Kartusiar: berrikuspenen arteko aldeak
t Autoritate kontrola jartzea |
|||
25. lerroa: | 25. lerroa: | ||
{{erreferentzia_zerrenda}} |
{{erreferentzia_zerrenda}} |
||
== Kanpo estekak == |
|||
{{commonskat}} |
|||
{{autoritate kontrola}} |
|||
[[Kategoria:Ordena eta kongregazio erromatar katolikoak]] |
[[Kategoria:Ordena eta kongregazio erromatar katolikoak]] |
12:21, 14 abendua 2019ko berrikusketa
Kartusiar Ordena | ||
---|---|---|
Carthusian_coat_of_arms-2006_11_30_murraybuckley.svg | ||
Datuak | ||
Izen laburra | O.Cart. | |
Mota | Eliza katolikoaren kontemplaziozko ordena | |
Kide kopurua | 370 monje eta 75 moja[1] | |
Eskumendekoak | ||
Agintea | ||
Egoitza nagusi | ||
Osatuta | ||
Historia | ||
Sorrera | 1084 | |
Sortzailea | ||
http://www.chartreux.org/ |
Kartusiar Ordena (latinez: Ordo Cartusiensis, O.Cart. laburtua), kontemplaziozko ordena katolikoa da, Bruno Koloniakoak 1084an sortua. Monjeen arteko erabateko isiltasuna izan da kartusiarren ezaugarri nabarmenenetako bat. Kristau ordenarik zorrotzenetako bat da: barrutegietan (kartusiatan) bizi dira, ez dute haragirik jaten, maiz barau egiten dute eta lekaideen arteko isiltasuna ia erabatekoa da[2].
Historia
Kartusiarrek garrantzi handia izan zuten XI.-XII. mendeetako komentuen eraberritzean. Komentu nagusian, fraideek etxearen izena duen edari bizia destilatzen dute, Grande Chartreuse, eta haren bidez lortutako irabaziak karitatezko ekintzatan eta banatzen dituzte. Kartusiar mojak Frantziako eta Italiako mojaetxe gutxi batzuetan bizi dira eta, fraideek bezala, komentutik atera gabe. Kartusiarren hedapena mantsoa da, eta eraberritzerik izan ez duen erlijio ordena bakarra da.
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2016/05/29 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ La orden hoy chartreux.org
- ↑ El modo de vida de los monjes cartujas.com