Pragako bakea

Wikipedia, Entziklopedia askea

Pragako bakea 1635eko maiatzaren 30ean Germaniako Erromatar Inperio Santua enperadore zen Fernando II.a Habsburgokoa eta inperioko estatu protestante gehienen arteko hitzarmen bat izan zen. Honek, Hogeita Hamar Urteko Gerraren gerra zibilaren aldearen amaierara modu eraginkorrean eraman zuen (1618-1648), baina, dena dela, gerrak jarraitu egin zuen Alemaniann Espainia, Suedia eta 1635eko erdialdetik aurrera, Frantziaren jarraikako parte hartzearekin.

Adostasuneranzko negoziaketak, Saxoniako printze hauteslea zen Joan Jurgi I.ak bultzatuak izan ziren, printze luteranoa zen arren, Enperadorearen aliatua, 1630eko suediar parte hartzea arte izan ez zena. Urteetako borrokak, katolizismoa indarrez inposatzeko gaitasun eza; eta alemaniar kontuetan, atzerriko herrialdeen parte hartzeari amaiera jartzeko behar bat, dena konbinatuta, Fernando II.a, printze luteranoei kontzesioak egiteko borondate batekin eraman zuten negoziaketa mahaira.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]