Ara que tinc vint anys (albuma)

Ara que tinc vint anys (albuma)
Joan Manuel Serraten albuma
Egilea(k)	Joan Manuel Serrat
Argitaratze-data	1967
Izenburua	Ara que tinc vint anys
Ekoizpen lekua	Espainia
Banatze bidea	LP
Ezaugarriak
Diskoetxea	Edigsa
Deskribapena
Honen parte da	Joan Manuel Serrat's albums in chronological order (en)
Ekoizpena
Ekoizlea	Francesc Burrull (en) [[Kategoria:Francesc Burrull (en) ekoitzitako musika]]

 

Ara que tinc vint anys (euskaraz: hogei urte ditudan honetan) Joan Manuel Serrat kantautorearen lehen albuma da, 1967an estudioan grabatua eta Edigsa diskoetxeak argitaratua.

1965az geroztik, hainat EP disko kaleratu ziren zenbait abesti, ondoren LP disko honetan sartuko ziren; beste batzuk, berriz, Com ho fa el vent albumean argitaratu ziren geroago, eta, ondoren, Encontre bilduman (1980).

1965ean argitaratu zuen Serratek bere lehen grabazioa. Gitarra bat EPa izan zen lau abesti hauekin: "Una guitarra", "Ella em deixa", "La mort de l'avi" eta "El mocador". 1966an, bigarren EPa "Ara que tinc vint anys" izan zen lau abesti hauekin: "Ara que tinc vint anys", "Quan arriba el fred", "El drapaire" eta "Sota un cirerer florit".

Francesc Burrull musikaria Joan Manuel Serraten laguntzaile izan zen 1967tik, eta Cançó de matinadoaren EPko moldaketak sinatu zituen. Bertan, "Cançó de matinada", "Me'n vaig a peu", "Paraules d’amor" eta "Les sabates" abestiak agertzen dira. 1967an, disko bakuna plazaratu zuen, "La tieta" eta "Cançó de bressol" kantu ezagunekin, baita iraupen luzeko lehen disko ere katalanezko Ara que tinc vint anys LP historikoa, abesti haietako batzuk sartu zituen beste hiru hauekin batera: "Balada per a un trobador", "Els vells amants" eta "Els titelles".

20 urteko gazte indartsua

Gutxienez beste berrogei urtean kantatuko zuen Serrat hura, 1966an hogei urte zituen gazte sutsua zen Serrat hark honela hasi eta bukatu zuen bere lehen abestietako hura:

Ara que tinc vint anys

Euskaraz edo

Ara que tinc vint anys, ara que encara tinc força, que no tinc l'ànima morta, i em sento bullir la sang. [...] Vull cantar a les pedres, la terra, l'aigua, al blat i al camí, que vaig trepitjant. A la nit, al cel, a aquest mar tan nostre, i al vent que al matí ve a besar-me el rostre. [...] Vull alçar la veu, per cantar als homes que han nascut dempeus, que viuen dempeus, i que dempeus moren. [...] Vull i vull i vull cantar. Avui que encara tinc veu. Qui sap si podré demà. Però avui només tinc vint anys. Avui encara tinc força, i no tinc l'ànima morta, i em sento bullir la sang...

Hogei urte ditudan honetan, nahiko indarra dudan honetan, arima hilik ez dudala, eta odola irakiten sentitzen dudala. [...] Kantatu nahi diet harriei, lurrari, urari, gariari eta bideari, zapaltzen ari naizenari. Gauari, zeruari, hain gurea den itsasoari, eta goizean aurpegia musukatzera datorren haizeari. [...] Ahotsa altxatu nahi dut, gizakiei kantatzeko zutik jaio, zutik bizi, eta zutik hiltzen direnei. [...] Nahi, nahi eta nahi dut kantatu. Gaur oraindik ahotsa dut. Nork daki bihar ahal izango dudan. Baina gaur hogei urte besterik ez ditut. Gaur oraindik dut indarra, eta arima ez dut hilik, eta irakiten sentitzen dut odola...

