez) «Violência policial no Rio é tema de documentário 'Auto de Resistência'» Guia Folha 2018-06-29 (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).
  18. (Portugesez) ORICCHIO, Do Estadão Conteúdo,LUIZ ZANIN. (2018-04-23). «Filme sobre violência policial vence o Festival É Tudo Verdade 2018» JC (Noiz kontsultatua: 2023-10-30).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]