Der letzte Mann
Jump to navigation
Jump to search
| Der letzte Mann | |
|---|---|
 | |
| Jatorria | |
| Argitaratze-data | 1924 |
| Jatorrizko izenburua | El último |
| Jatorrizko hizkuntza |
alemana baliorik ez |
| Jatorrizko herrialdea | Alemania |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | film dramatikoa, drama eta film mutua |
| Iraupena | 101 minutu |
| Kolorea | zuri-beltzekoa |
| Egile-eskubideak | jabetza publiko |
|
| |
| Zuzendaritza eta gidoia | |
| Zuzendaria(k) | F.W. Murnau |
| Gidoigilea(k) |
Carl Mayer  |
| Antzezlea(k) | |
|
Maly Delschaft Hans Unterkircher Hermann Vallentin Emmy Wyda Georg John Carl Schenstrøm Erich Schönfelder Olaf Storm Harald Madsen O. E. Hasse Max Hiller | |
| Ekoizpena | |
| Ekoizlea |
Erich Pommer |
| Konpainia ekoizlea | Universum Film AG |
| Ekoizpen-diseinatzailea |
Edgar George Ulmer |
| Bestelako lanak | |
| Musikagilea |
Giuseppe Becce Werner Schmidt-Boelcke |
| Argazki-zuzendaria | Karl Freund |
| Fikzioa | |
| Kontakizunaren tokia | Berlin |
| Kanpo loturak | |
|
Zinema loturak
| |
Der letzte Mann 1924ko F. W. Murnau alemaniar zinema zuzendariaren film dramatikoa da, Nikolai Gogolen Shinel ipuinean oinarrituta.
Argumentua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Luxuzko hotel batean, atezaina bere lanbideaz harro dago. Hala ere, egun batean gizon gazte batek ordezkatuko du.
Aktoreak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Emil Jannings - atezaina
- Maly Delschaft - atezainaren iloba
- Max Hiller - ilobaren mutil-laguna
- Emilie Kurz - mutil-lagunaren izeko
- Hans Unterkircher - hoteleko nagusia
- Georg John - gaueko zaindaria
- Olaf Storm - apopilo gaztea
- Hermann Vallentin - apopilo lodia
- Georg John - gaueko zaindaria
- Emmy Wyda - auzokoa
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q258830
|
Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