Serrat (1984)

Ohar teknikoak

• Abestien letrak: Joan Manuel Serrat
• Abestien musika: Joan Manuel Serrat
• Orkestra-moldaketak eta -zuzendaritza: Antoni Ros-Marbà, salbu eta «Ara que tinc vint anys», «La mortde l'avi» eta «Me'n vaig a peu», Lleó Borrellenak baitira.
• Diskoetxe: Edigsa
• LParen erreferentzia: C.M. 175 L - Dep. B legala. 13.783/1967
• Grabazio teknikariak: Manuel Bolívar eta Josep Garcia
• Zuzendaritza teknikoa: Salvador Gratacòs
• Argazkiak: Josep Puvill
• Azalaren diseinua: Jordi Fornas

Parte hartu zuten musikariak

• Gitarra: Ferran Figuereas Orteu
• Kontrabaxua: Enric Ponsa
• Biolina: Josep M. Alpiste
• Biolontxeloa: Josep Trotta
• Harpa: María Luisa Ibáñez
• Akordeoia: Miquel Dochado
• Tronpa: Nicanor Sans
• Klarinetea: Juli Pañella

Abestiak

1. "Ara que tinc vint anys" - 2:28: Autorearen printzipioen deklarazioa. Gazteen aukerak adierazten ditu, eta, zoritxarra gorabehera, oraindik ere amesten jarraitzeko indarrak dituela.
2. "La tieta" - 5:50: Emakume baten istorioa, ezkontzen ez denez, familiaren "Izeba ezkongabea" izan behar du. Autorearen haurtzaroko auzoan oso ohikoa zen pertsonaia.
3. "Balada per a un trobador" - 3:09
4. "Gitarra bat" - 2:47
5. "Els vells amants" - 3:33: Serratek hirugarren adineko bi pertsonaren arteko maitasun-harreman samurra kantatuko dio, ez baitute beldurrik jendaurrean beren maitasuna keinu sotilen bidez erakusteko.
6. "Cançó de bressol" - 4:18: Gaztelaniazko kopla batekin irekitzen den abestia, behin baino gehiagotan polemika piztu du abesti honek.
7. "El drapaire" - 3:03: Euskaraz Traperoa, edo are Zakuaren gizona izenaz ere ezaguna, ohikoa da pertsonaia hori egoera txarrean bizi den jendea duten herrialde guztietan .
8. "La mortde l'avi" - 2:52: Arrantzale zahar bat hil da, eta sarea eta txalupa ez dira inoiz arrantzara aterako. Aitona hil egin da, eta Serratek abesti tristea abesten du gertaerari buruz.'
9. "Me'n vaig a peu" - 3:10: Ihes egiteko kanta da hau, "Banoa herrira", disko honetako abesti ezagunenetako bat, Ara que tinc vint anys kantuarekin batera. Autoreak dena hautsi eta alde egiteko asmoa adierazten du, edonola, erosoa ez den garraiobide batean joan beharrik gabe, oinez besterik ez bada.
10. "Els titelles" - 4:31: Txotxongiloek sorrarazten duten harreman magikoa: funtzioaz gozatzen duten haurrak, titereak eta titiriteroa. Kutsu intimistago bat azaltzen da.

Karatularen deskribapena

Joan Manuel Serrat ile motzarekin azaltzen da lehen plano batean gitarrarekin, argiztapenak gorriz tindatzen du giroa.

Serraten kanta hauen beste interpretazio batzuk

• Ara que tinc vint anys
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
  • Serraten arabera, bere errepertorio osoko abestirik amortizatuena da, hogei urte zituela kantatu zuen, berrogeirekin eta hirurogei urte zituela ere bai. Bi aldiz berrinterpretatu du, letra aldatuz baina. 1984an berrogei urte bete zituenean Fa vint anys que tinc vint anys izenburua jarri zion diskoari, eta hirurogei urterekin Fa vint anys que dic que fa vint anys que tinc vint anys kantatu zuen, 2003an <i>Serrat sinfoniko</i> diskoan grabatua.
  • 1980ko Encontre bilduman dago.
• La tieta
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
  • Berriro grabatu zuen 1984an Zuzenean disko bikoitzean.
• Una guitarra
  • 1980ko Encontre bilduman dago.
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
• Els vells amants
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
• Cançó de bressol
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
  • Serratek hainbat biratan kantatu du abesti hau, azkenaldian ere bai. 2004ko Diadako ekitaldietan ere kantatu zuen.
  • 1980ko Encontre bilduman dago.
• El drapaire
  • Serratek portugesez kantatu zuen 1969an Portugalen argitaratutako lan erraz batean, O ferro velho izenburupean, Alexander O'Neill-en egokitzapenean, Carlos do Carmo fadistak grabatutako bera, El titiritero (O saltimbanco) abestiarekin batera argitaratu zen. Portugalen ere argitaratzen da, urte horretan bertan, Joan Manuel Serrat... e as suas cançοes LPean.
  • 1980ko Encontre bilduman dago.
• La mort de l'avi
  • 1980ko Encontre bilduman dago.
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
• Me'n vaig a peu
  • Serrat: 12 anys bilduman sartu zuten 1981ean.
  • Bertsio berri bat sartu zuen 1986ko Banda sonora d'un temps, d'un país disko bikoitzean.
  • 1996an El gusto es nuestro diskoan Víctor Manuelekin duoan egindako bertsio berri bat sartu zuen.

