Tiburtzio Agirre
| Tiburtzio Agirre | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Gasteiz, 1707ko abuztuaren 11 |
| Herrialdea |  Araba, Euskal Herria |
| Heriotza | Madril, 1767ko maiatzaren 25a (59 urte) |
| Familia | |
| Aita | Frantzisko Antonio Agirre |
| Anai-arrebak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Salamancako Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | apaiz katolikoa |
| Kidetza | Real Academia Española San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia Euskalerriaren Adiskideen Elkartea |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa |
Tiburtzio Filipe Agirre Aiantz de Arbizu (Gasteiz, 1707ko abuztuaren 11 – Madril, 1767ko maiatzaren 25a) arabar aitoren seme eta elizgizona izan zen.[1]
Zuzenbidea ikasi zuen Salamancako Unibertsitatean. Nafarroako Kontseiluaren gorteko alkatea, auzitegiko epailea eta Tabakoaren Batzordeko ministroa izan zen. Gero, 1740ko hamarkadaren amaieran, Madrilera joan zen betiko bizitzera. 1748an apaiz ordenatu zen, eta Descalzas Reales komentu ospetsuko kapilau egin. Tiburtzio Aguirrek aktiboki hartu zuen parte lehen borboitarren akademizismo ilustratuan, Espainiako Errege Akademian eta San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademian.[2]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
 |
Artikulu hau Arabako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Datuak: Q63171310