Villar de los Navarrosko gudua

Wikipedia, Entziklopedia askea
Villar de los Navarrosko gudua
Lehen Karlistada
Ferrer Dalmau margolariaren "Calderote" lana.
Data1837eko abuztuaren 24a
LekuaVillar de los Navarros  Aragoi
EmaitzaKarlisten garaipena
Gudulariak
Karlistak Isabelinoak
Buruzagiak
Karlos Maria Isidro Borboikoa
Vicente González Moreno
Marcelino Oraá
Indarra
11.000 soldadu
1.500 zaldi
4 kainoi
7.000 soldadu
800 zaldi
6 kainoi
Galerak
500 hildako 300 hildako
402 zauritu
2142 preso

Villar de los Navarrosko gudua 1837ko abuztuaren 24a karlisten garaipena liberalen gainean izan zen. Gudua Villar de los Navarros herrian, Zaragozako probintzian, gertatu zen, Lehen Karlistaldian, Errege espedizioa izeneko kanpaina militarraren barruan. Garaipenak karlistei Madril gainean heltzeko bidea eta gerra irabazteko aukera zutela eman zien.

Aurrekariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karlos Maria Isidro Borboikoak Errege espedizioa antolatu zuen Espainian zehar. Azken helburuak Madril hartzea eta Elisabet II.a Borboikoa tronutik kentzea ziren. Erregina orduan zazpi urte zituen. 1837ko maiatzaren 15ean espedizioa Lizarratik atera zen; 11000 soldadu eta 1200 zaldun ziren. Ekainan Kataluniara heldu ziren eta han laguntza gehiago bildu zuten. Oztopo ugari gainditu ondoren, espedizioak Ebro ibaia igaro zuen eta Cabrera buru karlistarekin bildu zen. Abuztuaren hasieran, 18000 soldadu baino gehiagorekin, espedizioak Madrilgo bidea hartu zuen. Karlistak Aragoian zehar igarotzen ari zirenean Marcelino Oraá general liberalak karlistei eraso egitea erabaki zuen.

Gudua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Abuztuaren 23an, 12.500 karlista, Karlos Maria Isidro Borboikoaren beraren agindupean, Villar de los Navarros herrira heldu ziren. 24an, José de Buerens liberalak haien aurkako eraso hasi zuen. Karlistek, zuten nagusitasuna ikusita, erantzun zuten. Isabelinoen zaldunderariaren erasoa erantzun ondoren, liberalak inguratu zituzten. Buerens kontraerasoa saiatu zen baina haien gidak lurraldea ez zuen ondo ezagutzen eta liberalak amildegi batera eraman zituen. Han karlistek erabat harrapatu zituzten. Karlistek ezkerreko hegaletik eraso egin zuten garaipena erabat lortuz. Bizirik atera ziren Elizabet erreginaren aldekoek Herrera de los Navarrosen eta Belchiten babesa hartu zuten. Ondoren Karlos Mariak Madrilgo bidean jarraitu zuen, handik aurrera oztoporik gabe.[1]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]