Beatriz González Calderón
| Beatriz González Calderón | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Cádiz, 1985 (38/39 urte) |
| Herrialdea |  Espainia |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | biolontxelista eta orkestra zuzendaria |
_--_2019_--_5475.jpg)
Beatriz González Calderón (Cádiz, Andaluzia, 1985), biolontxelo-jolea eta gaztetatik Sevillan bizi den orkestra zuzendaria.[1]
Biografia[2][aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pianistaren alaba da. Gurasoek gorra zela uste zuten, txikitan pianoaren azpian lo egiten zuelako. Bere jaioterrian, Cádizen, lau urte zituela, musika-ikasketak hasi zituen, eta hurrengo ikasturtean biolontxeloa jotzen hasi zen. Israel Fausto Martínez Melero eta Ivo Isaac Cortés Monteroren eskutik, Cadizko eta Sevillako kontserbatorioetan ikasi zuen, goi-mailako maila osatu arte.
Hobetzeko zenbait irakaslerekin ikastaroak egin zituen, hala nola César Jiménez, Lluis Claret, Álvaro Campos eta Catherine Rgidaria –Pryce-rekin
Sevillako Errege Orkestra Sinfonikoaren Lagunen Elkarteak (AAROSS) beka eman zion 2002an eta 2004an. Beka horri esker, Luiza Nancuk eta Andreas Greger-en eskolak jaso zituen Barenboim-Said Fundazioaren Orkestra Ikasketen Akademian.
2003 eta 2008 bitartean, Andaluziako Orkestra Gaztekoa izan zen. Biolontxelo-jole ospetsuen eskolak jaso zituen, hala nola Álvaro Fernández, Gretchen Talbot, Mick Stirling eta Israel Martínez. Europako hainbat ekitalditan parte hartu zuen, Michael Thomas, Gloria Isabel Ramos, Enrique Mazzola, José Luis Temes, Pablo González eta Daniel Barenboim-en zuzendaritzapean. Geroago bera gonbidatu zuten biolontxelo-irakasle gisa orkestra-talde horretarako.
Manuel de Falla de Cádiz orkestrarekin aritu da, José Luis López Arandaren eta Juan Luis Pérez Garcíaren zuzendaritzapean. Sevillako Errege Orkestra Sinfonikoko kide ere izan da, eta, besteak beste, George Pehlivanian, Anne Manson, Ralf Weikert, Antoni Ros-Marbá, Pedro Hallfter eta John Axelroden zuzendaritzapean egon da.
Masterra egin zuen Kultur Kudeaketan, eta Juan Luis Pérezekin orkestra-zuzendaritzako teknika hobetu zuen.
Antzerkian ere interesa zuenez, eszenografia ikasi zuen Arte Dramatiko Eskolan eta Interpretazio-eskolak jaso zituen Sevillako Haize Hegoa eskolan. Niños Perdidos konpainiako musikal batean parte hartu du.
Lan ibilbidea[2][aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ganbera-musikako bikotea osatzen du aitarekin, Alberto González Calderón piano-jolearekin, eta errepertorio zabala du.
21 urterekin bere taldea sortu zuen. Beste zerbait egin nahi zuen, kontua ez zen beste ohiko orkestra bat egitea. Horrela sortu zen Almaclara orquestra. 2007an, Almaclara harirako kuartetoa ere sortu zuen, eta zuzendaritza exekutibo eta artistikoaz arduratzen da. Gainera, txeloa jotzen du. 2008ko martxoan egin zuen lehen emanaldia jendaurrean, hurrengo urtetik aurrera garrantzi handiagoa hartuz. Emakumez osatutako ganbera-orkestra honek hainbat obra biltzen ditu, klasizismotik XX. mendera bitartekoak. 2014az geroztik, taldeak Inés Rosales Fundazioaren laguntza duenez, Almaclara Inés Rosales izena du.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ «Beatriz González Calderón: Imágenes (para El Principito)» www.dipucadiz.es (Noiz kontsultatua: 2022-02-10).
- ↑ a b «Beatriz González Calderón - Sevillapedia» sevillapedia.wikanda.es (Noiz kontsultatua: 2022-02-10).
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- La Directora. Almaclara, 2008.
- Beatriz González Calderón, directora de la orquesta Almaclara-Inés Rosales, Alejandro Martín. Diario de Sevilla, 23 de enero de 2018.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q110877642