Toña Is

Wikipedia, Entziklopedia askea
Toña Is
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAntonia Is Piñera
JaiotzaOviedo, 1966ko ekainaren 13a (57 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria eta futbol entrenatzailea
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
Oviedo Moderno CF1982 / 2000
futbol femeninoko Espainiako selekzioa1989 / 1999341
 
Posizio edo espezialitateaatzelaria
Twitter: is_tona Edit the value on Wikidata

María Antonia Is Piñera, ezagunagoa Toña Is izenez (Oviedo, Asturias, 1966) asturiar futbolari ohia, entrenatzailea, hautatzailea izan da. Gero udaltzain jarraitu du. Mexikoko Lehen Mailako Emakumezkoen Pachuca taldea entrenatu ondoren (2021), Espainiara itzuli zen, eta udaltzain lan egiten du.[1][2]

2015etik 2019ra, 17 urtez beherakoen futboleko emakumezkoen selekzio nazionaleko hautatzailea izan zen.[3] Federazioko lehen emakume-entrenatzailea izan zen. 2015ean, futbol selekzioko lehen emakume hautatzailea izan zen Espainian. 2018an, emakumezkoen 17 urtez beherakoen munduko txapelketa irabazi zuen.

1989ko Selekzio Nazional Absolutuan jokatu zuen 90eko hamarkadara arte, eta 1997ko Eurokopan brontzezko domina lortu zuen.[4]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Neba-ahipekin eta lagunekin futbolean hasi zen Oviedoko La Correderia auzoan. 14 urterekin hasi zen neskekin entrenatzen, La Correderia auzoko festak zirela-eta, partida bat jokatzeko.

Taldea Mexiko de la Correduria zen, Tradehi izena hartu zuen , eta gero Peña Azul, Oviedo Modernoaren jatorria.[5]

Selekzioko jokalari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1989an sartu zen selekzio nazionalean, 90eko hamarkadara arte, eta 33 partidatan defendatu zuen selekzioaren elastikoa.[6][7] Nabarmentzekoa da 1994ko martxoaren 20an jokatutako partida, Espainiak 17-0 irabazi baitzion Esloveniari Gironako Palamós herrian.[5] Suediako eta Norvegiako 1997ko Europako Txapelketan hirugarren postua lortu zuen.

Entrenatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Botak zintzilikatu zituen, baina ez zuen futbol mundua utzi. Oviedo Modernoko beheko kategorien gidaria izan zen eta urte batzuk geroago Federazioko lehen emakume entrenatzailea izan zen.[8] Europako txapelduna izan zen Pedro Lópezen laguntzaile zela.[7]

2018an Europako txapelduna izan zen - 2017an txapeldunordea izanda- eta 2018ko abenduan emakumezkoen 17 urtez azpikoen munduko txapelduna.[9][10][11] Gustura ez eta RFEFetik alde eginda, 2021ean Mexikoko Emakumezkoen Lehen Mailako Pachuca taldea entrenatzeko kontratatu zuten.[2][12] Zortzi hilabete igaro ondoren, kontratua bertan behera utzi zuen arrazoi pertsonalengatik, eta Espainiara itzuli zen, baina ezin izan zuen entrenatzaile lanaz jarraitu.[2][13]

2019ko uztailean, FIFAk emakumeen futboleko 2018-19 denboraldiko entrenatzaile onenaren "The Best" sarirako hamar hautagaien artean sartu zuen. Talde horretan, besteak beste, Milena Bertolini emakumezkoen hautatzaile italiarra; Jill Ellis hautatzaile estatubatuarra, Joe Montemurro Arsenal taldearen entrenatzailea eta Sarina Wiegman Ingalaterrako emakumezkoen hautatzailea zeuden.[14]

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Futbolari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1997ko Eurokopan brontzezko domina lortu zuen.[4]

Entrenatzaile[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2018an, emakumezkoen 17 urtez beherakoen munduko txapelketa irabazi zuen.

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Paula Suárez futbolariaren ama da.[15]

Bere garaian, Oviedoko Udaltzaingoan hasi zen lanean, bere lana eta kirol-jarduera uztartuz. 17 urtez azpikoen selekzioa entrenatzeko eszedentzia eskatu zuen eta, Mexikotik itzuli ondoren, udaltzain lanera itzuli zen.[2]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2017. urtean Oviedoko brontzezko domina
  • 2019ko uztailean, FIFAk emakumeen futboleko 2018-19 denboraldiko entrenatzaile onenaren "The Best" sarirako hamar hautagaien artean sartu zuen.[14]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Toña Is asume la dirección técnica de Pachuca femenil
  2. ↑ a b c d Toña Is: "Hay manos negras que no quieren que siga vinculada al fútbol"
  3. ↑ Braña, Mario D.. (6 de diciembre de 2018). "No dudaría en entrenar a un equipo de hombres", Toña Is, seleccionadora española sub-17 femenina. Gijón, 52 or..
  4. ↑ a b «Toña Is dicta la historia» Mundo Deportivo 2 de diciembre de 2018.
  5. ↑ a b «Toña sigue en la defensa» El Comercio 2 de diciembre de 2011.
  6. ↑ Oviedo Moderno - Historia. .
  7. ↑ a b «OFICIAL: Toña Is, nueva seleccionadora nacional del combinado Sub-17 femenino | rfef.es» www.rfef.es.
  8. ↑ «Toña Is rompe más barreras» AS.com 4 de diciembre de 2018.
  9. ↑ «La sub-17 de las asturianas Toña Is, María Méndez y Paula Suárez Is, campeona de Europa» www.lne.es.
  10. ↑ Toña Is y Laura Gutiérrez vuelven con la plata del Europeo sub-17 de fútbol. .
  11. ↑ Vázquez, David. (2 de diciembre de 2018). España gana el Mundial sub-17 de fútbol femenino. ISSN 1134-6582..
  12. ↑ [https://www.elconfidencial.com/deportes/futbol/2020-01-26/tona-is-entrenadora-federacion-espanola_2425159/ El improcedente (e indecente) despido de la pionera de las entrenadoras de fútbol.
  13. ↑ Toña Is deja el Pachuca
  14. ↑ a b «La asturiana Toña Is, nominada a mejor entrenadora del mundo» www.lne.es.
  15. ↑ «Fútbol Femenino: Toña Is y Paula Suárez, de tal palo tal astilla» Marca.com 14 de noviembre de 2018.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Toña_Is&oldid=9416610"(e)tik eskuratuta