Biolontxelo
Biolontxeloa edo txeloa (italieraz: violoncello) biolinen familiako hari instrumentua da. Biolontxeloa biola eta kontrabaxuaren artean aurkitzen da, tamaina eta erregistroari dagokionez.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
8 baten antzerako itxura duen erresonantzia kutxa handi bat dauka. Erdialdean "f" itxurako zulo bi ditu, bertatik soinuaren parte bat ateratzen da. Kutxari zubia gehitzen zaio eta bertan lau soka kokatzen dira. Sokek egiten duten presioak mantentzen du zubia. Zubiaren gainaldea kurbaturik dago.
Sokak beren afinazioaren arabera izendatzen dira, aurrenekoa la, bigarrena re, hirugarrena sol eta laugarrena do.
Jotzeko era[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arkuaz jotzen da, musikaria eserita dagoela eta instrumentua lurrean metalezko punta batez sostengatzen duela. Musikariari biolontxelista edo biolontxelo-jotzaile deitzen zaio. Tresna bakarlari moduan ganbera-musikan edo orkestraren barruan hari familian erabiltzen dute.
Historian zehar obra asko konposatu dira biolontxeloz jotzeko, oso garrantzitsua baita musika munduan (bereziki hari laukoteetan: bi biolin, biola eta txeloa). Aro barrokoan, Antonio Vivaldi eta Luigi Boccherini nabarmendu ziren musika tresna honekin, 27 eta 12 kontzertu konposatuz, hurrenez hurren.
