Epitalamio: berrikuspenen arteko aldeak

← Aurreko ezberdintasuna Hurrengo ezberdintasuna →

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

Lerroan

09:44, 28 martxoa 2017ko berrikusketa

Epitalamioa ezkontza-kantu liriko bat da Antzinako Grezian sortua eta ondoren Antzinako Erroman imitatua. Epitalamio hitza antzinako grezieratik dator, (ἐπι eta θάλαμος), hau da, talamo gainean, eztei-ohean. Normalean, gazteek osatutako abesbatzak ezkonberrien gelako atearen aurrean abesten zuen. Ahotsak txirulez eta beste musika tresna leunez laguntzen zituzten. Epitalamioak konposatu zituzten artean Greziako Safo eta Kalimako eta Erromako Katulo daude.

Historia

Epitalamioen jatorria oso antzinakoa da. Esaterako, hebreoen artean, Biblian, David erregeak konposatutako eztei-kantuak biltzen dira. Zenbait egilek epitalamioen sorkuntza Stesichoreri egotzi diote, 42ko Olinpiadan; tesi honek ez du oinarri handirik zeren eta Hesiodoren garaietan generoa ezaguna baitzen, esaterako Tetis eta Peleoren ezkontzan kantatu zirenak.

Pizkundean

Erdi Aroa ondoren, generoa, beste genero klasikoen artean, poeta desberdinen eskutik berpiztua izan zen: Giovanni Pontano, Juan Segundo, Antonio Agustín, Jerónimo Ramírez, Gabriele Altilio, Giovanni Gigli eta Martín Ivarra.^[1]

Gaur egun

Mendebaldean arraroa da generoa ez bada hotsandiko zeremonietan, ezkontzetan zein hileta-elizkizunetan.

Erreferentziak

↑ Antonio Serrano Cueto: "La novia remisa y el novio ardiente en el epitalamio latino: una imagen que pervive en el Renacimiento". Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos, 2003.

Kanpo loturak

(Gaztelaniaz) Patrcia Calvelo: "El epitalamio en Safo"
(Gaztelaniaz) "La novia remisa y el novio ardiente en el epitalamio latino: una imagen que pervive en el Renacimiento", Antonio Serrano Cueto, Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos 23. liburuki, 1, 2003, 153-170 or.

[1] Antonio Serrano Cueto: "La novia remisa y el novio ardiente en el epitalamio latino: una imagen que pervive en el Renacimiento". Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos, 2003.

[1]

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
-'''Epitalamioa''' [[Antzinako Grezia]]n sortutakoa eta ondoren [[Antzinako Erroma]]n imitatutako ezkontza-kantu lirikoa da. Epitalamio hitza grezieratik dator, (ἐπι eta θάλαμος), hau da, talamo gainean, eztei-ohean. Normalean, gazteek osatutako abesbatzak ezkonberrien gelako atearen aurrean abesten zuen. Ahotsak txirulez eta beste musika tresna leunez laguntzen zituzten. Epitalamioak konposatu zituzten artean Greziako [[Safo]] eta [[Kalimako]] eta [[Erroma]]ko [[Katulo]] daude.
+'''Epitalamioa''' ezkontza-[[kantu]] liriko bat da [[Antzinako Grezia]]n sortua eta ondoren [[Antzinako Erroma]]n imitatua. Epitalamio hitza [[antzinako greziera]]tik dator, ({{lang|grc|ἐπι}} eta θάλαμος), hau da, talamo gainean, eztei-ohean. Normalean, gazteek osatutako abesbatzak ezkonberrien gelako atearen aurrean abesten zuen. Ahotsak txirulez eta beste musika tresna leunez laguntzen zituzten. Epitalamioak konposatu zituzten artean Greziako [[Safo]] eta [[Kalimako]] eta [[Erroma]]ko [[Katulo]] daude.
 ==Historia==
@@ 14. lerroa: / 14. lerroa: @@
 ==Kanpo loturak==
-* {{es}}:[http://jujuiensis.blogspot.com/2013/11/el-epitalamio-en-safo.html Patrcia Calvelo: "El epitalamio en Safo"]
+* {{es}} [http://jujuiensis.blogspot.com/2013/11/el-epitalamio-en-safo.html Patrcia Calvelo: "El epitalamio en Safo"]
-* {{es}}:[http://revistas.ucm.es/index.php/CFCL/article/view/CFCL0303230153A/16733 "La novia remisa y el novio ardiente en el epitalamio latino: una imagen que pervive en el Renacimiento"], Antonio Serrano Cueto, ''Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos'' 23. liburuki, 1, 2003, 153-170 or.
+* {{es}} [http://revistas.ucm.es/index.php/CFCL/article/view/CFCL0303230153A/16733 "La novia remisa y el novio ardiente en el epitalamio latino: una imagen que pervive en el Renacimiento"], Antonio Serrano Cueto, ''Cuadernos de Filología Clásica. Estudios Latinos'' 23. liburuki, 1, 2003, 153-170 or.
 [[Kategoria:Poesiak]]