Eduardo Ulibarri

Eduardo Ulibarri
	;
Bizitza
Jaiotza	Remedios (en) , 1952ko otsailaren 3a (72 urte)
Herrialdea	Costa Rica
Hezkuntza
Heziketa	Missouriko Unibertsitatea ; University of Costa Rica (en)
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	kazetaria
Enplegatzailea(k)	University of Costa Rica (en)
Jasotako sariak	ikusi Maria Moors Cabot Prizes (1996) ;

Eduardo Ulibarri Bilbao (1952ko otsailaren 3a) Costa Ricako kazetaria da. ^[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eduardo Ulibarri nazioarteko gaietan eta komunikazio estrategietan espezializatutako kazetaria, diplomatikoa, akademikoa eta aholkularia da. Kubako Remediosen jaio zen 1952ko otsailaren 3an. 14 urterekin Kubatik emigratu zuen gurasoekin Costa Rica aldera. María del Rocío Fernández Salazar kultur gaietan espezializatutako kazetariarekin ezkonduta dago eta bi seme ditu: Fernando, jazz musikaria, eta Daniel, aktorea eta ekoizlea.

Karrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Costa Ricako Unibertsitatean lizentziatu zen komunikazioan, eta kazetaritzan masterra lortu zuen Missouriko Unibertsitatean. 1987 eta 1988 artean Nieman Fellow izan zen Harvardeko Unibertsitatean, giza zientzietan eta nazioarteko gaietan arreta jarriz.

Costa Ricako La Nación egunkariko zuzendaria izan zen 1982tik 2003ra. Egunkaria utzi ondoren, komunikazio estrategikoei, komunikabideetako erakundeei, nazioarteko eta azterketa soziopolitikoei buruzko aholkularitza praktika garatu zuen. GKE eta korporazio batzuen kontseiluetan ere parte hartu zuen.

2010eko ekainean Costa Ricako enbaxadore eta ordezkari iraunkor izendatu zuten Nazio Batuen Erakundean. Informazio Batzordeko gaur egungo presidentea da.

1976tik kazetaritza irakaslea da Costa Ricako Unibertsitateko Komunikazio Kolektiboen Zientzien Eskolan.

Interamerikako Prentsa Elkartearen Prentsa Askatasunaren Batzordeko presidentea izan zen 1991tik 1994ra, eta adierazpen-askatasuna lantzen duen "Chapultepec Adierazpena"ren egilea izan zen. 1989tik 2002ra Washingtonen egoitza duen Kazetarien Nazioarteko Zentroko kontseiluko kide izan zen eta gaur egun bertako aholkulari batzordeko kidea da.

Kazetaritza eta aktualitateari buruzko hainbat liburu idatzi ditu, analista politiko gisa lan egin du eta nazioarteko aholkularia da gobernantzan, adierazpen askatasunean eta kazetaritzaren osotasunean eta hedabideen gaietan tokiko zein nazioarteko albistegietako erakundeetan. Bere azken liburua "La ONU que yo viví" da, Costa Ricako NBEko ordezkari iraunkor gisa izandako esperientziei buruz.

2005ean, beste kazetari eta hedabideetako arduradun batzuekin batera, Costa Ricako Prensa y Libertad de Expresión (IPLEX) erakundea sortu zuen, Costa Ricako San Josen egoitza duena, eta lehen presidente izan zen 2010era arte, Nazio Batuen Erakundeariordezkari iraunkor izendatu zuten arte.

Askotan laguntzen du, Costa Ricako La Nación egunkarian iritzi artikuluekin.

UNRockseko kidea ere bada.

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetaritzako zerbitzu ospetsuaren domina (Missouriko Unibertsitatea, 1969)
Maria Moors Cabot saria (Columbia Unibertsitatea, 1996)
Kazetaritza Sari Nazionala (Costa Rica, 1997)
ALACOP Saria (Aholkulari Politikoen Latinoamerikako Elkartea), (Buenos Aires, Argentina, 2002)