Baso-eguerdilili

Wikipedia, Entziklopedia askea
Baso-eguerdilili
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaPlantae
OrdenaRanunculales
FamiliaRanunculaceae
GeneroaAnemone
Espeziea Anemone nemorosa
Baso-eguerdililiak errizoma bidez asko hedatzen dira eta baso baten azpialde guztia har dezakete.

Baso-eguerdililia edo baso-anemona (Anemone nemorosa) Anemone generoko landare loreduna da, Europan jatorria duena. Eguerdilili hau toxikoa da eta herri sendagintzan aprobetxatu dute.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Landare bizikor belarkara da. Errizoma bidez zabaltzen da eta baldintza egokiak direnean baso azpiko zoruaren zati handi bat hartzen du. Errizoma horretatik 5-15 cmko altuera hartzen duten zurtoinak ateratzen ditu. Hostoak palmatuak dira, zurtoinaren erdialdean hazten dira eta hirutan zatiturik daude. Zati bakoitzak aldi berean hiru lobulu ditu[1].

Lore zuri biziak ditu, 2 cm-ko diametroa dutenak, eta bost zazpi petalo izaten dituzte. Ez dute usainik eta nektarra ere gutxi dute, ugaltzeko intsektuen behar handirik ez baitute. Udaberrian izaten da loraldia[2].

Fruitua akenio bat da.

Habitata[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baso itzaltsuetan aurkitzen da. Zabalkunde geldoa duenez basoen adina zehazteko indikatzaile gisa erabili izan da.

Erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Izatez toxikoa da. Anemonina eta protoanemonina printzipio aktiboak ditu eta sendabelar gisa erabili izan da, azaleko eritasunak, bakterio infekzioak, eztula eta erreuma tratatzeko.

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Stace, C. A.. (2010). New Flora of the British Isles (3. edizioa). Cambridge, U.K.: Cambridge University Press, 88 or. ISBN 978-0-521-70772-5..
  2. Clapham AR, Tutin TG, Warburg EF. (1981). Excursion Flora of the British Isles (3. edizioa). Cambridge University Press ISBN 0-521-23290-2..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]