Erakusketa iraunkor

Erakusketa iraunkorra museo baten erreferentziazko erakusketa da. Bilduma nagusiak ikus daitezkeen espazioa da, eta bertan jasotzen duen museoaren diskurtsoa edo gaia islatzen da. Era berean, erakusketa iraunkorra deitzen zaio mugagabean publikoari irekita jarraitzen duen museo bateko piezen eguneroko erakusketari. ^[1]

Museoa ezaugarritzen duen alderdietako bat biltzen dituen objektuen erakusketa publikoa da, normalean originalak eta arrazoi bategatik edo besteagatik interesgarriak. Erakusketa kultura hedatzeko metodo eraginkorra da, museoaren komunikazio-bide bereizgarria. ^[2]

Erakusketa iraunkor baten eraikuntzak hainbat fase ditu: proiektu museologikoa, proiektu museografikoa eta erakusketaren muntaia.

Museoaren proiektua

Erakusketa iraunkor oro proiektu museologikoaren idazketarekin hasten da. Bertan jaso behar dira proiektuaren jarduera-ildo nagusiak, bete beharreko helburuak, sortu beharreko ikasketa-ildoak, erakusketaren oinarri zientifikoak, kontsebatzaileen zereginak, baita bildumak zaharberritzeko eta kontserbatzeko ildoak ere.

Bildumen ikerketa, bilketa eta kontserbazioa

Proiektu museografikoarekin hasi aurretik, kontsebatzaileek erakusketa iraunkorraren xede den ondare kultura jaso, ikertu eta katalogatu egin behar dute. Normalean, museoek material horiek bildu eta aztertu ohi dituzte. Museoa berria (edo sortu berria) bada, eta lan horiek egin ez badira, ezinbestekoak dira proiektu museografikoa ikertu, katalogatu eta idatzi aurretik eta, jakina, bilduma zabaltzea.

Proiektu museografikoa

Proiektu museologikoa egin eta gero, proiektu museografikoa egiten da, hau da, erakusketaren osagai guztien deskribapena, sekuentzia logiko, ordenatu eta argudiatuan antolatuta, proiektu museologikoan planteatutako gaiei forma emanez. Osagaien barruan honako hauek daude: gaiak, edukiak, piezak eta elementu eraikitzaileak. ^[3]

Normalean bi eredu ezberdinez osatuta dago; oinarrizkoa eta exekuzio proiektua.

Oinarrizko proiektua

Oinarrizko proiektuak erakusketaren diseinatzaileak erakusketa-baliabide gisa proposatzen dituen ideiak islatzen ditu eta proiektu museologikoaren arlo tematiko guztiak islatuko ditu. Espazioak ere banatuko dira eta erakusketako elementu garrantzitsuenak markatuko dira eta baita bildumaren banaketa ibilbidean zehar.

Oinarrizko proiektu museografikoak irudikapen birtualak izan ohi ditu, ordenagailu batek sortutakoak, sortutako erakusketa-espazioen, aretoak eraiki aurretik ikusarazteko.

Exekuzio proiektua

Exekuzio proiektuan, eraikuntza-elementu guztiak zehazten dira (beira-arasak, panelak, edukiontziak, idulkiak, horma-irudiak ...), ikus-entzunezkoen gidoiak eta interaktiboak, baita erakusketaren plano xehatuak ere, eraikitzeko beharrezkoak diren xehetasun tekniko guztiekin.

Erakusketa

Erakusketa muntaia taldea osatuko duten diziplina ezberdinen kontratazioarekin egiten da, diseinatzaileak, arotzak, artista grafikoak, ilustratzaileak, margolariak, ikus-entzunezko komunikazio teknikariak.

Erreferentziak

↑ Dever Restrepo, Paula. (septiembre de 1999). Manual básico de montaje museográfico. División de museografía Museo Nacional de Colombia, 3. or..^{[Betiko hautsitako esteka]}
↑ VALDÉS SAGUÉS, María del Carmen. (septiembre de 1999). La difusión cultural en el museo: servicios destinados al gran público. Ediciones TREA, S.L., 191. or..
↑ Ministerio de Cultura de Colombia (2014): 13.

Bibliografia

Ministerio de Cultura (2014). Buenas prácticas en la planeación, diseño y comunicación museográfica. Programa Fortalecimiento de Museos, Museo Nacional de Colombia. ISBN 978-958-753-168-8.

Kanpo estekak

Datuak: Q5402268

[1] Dever Restrepo, Paula. (septiembre de 1999). Manual básico de montaje museográfico. División de museografía Museo Nacional de Colombia, 3. or..^{[Betiko hautsitako esteka]}

[2] VALDÉS SAGUÉS, María del Carmen. (septiembre de 1999). La difusión cultural en el museo: servicios destinados al gran público. Ediciones TREA, S.L., 191. or..

[3] Ministerio de Cultura de Colombia (2014): 13.

[1]

[2]

[3]