Beste interpretatzaile batzuen bertsioak

Disko honetako abestien bertsioak egin dituzte beste musikari batzuek:

• A que tinc vint anys:
  • Manel Camp (Cançons, 1999), pianorako bertsio instrumentala.
  • Companyia Elèctrica Dharma (Dharmaren 20 anys, 1994), Ara que tenim 20 anys tituluarekin.
  • Santi Vendrell (Concert acústic, 2002).
  • Orquestra Simfònica del Vallès, Salvador Brotonsek zuzendua (El Concert dels 20 anys de Catalunya Ràdio, 2003).
  • Polifònica de Puig-reig (País de cançons, 2004), Manel Campen moldaketekin.
  • Sabor de Gràcia (Per al meu amic Serrat, 2006).
• La tieta:
  • Mina Mazzini, 1969az geroztik hainbat diskotan, Bugiardo e incosciente izeneko bertsio italiarra, Paolo Limitiren egokitzapena.
  • Manzanita gaztelaniazko bertsioan (Málaga gitana, 1986 eta Locura de amor, 2001 diskoetan).
  • Santi Vendrell (Concert acústic, 2002).
  • Ornella Vanoni (Argilla, 2004), bertsio italiarra: Bugiardo e incosciente.
  • Francesco Guccini (Ritratti, 2004 eta Anfiteatro Live, 2005) modeniar euskalkian, La ziatta izenburupean.
  • Joan Isaac Per al meu amic Serrat disko kolektiboan, 2006.
• Balada per a un trobador:
  • Kiko Veneno (Serrat, eres único, 1995).
  • Pau Riba (Per al meu amic Serrat, 2006).
• Una guitarra:
  • Tete Montoliu (Tete Montoliu interpreta a Serrat, 1982 eta Tete Montoliu interpreta a Serrat hoy, 1996).
• Els vells amants:
  • Tete Montoliu (Tete Montoliu interpreta a Serrat, 1982 eta Tete Montoliu interpreta a Serrat hoy, 1996).
  • Josep Carreras (T'estim i t'estimaré, 2006).
  • Ricard Miralles, Com ho fa el vent abestiarekin (Per al meu amic Serrat ,2006) eta Mô-ko biran (2006).
• Cançó de bressol:
  • Pascal Comelade, Per al meu amic Serrat, 2006, eta Mètode de Rocanrol diskoan (2008).
• El drapaire:
  • Carlos do Carmo, Alexandre O'Neill poetaren bertsio portugaldarra, O ferro velho izenburupean, Canoas do Tejo (LP 1972 eta CD 1997) eta O melhor dos melhores, 1992 diskoetan.
  • Miquel Gil, katalanezko bertsioa Per al meu amic Serraten, 2006.
• Me'n vaig a peu:
  • Tete Montoliu (Tete Montoliu interpreta a Serrat, 1982 eta Tete Montoliu interpreta a Serrat hoy, 1996).
  • Orquestra Plateria (Ballautors, 1990).
  • Sabor de Gràcia (Tots els colors, 1997).
  • Moncho (On és la gent?, 2003).
  • Miquela Lladó (Com un ventall, 2004, baita Per al meu amic Serrat bildumakoa ere, 2006).
  • Víctor Manuel, El <i id="mwAQg">gusto</i> es nuestro biran eta diskoan, Serratekin duoan 1996an.
  • Peret Per al meu amic Serrat bilduman, 2006.
  • Laura Simó eta Francesc Burrull, (Laura Simó & Francesc Burrull interpreten Serrat, 2007).

Kritikak

Diskoak lilura sortu zuen Katalunian, Kataluniatik kanpo ez. Diskoak, berez, Espainian ez zuen oso kritika onak izan, eta ez zen oso gustukoa izan erregimen frankistarentzat, baina bere abestiak betikotu egin ziren gero denboran zehar, eta beste autore askok sortu dituzte albumeko hainbat abestiren bertsioak.

Kanpo estekak

• Diskografia Serraten web ofizialean
• Diskografia Serraten web ofizial zaharean Abestien hitzak
• Ara Que Tinc Vint Anys. Joan Manuel Serrat, Youtube

• Datuak: Q5702136